Śpiewnik gitarowy - teksty i akordy piosenek - Strona 4 z 5

Grusza a sprawa polska.

G                  D         G
Kiedy wydam ostatnią złotówkę
C                       f                G
I nie będę mieć nic do stracenia,
e                       C                e      G
Czy zostaną mi jeszcze na starość
G               D G
Choć złudzenia?

G                  D         G
Gdy się stoczę na dno tego świata,
C                       f                G
Gdy zepchniecie mnie już na margines,
e                       C                e      G
Czy zrozumie ktoś moje szaleństwo
G               D G
Całą winę?

G                  D         G
A tymczasem w tłumie pod gruszą
C                       f                G
Leżę sobie na jednym z dwóch boków
e                       C                e      G
I mam to, co pod gruszą najświętsze –
G               D G
Święty spokój!

G                  D         G
A ta grusza rośnie i rośnie
C                       f                G
I przesłania już prawie pół nieba,
e                       C                e      G
A tłum rośnie wraz z gruszą i leży,
G               D G
Tak jak trzeba.

G                  D         G
Gdy odleżę już swoje z nawiązką,
C                       f                G
Kiedy będę już gotów do drogi,
e                       C                e      G
Czy potrafią mnie jeszcze udźwignąć
G               D G
Moje nogi?

G                  D         G
Może kiedyś w przypływie odwagi
C                       f                G
Albo strachu stokrotnie większego
e                       C                e      G
Znajdę w sobie dość sił, by tę gruszę
G               D G
Zrównać z ziemią.

G                  D         G
A póki co w cieniu pod gruszą
C                       f                G
Zalegamy bezpiecznie odłogiem,
e                       C                e      G
Tylko patrzeć, jak nam to leżenie
G               D G
Wyjdzie bokiem.

G                  D         G
Ale nic to – śpijmy spokojnie,
C                       f                G
Byle co nas na szczęście nie rusza,
e                       C                e      G
Niechaj do snu kołysze nas nasza
G               D G
Święta grusza.

Pogoda na szczęście

D   cis7                 h7
Na kraniec siedmiu mórz,
D   cis7                 h7
na kraniec siedmiu zórz,
D               E               cis7                      Fis7
przypłynął raz kapitan, z Księżycem się przywitał
h7             D     E
i zapadł w sen i śnił:

A7+ D                  A7+
Mija młodość jak woda,
f6      Gis7             cis7
czoło chmurzy się częściej,
e6   Fis7   h7
a tu nagle pogoda,
        d          E7            A7+
taka dobra pogoda na szczęście.
       E                                    A7+
Nikt otuchy nie doda, cienie kłębią się gęściej,
         D7+   cis7          D7+           cis7
aż tu nagle pogoda, taka dobra pogoda,
h7                     E            A7+
odpowiednia pogoda na szczęście.
        E                                            A7+
Coraz trudniej po schodach, coraz puściej w kredensie,
         D7+   cis7          D7+           cis7
aż tu nagle pogoda, taka dobra pogoda,
h7                     E            A7+            D/A7+
odpowiednia pogoda na szczęście.

D   cis7                 h7
Z tysiąca szarych biur,
D   cis7                 h7
zmęczony wyszedł chór,
D               E               cis7                      Fis7
odstawił w kąt liczydła, wykąpał się w powidłach
h7             D     E
i zapadł w sen i śnił:

A7+ D                  A7+
Mija młodość jak woda,
f6      Gis7             cis7
czoło chmurzy się częściej,
e6   Fis7   h7
a tu nagle pogoda,
        d          E7            A7+
taka dobra pogoda na szczęście.
       E                                    A7+
Nikt otuchy nie doda, cienie kłębią się gęściej,
         D7+   cis7          D7+           cis7
aż tu nagle pogoda, taka dobra pogoda,
h7                     E            A7+
odpowiednia pogoda na szczęście.
          E                                            A7+
Coraz trudniej po schodach, coraz puściej w kredensie,
         D7+   cis7          D7+           cis7
aż tu nagle pogoda, taka dobra pogoda,
h7                     E            A7+            D/A7+
odpowiednia pogoda na szczęście.

Na dnie Twojego Serca – (II)

C F G

Gdzieś na dnie twojego serca
d

Pozostał tylko żal
F

W ciemności deszczu łza

C F G

Gdzieś na dnie twojego serca
d

Ukrywasz wiarę swą
F C G

Wszystko, to co masz w deszczu łez

C F G

Usłyszeć chcesz swoje myśli
d F

Bo każdy w sobie ma chwilę która trwa
C F G

Pokochać chcesz też jak inni
d F

To miłość przecież jest pragnieniem naszych serc

C F G

Gdzieś na dnie twojego serca
C F G

Pomóż mi znaleźć nadzieje
C F G

Gdzieś na dnie twojego serca
d F

W ciemności deszczu łez ukrywasz wiarę w to
C

Że kochać chcesz!

F G C G F F G

C F G

Odwagi dość masz na pewno
d F

Bo każdy w sobie ma siłę która trwa
C F G

Wystarczy dzień, jedna chwila
d

Zapomnij co to żal
F

Zapomnij co to strach

C F G

Gdzieś na dnie twojego serca
C F G

Pomóż mi znaleźć nadzieje
C F G

Gdzieś na dnie twojego serca
d F

W ciemności deszczu łez ukrywasz wiarę swą

Że kochać chcesz!

Cisza jak ta – I

C a C a

C a

Sza, cicho sza, czas na ciszę

C a

Już oddech jej coraz bliżej

Tego naprawdę ci brak,

F G

Ona jedna prawdziwy ma smak

C G

Cisza jak ta, mmmm, jak ta

C a

Sza, cicho sza, zbliż się do niej

C a

Gra, ledwie drga blady płomień

Podejdź i zanurz się w nią

F G

Kryształową i czystą jej toń

C G

Zanurz do dna, mmm…

C F G

Bliżej i bliżej i bliżej i bliżej masz do niej

C F G

Ciszej i ciszej i ciszej i ciszej co dnia

C a

Kończ, po co ten ciągły hałas

C a

Sam zdwoić go, wciąż się starasz

Tak Cię uczyli od lat

F G

Tylko krzykiem zdobywa się świat

C G

A to nie tak, mm…, nie tak

C a

Sza, cicho sza, czas na ciszę

C a

Tę którą w swym sercu słyszysz

Kiedyś śpiewało jak z nut

F G

Teraz gładki i zimny jak lód

C G

Smutny to cud, oo… smutny cud

C F G

Bliżej i bliżej i bliżej i bliżej masz do niej

C F G

Ciszej i ciszej i ciszej i ciszej co dnia

C a C a

Podejdź i zanurz się w nią

Kryształową i czystą jej toń

C G C

Cisza jak ta, mm… jak ta

Augustowskie noce

C                     d7          G7                           C
1. Augustowskie noce – Nad brzegami drzemiące,
                         d             G7                         C
     Noce parne, gorące, – osłonięte przez mgłę.
     C                     d            G7                     C – C7
     Augustowskie noce – Zatopione w jeziorach,
                              F              d7      G7            C (F – C)
     Niepoznane do wczoraj- odnalazły dziś mnie.

C F d7 G7 C C7
R: Ty przechowasz tę muszelkę – znalezioną nad Wigrami,
C H7 e G7
Długo szumieć będzie jeszcze – ożywiona wspomnie iami.

    C              d7               G7                        C         C7
2. Kolorowy sierpień – naszym żaglem opięty,
                               F            d7         G7        C – F – C
     Pozostanie w pamięci – Przez długie dni.

Coda……jak zwrotka C , d7, G7 , C – d , G7 , C –

C F d7 G7 C C7
R: Ty przechowasz tę muszelkę – znalezioną nad Wigrami,
C H7 e G7
Długo szumieć będzie jeszcze – ożywiona wspomnie iami.

C              d7               G7                        C          C7
3. Kolorowy sierpień – naszym żaglem opięty,
                                F           d7        G7         C – F – C
     Pozostanie w pamięci – Przez długie dni.

Skazany na bluesa – IV

C                                       G
Jeśli go nie znałeś, to nie żałuj.
C                                       G
Jeśli go nie znałeś, to nie żałuj, nie!
C                               G
Bo przyjaciela straciłbyś,
C                               G
Bo przyjaciela straciłbyś, jak ja!

C                     G
Nie – ty go nie znałeś, nie!
C                                       G
Lubiłeś tylko czasem posłuchać jak gra,
C
A czy pomyślałeś:
G
Skąd biorą się tacy jak on?
C
A czy pomyślałeś:
         G
Skąd biorą się tacy jak on?
B F C 2x

C G
Był jednym z niewielu, skazanych na bluesa.
C G
Ten wyrok dodawał mu sił.
C
Miał dom i rodzinę,
G
spokojnie mógł żyć.
C
Lecz często uciekał, by stanąć przed wami,
G
By nabrać znów sił.

C                            G
Bo czasu miał mało, przeczuwał to.
C                                       G
Skazany na bluesa,
C                                       G
Ilu jeszcze jest takich jak on?
C                                       G
Skazany na bluesa,
C B F
No ilu jeszcze jest takich jak on?
Ilu jeszcze jest takich jak on? (X4)

Hej, żeglujże żeglarzu

Pozdrowione bądźcie morza, oceany i lądy
Których blady rozpierzcha się świt.
C g d B a d
Hej żeglujże żeglarzu całą nockę po morzu
A d C F B a d
Hej żeglujże hej żeglujże całą nockę po morzu

B       A          d
Jakże ja mam żeglować,
C          F                     g
Gdy na świecie ciemna noc
A      d             C    F
Zapal drzazgę albo dwie,
g          F               g
Przyżeglujże ty do mnie
B   A        F    B A         d
Żeglarzu hej,   żeglarzu, hej

C g d B a d
Hej żeglujże żeglarzu całą nockę po morzu
A d C F B a d
Hej żeglujże hej żeglujże całą nockę po morzu

B       A       d
Kiedy burza sroży się,
C       F                 g
Kiedy wicher żagle rwie,
A          d         C    F
Gdy bezdenny kipi nurt,
g         F                  g
Bałtyk huczy wokół burt
B   A        F    B   A         d
Żeglarzu hej,   żeglarzu, hej

C g d B a d
Hej żeglujże żeglarzu całą nockę po morzu
A d C F B a d
Hej żeglujże hej żeglujże całą nockę po morzu

B          A       d
Gdy bezdenny kipi nurt,
C        F                 g
Bałtyk huczy wokół burt,
A         d         C      F
Mężne serce, silna dłoń
g       F                 g
Pokonują morską toń
B   A        F   B A        d
Żeglarzu hej, żeglarzu, hej

C g d B a d
Hej żeglujże żeglarzu całą nockę po morzu
A d C F B a d
Hej żeglujże hej żeglujże całą nockę po morzu

Gdzie się podziały tamte prywatki

G e a D7
bum

G h C a7

Gdzie się podzialy tamte prywatki niezapomniane

A7 A7 D D7

Elvis, Sedaka, Speedy Gonazles albo Diana

G h

Pod paltem wino a w ręku kwiaty

C a7

Wiczór z Bambiono i Ty,

A7 A7

Same przeboje Czerwonych Gitar

A7 D7

Tak bardzo chciało się życ…

G e

Gdzie się podziały tamte prywatki,

C D7 h E7

Gdzie te dziewczyny, gdzie tamten świat,

a7 c G e

Gdzie się podziały nasze wspomnienia

a7 D7 G D

tamtych szalonych, wspaniałych lat?

G h C a7

Rodzina w kinie na drugim seansie już z nudów ziewa

A7 A7 D D7

Tutaj Paul Anka, Stonesi, Beatelsi, Cliff Richard śpiewa

G h

Tuż przed maturą kwitły kasztany

C a7

Żyło sie tak, ja we śnie

A7 A7

Gdzie te prywatki niezapomniane

A7 D7

Czy jeszcze pamiętasz mnie?

