Bluesowa

a                     F           a                F

W dworcowej poczekalni na stacji PKP

a                          E                          F      E          a

Lubię posiedzieć czasem, bo gdzie lepiej czeka się.

a                 F           a                     F

Kobiety z tobołami, faceci pijani w sztok

a                       E                   F           E             a

I jak to na takiej stacji, trochę smrodu, czasami tłok.

a                   F           a                     F

Nie pytaj dokąd jadę, czy na pewno na bilet mam

a                       E                 F   E        a

Siedzenie i czekanie to jest naturalny stan.

G                       a

Czasem skręta zapalę

E          E7                      a   F-E

I wtedy wspaniale czuję się

G                          a

Wtedy czekać nie trzeba

E                    E7                a      F-E

Bo pociąg do nieba wiezie mnie.

a                     F            a                             F

Tak siedzę godzinami, nigdzie nie śpieszę się

a                      E                 F           E             a

Czasami facet jakiś tak jak ty zaczepi mnie.

a                        F                 a             F

Więc wsiadaj razem ze mną na stacji PKP

a                           E                 F   E                   a

Tak podróż się zaczyna, a kto wie jak skończy się.

(solo jak zwrotka i most)

a                     F            a                             F

Tak siedzę godzinami, nigdzie nie śpieszę się

a                      E                 F           E             a

Czasami facet jakiś tak jak ty zaczepi mnie.

a                        F                 a             F

Więc wsiadaj razem ze mną na stacji PKP

a                           E                 F   E                   a

Tak podróż się zaczyna, a kto wie jak skończy się.

Wstęp/Refren:
D h e A

d                                 a
Zabiorę ciebie kiedyś właśnie tam,
d                                     a
samolot miękko zejdzie w dół
d                                 C
i miasto jak muzyczny super – sam
           B                       A
zbudzi sześć śpiących strun.

d                                 a
Taksówką żółtą tak jak China Town,
d                                 a
ruszymy tłumiąc pożar serc
d                                 C
w muzykę, która nie zna prawd i kłamstw,
      B                A
ale jest, ciągle jest.

D                                          h
Nie wszyscy wielcy już przestali grać,
e                                        A
choć powiał wiatr pogodą dla bogaczy,
D                                h
złe czarne fortepiany nie chcą spać,
       e                   A
żyje w nich stary blues.

fis                                          h
Na Tin Pan Alley w sklepach dobre dni,
e                                          A
ulicznym grajkom znów się tutaj płaci,
fis                               h
głośniki dudnią przez otwarte drzwi,
              e          A
szybciej im bije puls.

D                                          h
Nie wszyscy wielcy już przestali grać,
e                                        A
choć powiał wiatr pogodą dla bogaczy,
D                                h
złe czarne fortepiany nie chcą spać,
       e                   A
żyje w nich stary blues.

d                                          a
W witrynach nuty z pięćdziesiątych lat,
d                                 a
okładki lekko zdartych płyt,
d                                 C
muzyka, którą zawsze kochał świat,
             B                A
dobrych firm znany szyld.

d                                         a
Co z tego weźmiesz, to już twoja rzecz
d                                       a
taksówka wróci z piskiem kół
d                            C
i znów lotnisko, lot 55,
             B                      A
jeszcze raz patrzysz w dół.

D                                          h
Nie wszyscy wielcy już przestali grać,
e                                        A
choć powiał wiatr pogodą dla bogaczy,
D                                h
złe czarne fortepiany nie chcą spać,
       e                   A
żyje w nich stary blues.