G e

Gdzie się podziały tamte prywatki,

C D7 h E7

Gdzie te dziewczyny, gdzie tamten świat,

a7 c G e

Gdzie się podziały nasze wspomnienia

a7 D7 G D

tamtych szalonych, wspaniałych lat?

Sen na pogodne dni

d a

Tylko Ty możesz mnie kochać jak wiatr,
g C

Z włosów moich pleść warkocza i w dłoniach spać.
d a

Tylko Ty umiesz wymyślać mi świat,
g C

Sprzedać uśmiech na dzień dobry bym mogł wstać.

B C

Jesteś moim najlepszym snem,
F g7

Snem jaki przyszło mi teraz śnić,
B C F

Snem na same pogodne dni,
B C

Z Tobą będzie mi dużo lżej
F g7

Niż wczoraj gdy miałam do jutra wejść,
B C F

Z Tobą smutku już będzie mniej

d a

O tak, będę Cię kochać jak ptak,
g C

W długą podróż Cię zabiorę, nie będziesz sam.
d a

Tylko Ty możesz mnie kochać jak nikt,
g C

Proszę więc w to uwierz mi i otwórz drzwi.

B C

Jesteś moim najlepszym snem,
F g7

Snem jaki przyszło mi teraz śnić,
B C F

Snem na same pogodne dni,
B C

Z Tobą będzie mi dużo lżej
F g7

Niż wczoraj gdy miałam do jutra wejść,
B C F

Z Tobą smutku już będzie mniej

Rozmowa przez ocean

Jest sobota, za oknem świt
d G
I Warszawa kaszle miarowo
C a
Wczoraj przyszedł od ciebie list
d G
Miłe słowo…

              C
Jesień u nas koronę ma
d                        G
Tego roku jakby cierniową
       C                          a
A ty piszesz, że u was szał
d G
I punk-rockowo…

Są dwa światy i nas jest dwoje
d G
Do swych miejsc przypiętych jak rzepy
e d
Ty masz pewnie więcej spokoju
G
Ja mam dzieci…

            C
Są dwa światy i jedno Słońce
d                      G
Które u nas słabiej coś grzeje
e                             d
Ty masz pewnie duże pieniądze
G
Ja nadzieję…

       C
Jest sobota, za oknem świt
d                             G
I Warszawa kaszle miarowo
C                                            a
Wczoraj przyszedł od ciebie list
d G
Czułe słowo…

             C
Tamten wieczór, gdy ja i ty
d                                  G
Tak, to była wspaniała chwila
C                              a
Ale dzisiaj obeschły łzy,

d G

więc pozdrawiam Cię Maryla…

Są dwa światy i nas jest dwoje
d G
Do swych miejsc przypiętych jak rzepy
e d
Ty masz pewnie więcej spokoju
G
Ja mam dzieci…

             C
Są dwa światy i jedno Słońce
d                      G
Które u nas słabiej coś grzeje
e                             d
Ty masz pewnie duże pieniądze
G
Ja nadzieję…

EXPORT – IMPORT

e h a D e

Tam dam dam dam …

e a

Polak pęcznieje jak balon z gumy

D G H7

Czeka na podziw i poważanie

e a

Widzi w tym bowiem powód do dumy

H7 e

Że cudzoziemcy rwa nasze panie

e a

Ot mój pradziadek tak mawiał z łezka

D G H7

Patriotycznego pełen prestiżu

e a

Sam Napoleon panią Walewska

H7 e

Raczył używać w mieście Paryżu

e h a D e

Tam dam dam dam …

e a

Wuj co Francuzom był raczej anty

D G H7

Odczuwał radość nie mniej kretyńską

e a

Co tam Walewska, książe Konstanty

H7 e

Był łaskaw ciupciać panią Grudzińską

e a

Na to pradziadek powiadał w gniewie

D G H7

Za orientacją będąc francuska

e a

Honoriusz Balzac w mieście Genewie

H7 e

Spał z Ewa Hańska, z domu Rzewuska

e h a D e

Tam dam dam dam …

e a

Każdy argument jak piorun gromki

D G H7

Przeciwnikowi grozi awaria

e a

Szczęsna Potocka i kneź Patiomkin

H7 e

Ludwik XV z Leszczyńską Maria

e a

Z kart historycznych wstają wspaniali

D G H7

Króle, wodzowie nawet biskupy

e a

Którzy w przeszłości importowali

H7 e

Nie tyle nasze głowy co pupy

e h a D e

Tam dam dam dam …

e a

Wyciągam z tego ponure wnioski

D G H7

Nietedzy widać nas zalotnicy

e a

Rewanż wziął tylko Staś Poniatowski

H7 e

Na Katarzynie Wielkiej – carycy

e a

Był dobry w łóżku – nikt nie zaprzeczy

D G H7

Z wyrwa rozegrał cała imprezę

e a

Ale że Polak – wiec za te rzeczy

H7 e

Dał wrednej babie zbyt drogi prezent

e h a D e

Wia wia wia wia….

e a

By wiec uniknąć wstydu i sromu

D G H7

I nie wpaść więcej w takie pułapki

e a

Błagam Polacy – siedźcie żesz w domu

C H7 e

Eksportujemy wyłącznie babki

e h a D e

Tam dam dam dam …

Kwiat jednej nocy

C E7 a

Zakwita raz, tylko raz, biały kwiat
F G7 C E7

Przez jedną noc pachnie tak
F G7 G7 C E7 a E7

Przez taką noc Królowa Jednej Nocy ogląda świat

F G7 G7 C E7 a

A światło dnia zdmuchuje kwiatu płomień na wiele lat

C E7 a

Zapala się tylko na parę chwil
F G7 C E7

Gdy cały świat wokół śpi
F G7 G7 C E7 a E7

A pachnie tak jak piołun i wanilia – kwiat, biały kwiat
F G7 G7 C E7 a

Przez taką noc Królowa Jednej Nocy ogląda świat

C E7 a

F G7 C E7

F G7 G7 C E7 a E7

F G7G7 G7 C E7 a

Przez taką noc Królowa Jednej Nocy ogląda świat

C E7 a

Ten dziwny kwiat sekret mój dobrze zna:
F G7 C E7

Raz kocham na wiele lat
F G7 G7 C E7 a E7

Oczami snu spojrzymy zakochani na cały świat
F G7 G7 C E7 a

I nie wie nikt, dla kogo zakwitniemy – ja i ten kwiat

a E7 a E7 a
Mój sekret zna biały kwiat, mój sekret zna biały kwiat

Aniołek – II

C a

Narysuje dla ciebie aniołka
C a d G C

Choć nie mnie o to prosisz w swych wierszach, nie mnie,
C a

I usiądę przy twoim stole
C a d G C

Choć nie dla mnie było to miejsce, nie dla mnie,

C a
Będę biegał po twoich sadach,
C a d G C

Zrywał wszystkie jabłka czerwone, Choć nie ja miałem je rwać

C e F C

Wyśpiewam dla ciebie cały świat
C e F f7

Wyśpiewam dla ciebie twoje wiersze
C e F C

I miłość wyśpiewam, najpiękniejszy kwiat
C e a

I uśmiech wyśpiewam dla ciebie

C a

Strącę z nieba na ziemię aniołka
C a d G C

Aby zaniósł do ciebie mój uśmiech, Choć nie ja miałem się śmiać
C a

Na przystanku pod twoją jabłonią
C a d G C

Będę czekać na ciebie codziennie, Choć nie ja miałem tam stać
C a

Wszystkie jabłka, wszystkie czerwone
C a d G C

Porozdaję twoim przyjaciołom, Choć nie ja miałem przyjaźń dać

C e F C

Wyśpiewam dla ciebie cały świat
C e F f7

Wyśpiewam dla ciebie twoje wiersze
C e F C

I miłość wyśpiewam, najpiękniejszy kwiat
C e a

I uśmiech wyśpiewam dla ciebie

C a

Narysuje dla ciebie aniołka
C a d G C

Choć nie mnie prosisz o to w swych wierszach, nie mnie,
C a

Będę patrzeć w twoje oczy
C a d G C

Choć nie ja miałem siłę z nich czerpać, nie ja

C a

Będę tulić do twoich dłoni
C a d G C

Mą dziecinną buzię pyzatą, Choć nie ja miałem czułość dać

C e F C

Wyśpiewam dla ciebie cały świat
C e F f7

Wyśpiewam dla ciebie twoje wiersze
C e F C

I miłość wyśpiewam, najpiękniejszy kwiat
C e a

I uśmiech wyśpiewam dla ciebie

Port

C a…

a E7 a

Port to jest poezja rumu i koniaku

C F C

Port to jest poezja westchnień czułych żon

F C d a

Wyobraźnia chodzi z ręką na temblaku

C a E7 a

Dla obieżyświatów port to dobry dom

C F C

R.. Hej! Johnnie Walker! dla bezdomnych dom!

C E7 a

Hej! Johnnie Walker! dla bezdomnych dom!

a E7 a

Port to są spotkania kumpli, co przed laty

C F C

Uwierzyli w ziemi czarodziejski kształt

F C d a

Za marzenia głupie tu się bierze baty

C a E7 a

Któż mógł wiedzieć, że tak mały jest ten świat

C F C

R.. Hej! Johnnie Walker! mały jest ten świat!

C E7 a

Hej! Johnnie Walker! mały jest ten świat!

a E7 a

Port to są zaklęcia starych kapitanów

C F C

Którzy chcą wyruszyć w jeszcze jeden rejs

F C d a

Tu żaglowce stare giną na wygnaniu

C a E7 a

Wystrzępione wiatrem aż po drzewce rej

C F C

R.. Hej! Johnnie Walker! aż po drzewce rej

C E7 a

Hej! Johnnie Walker! aż po drzewce rej

Dwadzieścia lat

A h

Nie miałem prawie nic, a chciałem jej darować świat
E A

I czarno białe dni rozłożyć na palecie barw
A h

Mówiłem, jeśli chcesz, zabiorę cię daleko stąd
E A

Ze sobą tylko weź gorące serce, dwoje rąk

h E A Fis7

Dwadzieścia lat, a może mniej wirował w oczach słońca pył
h E A

Dwadzieścia lat, a może mniej, świat brałem taki jaki był
h E A Fis7

Dwadzieścia lat, a może mniej, uczyłem się dopiero żyć
h E A

Dwadzieścia lat, a może mniej nie miałem prawie nic

A h

Nie miałem prawie nic, a chciałem jej darować świat
E A

Rozmienić każdą myśl na cienie nocy, światła dnia
A h

Ściemniała listów biel, kto inny zabrał ją gdzieś stąd
E A

To było dawno, wiem, i wiem już nawet gdzie tkwił błąd

h E A Fis7

Dwadzieścia lat, a może mniej wirował w oczach słońca pył
h E A

Dwadzieścia lat, a może mniej, świat brałem taki jaki był
h E A Fis7

Dwadzieścia lat, a może mniej, uczyłem się dopiero żyć
h E A

Dwadzieścia lat, a może mniej nie miałem prawie nic

Miłość w Portofino – II

( a d E7 a )

a d
Jest długie lato w Portofino
E7 a
I dużo gości z wszystkich stron
F H7
I strumieniami płynie wino
H7 E7
Tu w Portofino przez całą noc

a d
Dla wszystkich dziewczyn z Portofino
E7 a
Wystarczy w samochodach miejsc
F H7
I każda będzie mieć na kino
E7 a
Tu w Portofino gdy lato jest

                                   A7
Tamtego roku w Portofino
A7    d
Skończyła dziewiętnaście lat
                                    G7
A nie wiedziała że jest miłość
G7    C – E7
Tu w Portofino no bo jak

a d

Jest tyle dziewczyn w Portofino

E7 a

A on zobaczył tylko ją

F H7

Pomarańczowy księżyc płynął

E7 a

Gdy w Portofino mówiła: nie

a d

We mgle zginęło Portofino

E7 a

W zaroślach ostro krzyknął ptak

F H7

W zatoce księżyc się rozpłynął

H7 E7

I w Portofino szeptała: tak

a d

On miał już zostać w Portofino

E7 a

Do miasta nawet wysłał list

F H7

Z jej bratem w morze miał wypłynąć

E7 a

Tu z Portofino i wrócić dziś

Wiedzieli ludzie w Portofino

A7 d

Że do wesela dzień czy dwa

Gadali z jaką dumną miną

G7 C – E7

Przez Portofino będzie szła

a d

Ale wyjechał z Portofino

E7 a

Na drodze został żółty kurz

F H7

Nie może śmiać się w nos dziewczynom

E7 a

A w Portofino jest jesień już…

Obudź się

D
Przyjaciel mój wyjeżdżał
A                                    G         h
Mówi do mnie: “masz tu klucze
C                                           A
Przez ten czas, jak mnie nie będzie
                                      G          A
Możesz mieszkać z nią, u mnie”
D A G h
Wyjechał i nie było go przez tydzień, może dłużej
C A G A
Nie zamieniłbym tych paru dni za żaden skarb, za nic
D                               A                             G     h
W trasy brałem ją, koncerty, później cichy hotel
C                                        G                               A
Obiad w mlecznym barze, spacer po bulwarze z nią, razem
    D                             A                                   G    h
Autokar czeka, wiosło kładę, siadam w miękki fotel
     C                            G                               A
To były najpiękniejsze chwile, nie zapomnę ich, nigdy

C                                 h
Moi przyjaciele mówią mi
                    A
Bracie, co ci jest?
      C

Nie żałuj nic, wyobraź sobie
h A

Że to był tylko sen
C

Obudź się i z nami chodź
h A

Skończyła się już noc

G A

D A G h

Gorący piasek parzy, oprócz nas na plaży pusto
C A G A

Zwariowana kąpiel w morzu do utraty sił
D A G h

Wieczory pełne marzeń, przeżytych wcześniej wrażeń mnóstwo
C A G A

Nie zamieniłbym tych paru dni za żaden skarb, za nic.

C h
Moi przyjaciele mówią mi
A

Bracie, co ci jest?
C

Nie żałuj nic, wyobraź sobie
h A

Że to był tylko sen
C

Obudź się i z nami chodź
h A

Skończyła się już noc

G A

D                                A                               G     h
Była przy mnie – nie myślałem o kłopotach wcale
C                                 A                              G A
To były najpiękniejsze chwile, nie zapomną ich, nigdy
D                             A                           G     h
Teraz trochę więcej piję, trochę więcej palę
C                          A                                           G A
Tak, to były najpiękniejsze chwile nie zapomnę ich, nigdy

Moi przyjaciele…

Nie dokazuj – II

C D e e C D e

Było kiedyś w pewnym mieście wielkie poruszenie
C D e e C D e

wystawiano niesłychanie piękne przedstawienie
a E a D G

wszyscy dobrze się bawili, chociaż był wyjątek
C D e e C D e

Młoda pani w pierwszym rzędzie wszystko miała za nic
C D e e C D e

nawet to że śpiewak śpiewał tylko dla tej pani
a E a D G

i choć rozum tracił dla niej, śmiała się, klaskała

C D e e C D e

W drugim akcie śpiewak śpiewał znacznie już rozważniej
C D e e C D e

młoda pani była jedna ciągle niepoważna
a E a D G

aż do chwili, kiedy nagle, nagle wśród pokazu
G D G

padły słowa:

G C G

Nie dokazuj, miła nie dokazuj
G C G

przecież nie jest z ciebie znowu taki cud
a E a

nie od razu, miła nie od razu
C D G

nie od razu stopisz serca mego lód

C D e e C D e

Innym razem zaproszony byłem na wernisaż
C D e e C D e

na wystawy późną nocą w głębokich piwnicach
a E a D G

czy to były płótna mistrza Jana czy Kantena
G D G

nie pamiętam

C D e e C D e

Były tam obrazy wielkie , płótna kolorowe
C D e e C D e

z nieskromnymi kobietami szkice nastrojowe
a E a D G

całe szczęście, że naturą martwą jednak były

G C G

Nie dokazuj, miła nie dokazuj
G C G

przecież nie jest z ciebie znowu taki cud
a E a

nie od razu, miła nie od razu
C D G

nie od razu stopisz serca mego lód
C D e e C D e

Była także inna chwila, której nie zapomnę
C D e e C D e

Był raz wieczór rozmarzony i nadzieje płonne
a E a D G

przez dziewczynę z końca sali podobną do róży
której taniec w sercu moim święty spokój zburzył

F G a a F G a

Wtedy zdarzył się niezwykły, przedziwny wypadek
sam już nie wiem jak to było
trudno opowiadać
a E a D G

jedno tylko dziś pamiętam jak jej zaśpiewałem:

G /D-D6/ G /D-D6/ C G D

“Usta milczą, dusza śpiewa

D7 /D6-D7/D7 /D6-D7/ G D7 G
usta milczą, świat rozbrzmiewa “

a E a D G
lecz dziewczyna nie słyszała tańcem już zajęta
a E a D G

w tańcu komuś zaśpiewała to co tak pamiętam

G C G

“Nie dokazuj, miły nie dokazuj
G C G

przecież nie jest z ciebie znowu taki cud
a E a

nie od razu, miła nie od razu
C D G

nie od razu stopisz serca mego lód

Świecie nasz

a g

Świecie nasz, świecie nasz,

g d

Chcę być z Tobą w zmowie,

F E7

Z blaskiem twym, siłą twą,

E7 A

Co mi dasz – odpowiedz!

a g

Świecie nasz – dajn nam,

g d

Daj nam wreszcie zgodę,

F E7

Spokój daj – zgubę weź,

E7 A

Zabierz ją, odprowadź.

F C

Świecie nasz –

d d

Daj nam wiele jasnych dni!

C F

Świecie nasz –

g g g C

Daj nam w jasnym dniu oczekiwanie!

F C

Świecie nasz –

d d

Daj ugasić ogień zły!

C F

Świecie nasz –

g g g C

Daj nam radość, której tak szukamy!

F C

Świecie nasz –

d d

Daj nam płomień, stal i dźwięk!

C F

Świecie nasz –

g g g C

Daj otworzyć wszystkie ciężkie bramy!

F C

Świecie nasz –

d d

Daj pokonać każdy lęk!

C F

Świecie nasz –

g g g C

Daj nam cień wysokich traw!

F C

Świecie nasz –

d d

Daj zgubić się wśród drzew poszumu!

C F

Świecie nasz –

g g g C

Daj nam ciszy czarny staw!

F C

Świecie nasz –

d d

Daj nam siłę krzyku, śpiewu, tłumu!

C F

Świecie nasz –

g g g C

Daj nam wiele jasnych dni!

F C

Świecie nasz –

d d

Daj nam w jasnym dniu oczekiwanie!

C F

Świecie nasz –

g g g C

Daj ugasić ogień zły!

Świecie nasz…

a g

Świecie nasz, świecie nasz,

g d

Chcę być z Tobą w zmowie,

F E7

Z blaskiem twym, siłą twą,

E7 A

Co mi dasz – odpowiedz!

Ach Panie, panowie

Gasną ognie wśród łąk, biegną chłopcy znad rzek

d F E a

chłodna noc, długa noc zawitała na brzeg

d G7 C

Śpią samotne ziemniaki w popiele

d E

nie przyjedzie już nikt na niedzielę…

Jeszcze czynny GS, więcej piwa niż łez

d F E a

lecz nie taki już tłok – przeszedł rok, minął rok

d G7 C

Sennie chwieją się łany rzepaku

d E a

umierają co słabsi wśród ptaków…

Ach, panie, panowie. – 3x

czemu ciepła nie ma w nas?

d E

Co było, to było – 3x

E a

nie wróci drugi raz

C G

Ach, panie, panowie. – 3x

już ciepła nie ma w nas

a d

Co było, to było.

a d

Minęło jak miłość

a d

prześniło, przelśniło

E a

wyśniło się do dna

Poczerniały pnie drzew, liście porwał im wiatr

d F E a

poznikały gdzieś hen jak nadziei mych ślad

d G7 C

Niezłowione figlują szczupaki

d E

przeszedł rok, minął rok – byle jaki…

Widzisz, kończy się bal, nie mów mi, że ci żal

d F E a

przecież patrzysz nie tak, mówisz: “Szczęścia nam brak”

d G7 C

Zamarzają na śmierć kartofliska

d E a

wiem, że pora rozstania już bliska…

a

Ach, panie, panowie. – 3x

czemu ciepła nie ma w nas?

d E

Co było, to było – 3x

E a

nie wróci drugi raz

C G

Ach, panie, panowie. – 3x

już ciepła nie ma w nas

a d

Co było, to było.

a d

Minęło jak miłość

a d

prześniło, przelśniło

E a

wyśniło się do dna

Umiem cenić twój takt, elegancki twój styl

d F E a

kto nauczył cię tak ładnie patrzeć na łzy?

d G7 C

Jeszcze tulisz do ust moją rękę

d E

lecz zapomnisz mnie jak tę piosenkę…

Żegnaj miły, no cóż, jak się żegnać – to już

d F E a

ładnie było nam z tym, lecz za dużo jest zim

d G7 C

Ja cię może za mało kochałam

d E a

lecz zapomnieć, to już nie umiałam…

Ach, panie, panowie. – 3x

czemu ciepła nie ma w nas?

d E

Co było, to było – 3x

E a

nie wróci drugi raz

C G

Ach, panie, panowie. – 3x

już ciepła nie ma w nas

a d

Co było, to było.

a d

Minęło jak miłość

a d

prześniło, przelśniło

E a

wyśniło się do dna

Nie całuj mnie pierwsza – I

e D F C D G

Trochę mi brak, trochę mi brak, babci Ludwiki

C G F C
Przed każdym zawałem stawiała kabałę

D G C D G

słuchała poważnej muzyki

C G C G C G D G

Była cnotliwa, była wstydliwa, ach jakże, ach jakże jej brak

C D

Dziadek mój czekał

G a h C

wiosnę, lato, jesień, zimę

G a h C G D G

Wiosnę, lato, nim powiedziała tak.

G C D G

On czekał, on czekał i widział ją we snach

G C D

A Ty jesteś, a Ty jesteś, taka nowoczesna

G h C D

G h C D

Nie całuj mnie pierwsza, nie całuj mnie,

G h C D

czasami powiedz coś do wiersza

e C
Nie będę śmiał się nie,

C D

nie patrz mi w oczy tak odważnie

e h C G

Ja ci to mówię najpoważniej: będzie źle

C D
Nie całuj mnie pierwsza, nie całuj mnie

G C

Bądź tylko wierniejsza, pokocham cię

G h C D

Pokocham cię…

e D F C D G

A tak to mi brak, trochę mi brak, babci Ludwiki
C G F C
Chodziła co wtorek na podwieczorek

D G C D G

i miała do kolan buciki
C G C G C G D G

Była cnotliwa, była wstydliwa, ach jakże, ach jakże jej brak

C D

Dziadek mój czekał

G a h C

wiosnę, lato, jesień, zimę

G a h C G D G

Wiosnę, lato, nim powiedziała tak.

G C D G

On czekał, on czekał i widział ją we snach

G C D

A Ty jesteś, a Ty jesteś, taka nowoczesna

G h C D

G h C D

Nie całuj mnie pierwsza, nie całuj mnie,

G h C D

czasami powiedz coś do wiersza

e C
Nie będę śmiał się nie,

C D

nie patrz mi w oczy tak odważnie

e h C G

Ja ci to mówię najpoważniej: będzie źle

C D
Nie całuj mnie pierwsza, nie całuj mnie

G C

Bądź tylko wierniejsza, pokocham cię

G h C D

Pokocham cię…

Nie-prośba o rękę

d a

Łaskawi chciej oszczędzić strzał wprost w plecy tego, który dał

e a

Nam tyle szczęścia

d a

Kupidyn żartem napiął łuk, a ty byś chciała zaraz już

e a

Ustrzelić męża

d G C E

Mam zaszczyt więc nie prosić cię o rękę twą

a G a

I zamiast niej wyciągnij ku mnie swoją dłoń

d a

Czar Wenus często traci moc gdy okazuje się, że noc

e a

Poświęca praniu

d a

Za żadną cenę nie chcę, by mej róży płatki w sosie szły

e a

Na drugie danie

d G C E

Mam zaszczyt więc nie prosić cię o rękę twą

a G a

I zamiast niej wyciągnij ku mnie swoją dłoń

d a

Może wydawać komuś się, że puszka to odkrycie jest

e a

Rewolucyjne

d a

Lecz ja mam swój prywatny sąd i nie dam siebie wsadzić do

e a

Konserwy rybnej

d G C E

Mam zaszczyt więc nie prosić cię o rękę twą

a G a

I zamiast niej wyciągnij ku mnie swoją dłoń

d a

Kucharki w tobie nie chcę mieć, gosposia marna z ciebie jest

e a

Więc sobie daruj

d a

Zechciej mi tyko służyć tam, gdzie miejsce jest dla wielkich dam

e a

I mnie pocałuj

d G C E

Mam zaszczyt więc nie prosić cię o rękę twą

a G a

I zamiast niej wyciągnij ku mnie swoją dłoń

Jestem mały miś

G C E a

a d

Nigdy w życiu mym nie umiałem zdjąć

F E a

Czapki przed nikim

A teraz na twarz, na kolana paść

F E a

Przed jej bucikiem.

a d

Byłem wściekłym psem, ona uczy mnie

F E a

Jak jeść z jej rączki

Miałem wilcze kły, zamieniłem je

F E a

Na mleczne ząbki

a h E

Jestem mały miś, własność lali tej

a G C E

Co palec ssie kiedy zasypia

a h E

Jestem mały miś, własność lali tej

a G C E

Co mamy chce, gdy jej dotykam

a d

Byłem twardy drań, ona sprawia, że

F E a

Jak z makiem kluska

Smaczny, słodki i ciepluteńki wciąż

F E a

Wpadam w jej usta

a d

Mleczne ząbki ma, kiedy śmieje się

F E a

I kiedy śpiewa

Lecz ma wilcze kły, gdy jest na mnie zła

F E a

I kiedy się gniewa.

a h E

Jestem mały miś, własność lali tej

a G C E

Co palec ssie kiedy zasypia

a h E

Jestem mały miś, własność lali tej

a G C E

Co mamy chce, gdy jej dotykam

a d

Siedzę w kącie mym i cichutko łkam

F E a

Pod jej pantoflem

Kiedy wścieka się, choć powodów brak

F E a

Bo jest zazdrosna

a d

Pewien śliczny kwiat wydał mi się raz

F E a

Ładniejszy od niej

Pewien śliczny kwiat zginąć musiał więc

F E a

Pod jej pantoflem

a h E

Jestem mały miś, własność lali tej

a G C E

Co palec ssie kiedy zasypia

a h E

Jestem mały miś, własność lali tej

a G C E

Co mamy chce, gdy jej dotykam

a d

Wszyscy mędrcy wciąż wykrzykują mi

F E a

Że w jej ramionach

Gdy skrzyżują się, gdy oplotą mnie,

F E a

Niechybnie skonam

a d

Może będzie tak, może będzie siak,

F E a

Ale dość krzyków

Jeśli zginąć mam, jeśli wisieć mam,

F E a

To na jej krzyżu .

a h E

Jestem mały miś, własność lali tej

a G C E

Co palec ssie kiedy zasypia

a h E

Jestem mały miś, własność lali tej

a G C E

Co mamy chce, gdy jej dotykam

Ślady na piasku

C G F

Tobie jest łatwiej, zawsze byłaś silna

C G F

Tobie jest łatwiej, miałaś mnie

C G a A7

Nasze rozstanie, droga inna

d G C G F

Raz na zawsze odmieniło mnie

C G F

Inne miłości były grzechu warte

C G F

Moja i Twoja – pusty śmiech

C G a A7

Ślady na piasku zmyły fale

d G C G F

Ja na fali wreszcie płynąć chcę

C e F

Mam już oczy otwarte

G C G

Tyle lat udawałem, że

C e F

Wszystko to było żartem

G C

Dziś nie muszę udawać, o nie

e F

Teraz znowu jestem sam

G C G F

Prawdę znam

C G F

Inne miłości były grzechu warte

C G F

Moja i Twoja – pusty śmiech

C G a A7

Ślady na piasku zmyły fale

d G C G F

Ja na fali wreszcie płynąć chcę

C e F

Mam już oczy otwarte

G C G

Tyle lat udawałem, że

C e F

Wszystko to było żartem

G C

Dziś nie muszę udawać, o nie

e F

Teraz znowu jestem sam

G C G F

Prawdę znam

Czy te oczy mogą kłamać – I

a E //x4

                d               a
A gdy się zejdą raz i drugi
E                                        a
Kobieta po przejściach, mężczyzna z przeszłością
d                                        a

Bardzo się męczą, męczą przez czas długi

E a (E7/a)

Co zrobić, co zrobić z tą miłością

d a

On już je widział, on zna te dziewczyny

d a

Z poszarpanymi nerwami

Co wracają nad ranem nie same

E a (E7/a)

On już słyszał o Życiu złamanym

d a

Ona już wie, już zna te historie

że żona go nie rozumie

że wcale ze sobą nie śpią

E a (E7/a)

Ona na pamięć to umie

Jakże o tym zapomnieć

Jak w pamięci to zatrzeć

Lepiej milczeć przytomnie

I patrzeć

Czy te oczy mogą kłamać, chyba nie

Czy ja mógłbym serce złamać itepe

Gdy się forsa zmienia w dramat – biegną w kąt

a E a

Czy te oczy mogą kłamać – ależ skąd

d a
A gdy się czasem w Życiu uda

E a

Kobiecie z przeszłością, mężczyźnie po przejściach

d a

Kąt wynajmują gdzieś u ludzi

E a (E7/a)

I łapią i łapią trochę szczęścia

d a

On zapomina na rok te dziewczyny

d a

Z bardzo długimi nogami

Co wracają nad ranem nie same

E a (E7/a)

Woli ciszę z radzieckim szampanem

d a

Ona już ma, już ma taką pewność

O którą wam wszystkim chodzi

Zasypia bez żadnych proszków

E a (E7/a)

Wino w lodowce się chłodzi

A gdy przyjdzie zapomnieć

I w pamięci to zatrzeć

Lepiej milczeć przytomnie

I patrzeć

Czy te oczy mogą kłamać, chyba nie

Czy ja mógłbym serce złamać itepe

Gdy się forsa zmienia w dramat – biegną w kąt

a E a

Czy te oczy mogą kłamać – ależ skąd

Majka

D h G A

Gdy jestem sam, Myślami biegnę

D h G A

Do mej najdroższej, Jak rzeka wiernej.

D h

O Majka!

G A D h G A

Nie jestem ciebie wart.

D h

O Majka!

G A D h G A

Zmieniłbym dla ciebie cały świat.

D h G A

Choć dni mijają, A czas ucieka,

D h G A

Ty jesteś wierna, Wierna jak rzeka.

D h

O Majka!

G A D h G A

Nie jestem ciebie wart.

D h

O Majka!

G A D h G A

Zmieniłbym dla ciebie cały świat.

D h G A

Oddałbym wszystko, Bo jesteś inna,

D h G A

Za jeden uśmiech, Jedno spojrzenie.

D h

O Majka!

G A D h G A

Nie jestem ciebie wart.

D h

O Majka!

G A D h G A

Zmieniłbym dla ciebie cały świat.

D h G A

Byłaś mą gwiazdą, Byłaś mą wiosną,

D h G A

Sennym marzeniem, Myślą radosną.

D h

O Majka!

G A D h G A

Nie jestem ciebie wart.

D h

O Majka!

G A D h G A

Zmieniłbym dla ciebie cały świat.

D h G A

Noc jest wielkim czarnym, kosmatym pająkiem,

D h G A

który czycha na ciebie, oj czycha

D h G A

W pajęczynie moich snów, oj pajęczynie.

D h G A

Jak po nocy dzień, jak po burzy spokój

D h G A

te bomby lecą na nasz dom.

D h

W majtkach

G A D h G A

Nie jestem ciebie wart

Pieśń gruzińska – II

a d

Spulchnię ziemię na zboczu i pestkę winogron w niej złożę,

G C E7

A gdy winnym owocem gronowa obrodzi mi wić,

a d

Zwołam wiernych przyjaciół i serce przed nimi otworzę…

E7 a E7

Bo doprawdy – czyż warto inaczej na ziemi tej żyć?

a d

Cóż, czym chata bogata! Darujcie, że progi za niskie,

G C E7

Mówcie wprost, czy się godzi siąść przy mnie, ucztować i pić.

a d

Pan Bóg grzechy wybaczy i winy odpuści mi wszystkie. . .

E7 a E7

Bo doprawdy – czyż warto inaczej na ziemi tej żyć?

a d

W czerni swej i czerwieni zaśpiewa mi znów moja Dali,

G C E7

Runę w czerni i bieli do stóp jej, niech przędzie swą nić!

a d

I o wszystkim zapomnę i umrę z miłości i żalu. . .

E7 a E7

Bo doprawdy – czyż warto inaczej na ziemi tej żyć?

a d

A gdy zmierzch się zakłębi i cienie po kątach się splotą,

G C E7

Niech się cisną do oczu, niech wiecznie pozwolą mi śnić

a d

Płowy bawół i orzeł srebrzysty i pstrąg szczerozłoty. . .

E7 a E7

Bo doprawdy – czyż warto inaczej na ziemi tej żyć?

Powrót na górę

Trzy pytania – II

Opublikowano: 2 czerwca 2017

a d Urodzeni po wojnie choć przed wojną – tu jest prawie zawsze G C E7 wysnuwaliśmy wolno z kłębka losu szarawą tę nić a d podfruwając ku niebu biało-czerwonym latawcem próbowaliśmy: E7 a E7 …można? …trzeba? a jak chcemy żyć? a d Przebiegaliśmy młodość za piłką, dziewczyną i … Read more

Nuta z Ponidzia

a F G C

Polami, polami, po miedzach, po miedzach

d G C

Po błocku skisłym w mgłę i wiatr

h7 E

Nie za szybko kroki drobiąc

a G F E

Idzie wiosna, idzie nam

a GFE a

Idzie wiosna, idzie nam

a F G C

Rozłożyła wiosna spódnicę zieloną

d G C

Przykryła błota bury błam

h7 E

Pachnie ziemia ciałem młodym

a G F E

Póki wiosna, póki trwa

a GFE a

Póki wiosna, póki trwa

a F G C

Rozpuściła wiosna warkocze kwieciste

d G C

Zbarwiła łąki niczym kram

h7 E

Będzie odpust pod Wiślicą

a G F E

Póki wiosna, póki trwa

a GFE a

Póki wiosna, póki trwa

a F G C

Ponidzie wiosenne, Ponidzie leniwe

d G C

Prężysz się jak do słońca kot

h7 E

Rozciągnięte po tych polach

h7 E

Lichych lasach, pstrych łozinach

h7 E

Skałkach w słońcu rozognionych

h7 E

Nidą w łąkach roziskrzoną

a G F E

Na Ponidziu wiosna trwa

a G F E

Na Ponidziu wiosna trwa

a GFE a

Na Ponidziu wiosna trwa

Za młodzi, za starzy – II

h
Nie pytam panią o lata

e
I Pana nie pytam też

e
Zresztą jakie to ma znaczenie

Fis h
Każdy będzie miał nowy wiek

h
Najlepsze dopiero przed nami

e
Świat dobry jak dobry sen

e
Więc śpieszmy się z toastami

Fis h
Ten toast odmłodzi Cię

h e Fis h
Za młodzi na sen za starzy na grzech

e Fis h
Wypijmy przy stole by tu na dole źle nie działo się

h e Fis h
Za młodzi na sen za starzy na grzech

e Fis h
Wypijmy przy stole za błędy na dole by ich było mniej

h
Wypijmy za błędy na górze
e
Tam nie zmienia się nic mimo lat
e
Znasz prawdę o głowie i murze
Fis h
Daj spokój za piękny świat

h
Nie dajmy się też zwariować
e
A gdy jest naprawdę źle
e
Pod dach przyjaciół się schowaj
Fis h
I ten toast z nami wznieś

h e Fis h
Za młodzi na sen za starzy na grzech

e Fis h
Wypijmy przy stole by tu na dole źle nie działo się

h e Fis h
Za młodzi na sen za starzy na grzech

e Fis h
Wypijmy przy stole za błędy na dole by ich było mniej

Chciałem być

e G C G
uuu……uuu

G                    C                  G
Chciałem być marynarzem
G                     e
chciałem mieć tatuaże
D
podróżować, zwiedzać świat
D                                          G
pięknie żyć, garściami życie brać

G                    C                    G
chciałem być piosenkarzem
G                      e
chciałem mieć pełne sale
D
podróżować, zwiedzać świat
D                                                   G
i wiele pięknych, pięknych kobiet znać

G
przemierzyłem cały świat
C         D              G
od Las Vegas po Krym
G
zgrałem tysiąc talii kart,
C       D
które lubią dym
G
skasowałem kilka bryk,
C    D                  G
nie żałuję dziś
C    D
nie żałuję dziś

e G C G

uuu……uuu

G C G

chciałem dać coś dobrego
G e

dałem tylko siebie
D

los okrutnie ze mnie drwił
D G

gorzkich nauk nie oszczędził mi

G C G

chciałem wnieść coś nowego
G e

chciałem mieć więcej wiary
D

los okrutnie ze mnie drwił
D G

mojej wiary nie odebrał mi

przemierzyłem cały świat

C D G

od Las Vegas po Krym
G

zgrałem tysiąc talii kart,

C D

które lubią dym
G

skasowałem kilka bryk,

C D G

nie żałuję dziś

C D

nie żałuję dziś

e G C G

uuu……uuu

Mój przyjacielu – II

a E a

Mój przyjacielu, byłeś mi naprawdę bliski,
C G C

Mój przyjacielu, wiesz, że byłeś mi, jak brat?
F C

Dałem ci wiarę, dałem ci spokój,
F C

Dałem gitarę, dałem samochód
E E7 a

I dach nad głową, a do sypialni wszedłeś sam.

a E a

Mój przyjacielu, przyprowadziłem cię z ulicy
C G C

Nakarmiłem, odziałem cię, jak brat.
F C

Dałem ci wiarę, dałem ci spokój,
F C

Dałem gitarę, dałem samochód.
E E7 a

Żony nie dałem, żonę wziąłeś sobie sam.

G F C

Teraz pijesz wino, pijesz aż do dna,
G F C

Późna już godzina, próżno czekać dnia.
G F C

Chciałbyś się rozpłynąć, uciec, gdzie się da.
E E7 a

Proszę zostań na noc, przyjaźń swoje prawa ma.

a E a

Mój przyjacielu, jak wyrazić to, co czuję
C G C

Jak wytłumaczyć, czym jest dla mnie przyjaźń Twa
F C

Dałem ci wiarę, dałem ci spokój,
F C

Dałem gitarę, dałem samochód.
E E7 a

Żony nie dałem, żonę wziąłeś sobie sam.

a E a

Mój przyjacielu, byłeś mi naprawdę bliski,
C G C

Mój przyjacielu, wiesz, że byłeś mi, jak brat?
F C

Dałem ci wiarę, dałem ci spokój,
F C

Dałem gitarę, dałem samochód
E E7 a

Żony nie dałem, żonę wziąłeś sobie sam.

G F C

Teraz pijesz wino, pijesz aż do dna,
G F C

Późna już godzina, próżno czekać dnia.
G F C

Chciałbyś się rozpłynąć, uciec, gdzie się da.
E E7 a

Lepiej zostań na noc, przyjaźń swoje prawa ma.

G F C

Teraz pijesz wino, pijesz aż do dna,
G F C

Późna już godzina, próżno czekać dnia.
G F C

Chciałbyś się rozpłynąć, uciec, gdzie się da.
E E7 a

Możesz spać spokojnie, ja przyjaźni prawa znam.

Tańcz mnie po miłości kres – (II)

d a E7 a

la, la…

d a

Wtańcz mnie w swoje piękno i niech skrzypce w ogniu drżą

d a

Przez paniczny strach aż znajdę twój bezpieczny port

d a

Pieść mnie nagą dłonią albo w rękawiczce pieść

E7 a E7 a

Tańcz mnie po miłości kres, tańcz mnie po miłości kres

d a

Ach, pokaż mi swe piękno, póki nikt nie widzi nas

d a

W twoich ruchach odżył chyba Babilonu czas

d a

Pokaż wolno to, co wolno widzieć tylko mnie

E7 a E7 a

Tańcz mnie po miłości kres, tańcz mnie po miłości kres

d a

Odtańcz mnie do ślubu aż, tańcz mnie, tańcz mnie, tańcz

d a

Tańcz mnie bardzo delikatnie, długo, jak się da

d a

Bądźmy ponad tej miłości, pod nią bądźmy też

E7 a E7 a

Tańcz mnie po miłości kres, tańcz mnie po miłości kres

d a

Tańcz mnie do tych dzieci, które proszą się na świat

d a

Przez zasłony, które noszą pocałunków ślad

d a

Choć są zdarte lecz w ich cieniu można schronić się

E7 a E7 a

Tańcz mnie po miłości kres, tańcz mnie po miłości kres

d a

Wtańcz mnie w swoje piękno i niech skrzypce w ogniu drżą

d a

Przez paniczny strach aż znajdę swój bezpieczny port

d a

Chcę oliwną być gałązką podnieś mnie i leć

E7 a E7 a

Tańcz mnie po miłości kres, tańcz mnie po miłości kres

Tęsknij za kolejnym dniem

Tamte panienki

Z wiekiem się zmienia

swój punkt widzenia

Dystans się łapie,

Człowiek wyrasta

Z nosnego hasła

I znaczka w klapie

Dziś kiedy w piersi

Serce mnie kłuje

Na stromych schodach

To ja nie wierszy

dawnych żałuję

G A

Tylko mi szkoda

Tamtej panienki, której nie tknąłem

G e

choć było wino i świece w krąg

I tylko struny gniotłem z mozołem

G e

śpiewając smętny Dylana song

Tamtej panienki co rozpalona

G e

próżno czekała na jakiś gest

Gdy katowałem Poula Saimona

G e

i Garfunkela męczyłem też

G e

Dziś gdy bez czapki marznie mi głowa,

D G

bo włosów brak

e A

Wiem bardzo dobrze czego żałować

D A

z tych głupich lat

Z wiekiem się ściera

każda kariera

Jak marchew z chrzanem.

Niech dzieci męczy Maciej Maleńczuk

z Jackiem Cyganem

Niech tam rozkwita w całym narodzie

na sukces moda

G e

Mnie już z tą modą iść nie po drodze

G A

Tylko mi szkoda

Tamtej panienki co była chętna,

G e

gdy nocny pociąg pędził na Hel

A ja spiewałem Cata Stevensa

G e

I już w zanadrzu czekał Jacques Brel

Tamtej panienki, co w gęstej trawie

G e

Miała ochotę na wstępną grę.

Lecz serwowałem jej Okudżawę

G e

Aż pękła struna, a nawet dwie

Tamtych panienek, których nie miałem

G e

Choć w nich ukryta drzemała chęć

Zamiast je tulić ja im śpiewałem

G e

Wiersze Cohena przez godzin pięć

Tamtych panienek, których nie gryzłem

G e

Gdy było na to miejsce i czas

D h

Zamiast z nich zrywać białą bieliznę

G e

Ja Wysockiego wyłem do gwiazd

G e

Gdy pod schroniskiem na Maciejowej

D h

Proszę o tlen

e A

Wy mi nie mówcie, czego żałować

D h

Bo ja sam wiem

e A

Wy mi nie mówcie, czego żałować

Bo ja sam wiem

autor: Andrzej Brzeski

Zamieszkajmy pod wspólnym dachem

         G                   C              D      e
Zamieszkamy pod wspólnym dachem,
           A          A7 D
Przed obcymi zamkniemy drzwi,
        G                  C          D     e

Posadzimy przed domem kwiaty

A A7 D

Których nocą nie zerwie nikt.

G C D e

Przyniesiemy suchego drzewa,

A A7 D

Żeby zimą nie było źle,

G C D e

Parę jabłek i trochę chleba,

A A7 D

Co nam starczą na cały wiek.

e C D e
Przeczekamy każdy losu kaprys zły

C D
Żeby potem żyć, normalnie żyć.

G C D e

Zamieszkajcie pod wspólnym dachem,

A A7 D

Przed obcymi zamknijcie drzwi,

G C D e

I posadźcie przed domem kwiaty

A A7 D

Których nocą nie zerwie nikt.

G C D e

Przygotujcie suchego drzewa,

A A7 D

Żeby zimą nie było źle,

G C D e

Parę jabłek i trochę chleba,

A A7 D

Co wam starczą na cały wiek.

Sponiewierać się – II

a G

Choć na to nie stać nas

a G

Bo przecież prąd i gaz

F E

W lodówce lodu brak

F E

Bo finansowy krach

G G7

Trzeba wiać

a G

Rachunki lecą w kosz

a G

A my ruszamy w noc

F E

Ostatni trwonić grosz

F E

Na oślep brać pod włos

G G7

i na złość

a G

Bo się trzeba sponiewierać aby wstać

a G

Sponiewierać się co jakiś czas

F E

Nim dopadnie nas dosadnie kac i czas

G G7

Musimy wiać

a G

Bo się trzeba sponiewierać aby wstać

a G

Sponiewierać się co jakiś czas

F E

Nim dopadnie nas dosadnie kac i czas

G G7

Przez noc będziemy wiać

a G

W butelkach syczy gaz

a G

bzyczy saksofon-bas
F E

bije na “byle jak”
F E

perkusja budząc strach
G G7

pośród szkła.

a G

Pod parą w głowach gin
a G

para za parą w dym
F E

dymi się z bosych stóp
F E

bo w tańcu obcas, but

G G7

dawno trup.

a G

Bo się trzeba sponiewierać aby wstać

a G

Sponiewierać się co jakiś czas

F E

Nim dopadnie nas dosadnie kac i czas

G G7

Musimy wiać

a G

Trzeba z orbity zejść
a G

potem po schodach wejść
F E

z piętra się robi sześć
F E

w sosie się gubi sens
G G7

no i treść.

Bo się trzeba sponiewierać…

Jeśli chcecie gdzieś przenosić to w Bieszczady

G
Warszawiacy śpiewają o Wiśle
C
Ci z Olsztyna śpiewają o Łynie
a
Ci z Katowic o, ciężkim przemyśle
G C D
My śpiewamy o tamie w Solinie

G
Tutaj wszystko ładniejsze i lepsze
C
W porównaniu na przykład z Krakowem
a
Czysta woda i czyste powietrze
G C D
Choć pod Jasłem są pola naftowe

C          G        D       G
Wielkie nieba, co za wrzawa
C                 D               G
Chcą przenosić, ale gdzie?
              C                  G               C
Olsztyn, Kraków, czy Warszawa
       G         C        D
A ja jednak myślę że

        a                       D                     G
Jeśli chcecie gdzieś przenosić to w Bieszczady
         C          D                G        G7
Bo to idealne miejsce dla stolicy
C                  E                         a                  c
Komuniści z ludowcami mogą wchodzić tu w układy
             G                 D             G
W razie czego maja blisko do granicy

a                       D                         G
Tu najlepszy, najżyczliwszy żyje naród
C                           D                   G      G7
I nie prawda, że tu bieda, głód i nędza
C                               E                        a       c
Na mieszkańca nam przypada samej ziemi 6 hektarów
G                                      D       G
Tona drewna, niedźwiedź i 2/3 księdza

G
Spoglądają krakowscy poeci
C
Na warszawskich poetów z wysoka
a
Lecz przypomnę panowie, że przecież
G C D
Już przed wami był Grzegorz z Sanoka

G
Po tych scieżkach pan Szwejk spacerował
C
Był Jagiełło z małżonka i świtą
a
Przebywała tu Bona królowa
G C D
Oraz Gierek z Josipem Broz Tito

C          G        D       G
Wiatr się tłucze po Tarnicy
C          D               G
Otulonej płaszczem gwiazd
      C                G        C
Ale wróćmy do stolicy
       G         C            D
I powtórzmy jeszcze raz

        a                       D                     G
Jeśli przenieść to w Bieszczady, bo panowie
         C          D                G        G7
Każdy z was odnajdzie tutaj cos swojskiego
C                  E                         a                  c
Jak przed laty w gęstym lesie stoją dacze w Arłamowie

             G                 D             G
A w Jabłonkach stoi pomnik Świerczewskiego
a                       D                         G
Tu najlepszy, najżyczliwszy żyje naród
C                           D                   G      G7
I nie prawda, że tu bieda, głód i nędza
C                               E                        a       c
Na mieszkańca nam przypada samej ziemi 6 hektarów

G                                      D       G
Tona drewna, niedźwiedź i 2/3 księdza
a                       D                         G
Wiec przenieście te stolice pod Tarnice
C                           D                   G      G7
Gdzie nocami diabeł z lichem w karty rżnie
C                               E                        a       c
Prosi o to Małgorzata – dziecko Łodzi robotniczej
G                                      D       G
I stoczniowiec z Gdańska – Aleksander G.

Radio – 20 ton

D                                                                             G
Nie budzę Cię bo jeszcze noc, wstaję i robię sam śniadanie.
e                                                                                                  A
Spoglądam jeszcze na Twój sen, wychodzę cicho i zamykam drzwi.
D                                                                       G
Przejadę pewnie 200 mil, zanim Ty o siódmej wstaniesz.
e                                                                                      A
I znajdziesz moją kartkę i słowa: będę w domu za dwa dni.

D                                                                             G
Za kółkiem siadam, włączam gaz, 20 ton wytaczam znów na szosę.
e                                                                                      A
Przede mną jazdy cały dzień, a Tobie coś miłego niech się śni.
D                                                                             G
W tym małym radiu szukam fal, spikera z dobrze znanym głosem.
e                               A                    D
I stary Willy Nelson, znowu śpiewa mi.

                           G e                     D
Parę słów, parę nut, a całe serce chłonie.
                     e     A                      D
Takie proste rymy, a w oku staje łza.
                       G         e                      D
Ten stary Willy znów, śpiewa właśnie o mnie.
                          e     A                              D
I tylko nie wiem skąd, mój los tak dobrze zna.

D                                                                             G
Na lunch jadałem własny głód, spaliny popijałem coca-colą.
e                                                                                      A
Przewiozłem chyba z milion ton, a szosę lepiej znam niż własny dom.
D                                                                             G
I nie wiem czy wytrzymałbym, te wszystkie kraksy i patrole.
e                               A                    D
Bez radia i tych słów, co o nas dwojgu są.

Parę słów, parę nut….. 2x

Trzej wodzowie – II

             C
Być raz gdzieś trzej wodzowie
F
Oni mieć wielkie zdrowie
C                                         G
I ognista woda lubić, kochać pić
C
Oni mieć wielki humor
F
I bez przerwy robić rumor
C               G                          C
I z rozkoszy jak bawoły dzikie wyć

             F
My być tam, my być tu
C
Wielki nasz Manitou
C                                      G
Ty nam dać, ognista woda, woda dać!
C
My ją pić, pić do rana,
F
Nasza woda ukochana
C              G                  C
My ją pić, my ją pić, a potem paść.

             C
Wielki wodz Inczuczuna
F
Mieć nad lbem wielka łuna
C                                         G
Taki wielki umysłowy z niego, z niego być
C
On wciąż knuć lawirować
F
I bez przerwy kombinować
C               G                          C
Jakby w dzikiej prerii lepiej sobie żyć

             F
My być tam, my być tu
C
Wielki nasz Manitou
C                                      G
Ty nam dać, ognista woda, woda dać!
C
My ją pić, pić do rana,
F
Nasza woda ukochana
C              G                  C
My ją pić, my ją pić, a potem paść.

Wielki wódz Mała Kopa
F

On mieć być kawał chłopa
C G

Jak być młody to z mustanga na skalp spaść
C F

On wesoła mieć gęba i świergotać jak zięba
C G C

Gdy ognista woda ciurkiem w niego lać

Wielki wódz Orle Pióro
F

Ten chcieć zawsze być gorą
C G

On chcieć mieć zawsze dużo białych squaw
C F

On mieć skalp mało wlosa do ognistej wody nosa
C G C

On się w prerię swego życia rzucać wplaw

C
Ledwo świt blady wstanie
F
Już na ścieżkach są Indianie
C                                              G
Oni swoja scieżka zdrowia dobrze znać
C                         F
Pić ognistą na kaca i wesoła mieć glaca
C                   G                         C
Oni sama radość z życia swego brać

Autsajder

Chociaż puste mam kieszenie

no i wódy czasem brak

Ja już nigdy się nie zmienię

Zawsze będę żył już tak

Nie słuchałem nigdy ojca

Choc przestrzegał – zgnoja Cie

W naiwnosci oczach chłopca

Dzis juz wielu smieje sie

Ale jedno wiem po latach

Prawde musisz znac i ty

Zawsze warto byc człowiekiem

Choc tak łatwo zejsc na psy

Kumpel zdradził mnie nie jeden

I nie jeden pgrzegnał lecz

Nie szukałem zemsty w niebie

Co tu robi jego rzecz

Ta dziewczyna która miałem

Chciała w zyciu tylko mnie

Teraz z innym jest na stałe

Kazdy kocha tak ja chce

Ale jedno wiem po latach

Prawde musisz znac i ty

Zawsze warto byc człowiekiem

Choc tak łatwo zejsc na psy

Mrok na schodach – IV

C           F               C         G
Mrok na schodach. Pustka w domu
e           a    e      F
Nie pomoże nikt nikomu.
        C                  G
Ślady twoje śnieg zaprószył,
               a                  F
Żal się w śniegu zawieruszył.
              C         G           C
Żal się w śniegu zawieruszył.

C           F               C         G
Trzeba teraz w śnieg uwierzyć
e           a    e      F
I tym śniegiem się ośnieżyć –
        C                  G
I ocienić się tym cieniem
               a                  F
I pomilczeć tym milczeniem
C         G           C
I pomilczeć tym milczeniem

Piosenka dla Wojtka Bellona – (II)

A D A

Powiedz dokąd znów wędrujesz?

A D A

Czy daleko jest twój sad?

G D A

Hen w krainy buczynowe

G D A

Ze mną tam układa pieśni wiatr

h D A

Hen w krainy buczynowe

h D A

Ze mną tam nikogo tylko wiatr

h D A

A D A

Zmierzchy grają a przestrzenie

A D A

Własny mi podają dźwięk

G D A

Takie śpiewy z nimi lub milczenie

G D A

W którym znika każdy dawny lęk

h D A

W takich śpiewach lub milczeniu

h D A

W szumie świętych buków zginął lęk

h D A

A D A

Zaszumiały cię powietrza

A D A

I ruszyłeś sam na szlak

G D A

Ten ostatni, ten najlepszy –

G D A

Przyszedł czas, Pan dał ci znak

h D A

Ten ostatni, ten najlepszy –

H D A

Przyszedł czas, Pan dał ci znak

h D A

Nie przenoście nam stolicy do Krakowa – II

G
Złote nuty spadają na Rynek
C
i dokoła muzyki jest w bród
a
po królewsku gotuje Wierzynek
G C D
a kwiaciarki czekają na cud

G
Czasem we śnie pojawi się poseł
C
który rację ma zawsze i basta
a
i uczonym oznajmia mi głosem
G C D
że najlepiej nam było za Piasta

C          G       D       G
Wielkie nieba co ja słyszę
C         D                 G
wielkie nieba co się śni
C                 G     C
wstaję rano prędko piszę
G       C                   D
krótki refren zdania trzy

a                               D             G
Nie przenoście nam stolicy do Krakowa
C                           D                        G G7
chociaż tak lubicie wracać do symboli
C                          E7                a                  c
bo się zaraz tutaj zjawią butne miny święte słowa
G                    D                    G
i głupota która aż naprawdę boli

a                            D                        G
u nas chodzi się z księżycem w butonierce
C                                 D                        G G7
u nas wiosną wiersze rodzą się najlepsze
C                            E7                   a                  c
i odmiennym jakby rytmem u nas ludziom bije serce
G                               D                         G
choć dla serca nieszczególne tu powietrze

G
Złote nuty spadają na Rynek

C
i dokoła muzyki jest w bród
a
po królewsku gotuje Wierzynek

G C D

a kwiaciarki czekają na cud
G

zasłuchani w historii kawałek

który matka czytała co wieczór
a
przeżywaliśmy bitwy wspaniałe
G C D
nadążając jak zwykle z odsieczą

C G D G
To się jednak już zdarzyło

C D G

deszcz nie jeden na nas spadł
C G C
nie powtórzy się co było

G C D

inny dziś w kominach wiatr

a                               D              G
Nie przenoście nam stolicy do Krakowa
C                               D                          G G7
niech już raczej pozostanie tam gdzie jest
C                            E7              a                     c
najgoręcej o to proszę dobrze ważąc własne słowa
G                    D                    G
Stary Krakusy, podpisany Andrzej S.

Jak Stare

D                                A                   G               D
jak po nocnym niebie sunące białe obłoki nad lasem
e                                 G           D D
jak na szyi wędrowca apaszka szamotana wiatrem
D                        A                  G                              D
jak wyciągnięte tam powyżej gwieździste ramiona wasze
e          G         D D
a tu są nasze, a tu są nasze,

D                                 A
jak suchy szloch w te dżdżystą noc
G                                   D
jak winny – li – niewinny sumienia wyrzut
e                        G          D D
że się żyje, gdy umarło tylu tylu tylu
D                                 A
jak suchy szloch w te dżdżystą noc
G D
jak lizać rany celnie zadane
e G D D
jak lepić serce w proch potrzaskane

D A
jak suchy szloch w te dżdżystą noc
G D
pudowy kamień, pudowy kamień
e G
ja na nim stanę, on na mnie stanie
D D
on na mnie stanie, spod niego wstanę

D A
jak suchy szloch w te dżdżystą noc
G D
jak złota kula nad wodami
e G D D
jak świt pod spuchniętymi powiekami
D A
jak zorze miłe, śliczne polany
G
jak słońca pierś

D
jak garb swój nieść
e G
jak do was, siostry mgławicowe
D D
ten zawodzący śpiew
D A G D
jak biec do końca, potem odpoczniesz, potem odpoczniesz, cudne manowce
e G D D
cudne manowce, cudne manowce, cudne, cudne manowce

Na na na…

D A G D
jak biec do końca, potem odpoczniesz, potem odpoczniesz, cudne manowce
e G D D
cudne manowce, cudne manowce, cudne, cudne manowce

Sielanka o domu

A h7 cis7

A jeśli dom będę miał,

D E7 A

To będzie bukowy koniecznie,

h7 E7 cis7 A7

Pachnący i słoneczny.

D E

Wieczorem usiądę- wiatr gra,

A D E

A zegar na ścianie gwarzy:

A h7 cis7

Dobrze się idzie, panie zegarze? –

h7 E7 cis7

Tik, tak… tik, tak… tik, tak…

h7 E7 A

Tik, tak… tik, tak… tik, tak…

D E7

Świeca skwierczy i mruga przewrotnie,

A h7 cis7

Więc puszczam oko do niej

h7 E7 cis7

Dobry humor dziś pani ma

h7 E7 A

Dobry humor dziś pani ma

A E

Szukam, szukania mi trzeba

G D A

Domu gitarą i piórem,

A E

A góry nade mną jak niebo,

G D d A

A niebo nade mną jak góry

A h7 cis7

Gdy głosy usłyszę u drzwi

D E7 A

czyjekolwiek wejdźcie poproszę

h7 E7 cis7 A7

Jestem zbieraczem głosów

D E

a dom mój bardzo lubi gdy

A D E

Śmiech ściany mu rozjaśnia

A h7 cis7

I gędźby lubi i pieśni

h7 E7 cis7

Wpadnijcie na parę chwil

h7 E7 A

Wpadnijcie na parę chwil

D E7

Kiedy los was zawiedzie w te strony

A h7 cis7

Bo dom mój otworem stoi

h7 E7 cis7

dla takich jak wy

h7 E7 A

Dla takich jak wy

A h7 cis7

Zaproszę dzień i noc

D E7 A

zaproszę cztery wiatry

h7 E7 cis7 A7

Dla wszystkich drzwi otwarte

D E

ktoś poda pierwszy ton

A D E

Zagramy na góry koncert

A h7 cis7

Buków porą pachnącą

h7 E7 A

Nasiąkną ściany grą

D E7

A zmęczonym wędrownikom

A h7 cis7

Odpocząć pozwolą muzyką

h7 E7 cis7

bo taki będzie mój dom

h7 E7 A

bo taki będzie mój dom

Majster Bieda

D G fis e A D

D G

Skąd przychodził kto go znał

D G A

Kto mu rękę podał kiedy

D A

nad rowem siadał wyjmował chleb

fis h

serem przekładał i dzielił się z psem

A G fis e A D

tyle wszystkiego co z sobą miał – Majster Bieda

D G

Czapkę z głowy ściągał gdy

D G A

wiatr gałęzie chylił drzewom

D A

śmiał się do słońca i śpiewał do gwiazd

fis h

drogę bez końca co przed nim szła

A G fis e A D

znał jak pięć palców jak szeląg zły – Majster Bieda

D G

Nikt nie pytał skąd się wziął

D G A

gdy do ognia się przysiadał

D A

wtulał się w krąg ciepła jak w kożuch

fis h

znużony drogą wędrowiec boży

A G fis e A D

zasypiał długo gapiąc się w noc – Majster Bieda

D G

Aż nastąpił taki rok

D D7 G A

smutny rok tak widać trzeba

D A

Nie przyszedł Bieda zieloną wiosną

fis h

miejsce gdzie siadał zielskiem zarosło

A G

i choć niejeden wytężał wzrok

A G

choć lato pustym gościńcem przeszło

A G

z rudymi liśćmi jesieni schedą

A G

wiatrem niesiony popłynął w przeszłość

A G

wiatrem niesiony popłynął w przeszłość

A G A D G fis e A D

wiatrem niesiony popłynął w przeszłość – Majster Bieda

Przetańczyć z tobą chcę całą noc – II

G e

Przetańczyć z tobą chcę całą noc

G e

I nie opuszczę cię już na krok
C D G e

Czekałam jak we śnie, abyś ty objął mnie.

C D G D

Więc teraz już wszystko wiesz.

G e
Przetańczyć z tobą chcę całą noc

G e

Niech na nas gapią się – no i co?
C D G e

Już każdy o tym wie, że ty też kochasz mnie.

C D G e

Więc wszystkim na złość przetańczmy tę noc.
C D G (h)

Bo życie tak krótkie jest.

e a

Ja za tę noc chętnie oddam

D G (h)

pięć najpiękniejszych lat.
C D G e

Nie liczy dni kto szczęście swe śni.

C C D

Stąd taki gest dzisiaj mam.

G e

Przetańczyć z tobą chcę całą noc.

G e

Wirować jak twój cień cały rok.
C D G e

Niech inni idą spać, a my tak – razem w takt.

C C D

Wraz z nocą tą – chodzimy w świat.

G e G e / C D G e / C D G e / C D G (h)

e a

Ja za tę noc chętnie oddam

D G (h)

pięć najpiękniejszych lat.
C D G e

Nie liczy dni kto szczęście swe śni.

C C D

Stąd taki gest dzisiaj mam.

G e

Przetańczyć z tobą chcę całą noc.

G e

Wirować jak twój cień cały rok.
C D G e

Czekałam jak we śnie, abyś ty objął mnie.

C D G e

Więc tak – jak chce los, przetańczmy tę noc.
C D G

Bo życie tak krótkie jest.

Banda na mera

G A D A

Bandanamera, napadła banda na mera
D G A D G A

u jubilera, napadła banda na mera.
G A D A

Bandanamera, napadła banda na mera
D G A D G A

u jubilera, napadła banda na mera.

A
Wzburzeni, wzruszeni szczerze,
D A

wam kablujemy po drutach
A

depeszę o naszym merze,
G A

który się kochał w biżutach.
D G A

I kiedy w ubiegły wtorek
D G A

do jubilera niósł worek:

G A D A

Bandanamera, napadła banda na mera
D G A D G A

u jubilera, napadła banda na mera.
G A D A

Bandanamera, napadła banda na mera
D G A D G A

u jubilera, napadła banda na mera.

A
Interpol ręce umywa,
D A

“Herbapol” biedny mer łyka,
A

gangsterów banda złośliwa
G A

wciąż przed pościgiem umyka,
D G A

mer nam podupadł ze zdrowiem,
D G A

miasto jest w strachu, albowiem:

G A D A

Bandanamera, napadła banda na mera
D G A D G A

u jubilera, napadła banda na mera.
G A D A

Bandanamera, napadła banda na mera
D G A D G A

u jubilera, napadła banda na mera.

G A D A

Bandanamera, napadła banda na mera
D G A D G A

Łapta ją tera, panowie łapta ją tera
G A D A

Bandanamera, napadła banda na mera
D G A D G A

Łapta ją tera, panowie łapta ją tera

Wspomnienie

C a d G

Mimozami jesień się zaczyna

C a d G

złotawa, krucha i miła.

C a d G

To ty, to ty jesteś ta dziewczyna,

C a d G

która do mnie na ulicę wychodziła.

C a d G

Od twoich listów pachniało w sieni,

C a d G

gdym wracał zdyszany ze szkoły.

C a d G

A po ulicach w lekkiej jesieni

C a d G

fruwały za mną jasne anioły.

(wokaliza)

C a d G

Mimozami zwiędłość przypomina

C a d G

nieśmiertelnik żółty – październik.

C a d G

To ty, to ty, moja jedyna

C a d G

przychodziłaś wieczorem do cukierni.

C a d G

Z przemodlenia, z przemodlenia senny,

C a d G

w parku płakałem szeptanymi słowy.

C a d G

Młodzik z chmurek prześwitywał jesienny,

C a d G

od mimozy złotej majowy.

F d g7 C7 F d g7 C7

Ach, czułymi, przemiłymi snami zasypiałem z nim gasnącym o poranku.

F d g7 C7 F d g7 C7 b7

W snach dawnymi bawiąc się wiosnami jak tą złotą, jak tą wonną wiąza-a-a-a-a-anką.

(wokaliza)

b7 – E1-1 H2-2 G3-1 D4-3 A5-1 E6-1

Dis7 – E1-3 H2-2 G3-3 D4-1 A5-X E6-X

Gis6 – E1-1 H2-1 G3-1 D4-1 A5-X E6-4

Cis7 – E1-4 H2-6 G3-4 D4-6 A5-4 E6-4

C7sus4 – E1-3 H2-6 G3-3 D4-5 A5-3 E6

Koszulka – II

h e h Fis h

h e h Fis h
Zdejmij swą koszulkę, ukochana,
D A D Fis
noc jeszcze gwiazdami rozesłana

G D G Fis

Do rana daleko, a do serca krok,
h e h Fis h

gdy nam od miłości omdlewa wzrok.

h e h Fis h

Wczoraj mi uciekłaś – dziś wracasz jak fala
D A D Fis

Żaden wcześniej dla ciebie nie oszalał
G D G Fis

Na wodzie, woduchnie taje już kra
h e h Fis h

Może nam być z sobą ten jeden raz?

h e h Fis h

Zdejmij swej koszulki poranny jedwab
D A D Fis

Skąd do mnie, kochana, skąd żeś przybiegła?
G D G Fis

O świcie czerwonym od pierwszej krwi
h e h Fis h

słodko drżą nam ciała i ziemia drży.

h e h Fis h

Dobranoc Panowie, dobranoc – II

a7 e d7 e a

a7 e d7 e a e

       a
Już cienie się włóczą wśród jeżyn,
          e
wyglądają legendy spod pierzyn,
    d7           e            a
już noc, już noc, już noc…
             a
Możesz zamknąć swój dzienny teatrzyk,
          e
nikt na ciebie nie patrzy, nie patrzy,
d7           e           A7
już noc, już noc, już noc…

d
Dobranoc panowie, dobranoc,

C a

obrączki na szczęście, pchły na noc,
h7 E7

dobranoc dobranoc, panowie,
a G A7

ta noc niech wam pójdzie na zdrowie!
d

Dobranoc panowie, dobranoc,
C a

obrączki na szczęście, pchły na noc,
h7 E7

dobranoc dobranoc, panowie,
a G a

ta noc niech wam pójdzie na zdrowie!

Do pudełka poukładaj żołnierzy,
e

przestań szarpać nerwowo kołnierzyk,
d7 e a
już noc, już noc, już noc…
a

Helikopter swój wstaw do garażu,
e

zdrowej ręki już dziś nie bandażuj,
d7 e A7
już noc, już noc, już noc…
d

Fotografia jak byłeś mały,
C a

i te panie, co cię całowały
h7 E7

i historie jak grałbyś Hamleta,
a G A7

i ta jedna, jedyna kobieta!

d
Dobranoc panowie, dobranoc,

C a

obrączki na szczęście, pchły na noc,
h7 E7

dobranoc dobranoc, panowie,
a G a

ta noc niech wam pójdzie na zdrowie!

Udawanie się zacznie od jutra,
e

a na razie odpłyńmy na kutrach,
d7 e a
w tę noc, w tę noc, w tę noc…
a

Jutro znowu się tobą zachwycą,
e

zbudzisz w niej kochankę i lwicę,
d7 e A7
a dziś, a dziś jest noc

Dobranoc panowie, dobranoc,
C a

obrączki na szczęście, pchły na noc,
h7 E7

dobranoc dobranoc, panowie,
a G A7

ta noc niech wam pójdzie na zdrowie!
d

Dobranoc panowie, dobranoc,
C a

obrączki na szczęście, pchły na noc,
h7 E7

dobranoc dobranoc, panowie,
a G a

ta noc niech wam pójdzie na zdrowie!
Kobiety waszego życia idą spać,
nie trzeba ich kochać wcale, ale…
nie trzeba, nie trzeba ich kochać wcale,
ale, ale…

Nie pytajcie jak było

A                   D A   A                D A
Trochę zwiedziłem trochę widziałem
A                      D A   A                 D A
gdzieś tam jeździłem z ludźmi gadałem
fis       cis          h      D           A         h
były imprezy do rana brandy i trochę szampana
D        cis           h            D        A            h
długie rozmowy rodaków czułe pytania o Kraków

A                               D         A
Nie pytajcie mnie jak było w Ameryce
fis                                D               E
jedno stwierdzić mogę że to wielki kraj
             D                       E                   A
lecz nie starczy miesiąc żeby poznać życie
    D                                          E
i odróżnić co jest dno a co jest naj
fis                             cis      D
nie pytajcie mnie jak było w Ameryce
A                          D                 A
bo mignęła przed oczami niby błysk
fis                    cis               D
na fotosach pozostały dwie ulice
h                         E                       A
i ja na nich żywy dowód tamtych dni

A                   D A   A                D A
Trochę zwiedziłem, trochę widziałem
A                   D A   A                D A
coś tam kupiłem kartki wysłałem
fis       cis          h      D           A         h
kartki z błękitu kropelką moją przygodą niewielką
D        cis           h            D        A            h
która mi spadła jak z nieba żebym mógł teraz zaśpiewać

A                               D         A
Nie pytajcie mnie jak było w Ameryce
fis                                D                E
jedno stwierdzić mogę że to wielki kraj
             D                       E                   A
lecz nie starczy miesiąc żeby poznać życie
    D                                           E
i odróżnić co jest dno a co jest naj
fis                             cis            D
Nie opowiem wam o palmach i owocach
A                          D                 A
o zarobkach które wcale nie są złe
fis                      cis                  D
a dlaczego nasi płaczą tam po nocach

h E A
tego nie wiem i kto ich tam wie

Czego się boisz głupia

( F C G C )

   C    C
Była już chata, w chacie szkło
   F C
I łapka w łapkę wszystko szło
   F C
Co Twoje, było prawie moje
   G    C
I nagle szept “Nie, ja się boję”

   A    A
Tak prysnął nastrój bardzo łatwo
   A    A
Pogasły zmysły, błysło światło
   d    d
Trzasnął policzek, potem drzwi
   G C
Nie było sprawy, koniec gry

   C   C
Czego się boisz, głupia
   C G
Czemu nie chcesz iść na całość
   G G
Czasem warto dobrze upaść
   G    C
Tak niewiele brakowało

   C    C
Czego się boisz, głupia
   C7    F
Przecież to jest takie ludzkie
   F    C
Że aż wstyd tak nagle uciec
   G C
Mała, nie bądź taki głupiec

C    C
A potem przyszedł tęskny list
   F C
Przyjedź, kochany, nawet dziś
   F C
Będziemy w domu tylko dwoje
   G    C
Ciekawy plan, lecz ja się boję

   A    A
Znowu zasłonisz mi się mamą
   A    A
Znów będą płacze i to samo
   d    d
Znów się rozmyślisz, przerwiesz grę
   G C
Zamiast obietnic – wolę nie

   C   C
Czego się boisz, głupi
   C G
Czemu nie chcesz iść na całość
   G G
Ja się mogę wstępnie upić
   G    C
Bo to dobre jest na śmiałość

   C    C
(No to) Czego się boję, głupi
   C7    F
Przecież to jest zwykła sprawa
   F    C
A jak uda się zabawa
   G C
Mogę Ci pierścionek kupić

La la la la la la la…… /x4

Cicha woda – I

a d a

Płynął strumyk przez zielony las,

E7 a

a przy brzegu leżał stukilowy głaz.

d a

Płynął strumyk, minął jakiś czas,

H7 E7

stukilowy głaz gdzieś zginął, strumyk płynie tak jak płynął.

a d E7 a

Cicha woda brzegi rwie, nie wiem nawet jak i gdzie.

A d

Nie zdążysz nawet zabezpieczyć się.

H7 E7

Bo nie zna nikt metody, by się ustrzec cichej wody.

a d E7 a

Cicha woda brzegi rwie. W jaki sposób – któż to wie?

A d

Ma rację, że tak powiem, to przysłowie –

E7 a

„cicha woda brzegi rwie”!

a d a

Szła dziewczyna przez zielony las,

E7 a

popatrzyła na mnie tylko jeden raz.

d a

Popatrzyła – minął jakiś czas,

H7 E7

lecz wiadomo – jej uroda, była jak ta cicha woda.

a d E7 a

Cicha woda brzegi rwie, nie wiem nawet jak i gdzie.

A d

Nie zdążysz nawet zabezpieczyć się.

H7 E7

Bo nie zna nikt metody, by się ustrzec cichej wody.

a d E7 a

Cicha woda brzegi rwie. W jaki sposób – któż to wie?

A d

Ma rację, że tak powiem, to przysłowie –

E7 a

„cicha woda brzegi rwie”!

a d a

Płynie strumyk przez zielony las,

E7 a

skończył się już dla mnie kawalerski czas.

d a

Dzisiaj tylko czasem – proszę was,

H7 E7

jeśli żonka mnie nie słyszy, śpiewam sobie jak najciszej.

a d E7 a

Cicha woda brzegi rwie, nie wiem nawet jak i gdzie.

A d

Nie zdążysz nawet zabezpieczyć się.

H7 E7

Bo nie zna nikt metody, by się ustrzec cichej wody.

a d E7 a

Cicha woda brzegi rwie. W jaki sposób – któż to wie?

A d

Ma rację, że tak powiem, to przysłowie –

E7 a

„cicha woda brzegi rwie”!

Uciekaj moje serce – (II)

a E a

Gdzieś w hotelowym korytarzu krótka chwila,
G C

splecione ręce gdzieś na plaży oczu błysk,
A7

wysłany w biegu krótki list,
d

stokrotka śniegu, dobra myśl,
G C (A7)

to wciąż za mało, moje serce, żeby żyć.

d a
Uciekaj skoro świt, bo potem będzie wstyd
d E a (A7)

i nie wybaczy nikt chłodu ust twych.

a E a

Deszczowe wtorki, które przyjdą po niedzielach,
G C

kropelka żalu, której winien jesteś ty,
A7

nieprawda, że tak miało być,
d

że warto w byle pustkę iść,
G C (A7)

to wciąż za mało, moje serce, żeby żyć.

d a
Uciekaj skoro świt, bo potem będzie wstyd
d E a

i nie wybaczy nikt chłodu ust, braku słów,
d a
Uciekaj skoro świt, bo potem będzie wstyd
d E a (A7)

i nie wybaczy nikt chłodu ust twych.

a E a

Odloty nagłe i wstydliwe, niezabawne,
G C

nic nie wiedzący, a zdradzony pies czy miś,
A7

żałośnie chuda kwiatów kiść
d

i nowa złuda, nowa nić,
G C (A7)

to wciąż za mało, moje serce, żeby żyć.

d a
Uciekaj skoro świt, bo potem będzie wstyd
d E a

i nie wybaczy nikt chłodu ust, braku słów,
d a
Uciekaj skoro świt, bo potem będzie wstyd
d E a (A7)

i nie wybaczy nikt chłodu ust twych.

Kiedy mnie już nie będzie

a7                                         D
Siądź z tamtym mężczyzną, twarzą w twarz,
C               G    a
kiedy mnie już nie będzie.
d               G
Spalcie w kominie
C               a
moje buty i płaszcz,
F               E
zróbcie sobie miejsce…

            d          G
A mnie oszukuj mile
C                                a
uśmiechem, słowem, gestem,
           d           E         a
dopóki jestem, dopóki jestem
            d           G
A mnie oszukuj mile
C                                a
uśmiechem, słowem, gestem,
           d           E         a
dopóki jestem, dopóki jestem

a7                                                  D
Płyń z tamtym mężczyzną w górę rzek,
C               G         a
kiedy mnie już nie będzie,
d              G                      C          a
znajdźcie polanę, smukłą sosnę i brzeg,
F                    E
zróbcie sobie miejsce…

d                G
A mnie wspominaj czule,
C                      a
że mało tak się śniłem,
                 d         E                  a
a przecież byłem, no przecież byłem…

a7                                                     D
Dziel z tamtym mężczyzną chleb na pół,
C              G          a
kiedy mnie już nie będzie,
d         G                  C          a
kupcie firanki, jakąś lampę i stół,
F                    E
zróbcie sobie miejsce…

            d                G
A mnie bezczelnie kochaj,
C                                a
choć smutne śpiewki przędę,
                   d        E                a
bo przecież będę, no przecież będę.

Do kołyski

e C

Żyj z całych sił i uśmiechaj się do ludzi

a D e

Bo nie jesteś sam

Śpij, nocą śnij

C a

Niech zły sen Cię nigdy więcej nie obudzi

D e

Teraz śpij

e C

Niech dobry Bóg zawsze Cię za rękę trzyma
a D e

Kiedy ciemny wiatr
e

Porywa spokój
C a

Siejąc smutek i zwątpienie
D e

Pamiętaj, że

a D

Jak na deszczu łza

e C h C

Cały ten świat nie znaczy nic a nic…

a D e C

Chwila która trwa może być najlepszą z Twoich chwil…

Najlepszą z Twoich chwil.

e C

Idź własną drogą, bo w tym cały sens istnienia
a D e

Żeby umieć żyć
e

Bez znieczulenia
C a

Bez niepotrzebnych niespełnienia
D e

Myśli złych

Piosenka z praniem w tle – II

D G A D

Skoro jest jak jest, to co tu zmieniać?
G A D

A jak nie to nie do widzenia
G A D

I tak do znudzenia, dni na przemian lepsze słabsze
G A D

Ciekawe kogo widzisz gdy na mnie patrzysz

D G A D

Skoro jest jak jest, to co tu zmieniać?
G A D

A jak nie to nie do widzenia
G A D

I tak do znudzenia, dni na przemian lepsze słabsze
G A D

Ciekawe kogo widzisz gdy na mnie patrzysz

C C D

Ja się nie kłócę to ty się kłócisz
C C D

I co wyjdziesz i nie wrócisz?
C C D

Szerokiej drogi pa pa kochanie
G A D

Przed piątą odbierz pranie

D G A D

Skoro jest jak jest, to co tu zmieniać?
G A D

A jak nie to nie do widzenia
G A D

I tak do znudzenia, dni na przemian lepsze słabsze
G A D

Ciekawe kogo widzisz gdy na mnie patrzysz

C C D

Więcej ma noga tu nie postanie
C C D

A potem myślę niosąc to pranie
C C D

Że myślisz zostań choć mówisz idź
G A D

Bo tak już jest, bo tak ma być
G A D

Tak ma być, Tak ma być

D G A D

I tak do znudzenia dni na przemian lepsze słabsze
G A D

Ciekawe kogo widzisz gdy na mnie patrzysz
G A D

Ciekawe kogo widzisz gdy na mnie patrzysz .

Biały latawiec

G H7

Białym latawcem dzień wypłynął,
e G

nad wzgórzami biała sukienka.
a D

Sen się skończył, ale nie minął,
G a D

stoi w oknie, stoi panienka.

G H7

Popłyniemy białym latawcem,
e E

On przyrzeka, Ona mu wierzy.
a D

Wiatr na wzgórzach zbiera dmuchawce,
G H7

ktoś na alarm w chmurę uderzył.

a D

Płyną, płyną, płyną nad ciszą,
G e

pewnie siebie już nie usłyszą.
a D

On ja woła, ona nie słyszy.
G H7

Sen bezsenny, sen ją kołysze.
a D

On latawcem białym na niebie,
G e

Ona płynie dokoła siebie.
a D

Płoną chmury w pijanej bieli
G D

rozpłynęli się, rozpłynęli…

G H7

Białym latawcem dzień wypłynął,
e G

białe wino jeziora w szklance.
a D

Przyjechało ruchome kino,
G a D

świat się kręci w szalonym tańcu.

G H

Popłyniemy białym latawcem,
e E

On przyrzeka, Ona mu wierzy.
a D

“Będę Twoim nadwornym krawcem,
G H

centymetrem miłość wymierzę”

Rozmowa z Jędrkiem

D G D

Pamiętasz Jędrek taką trasę w CSR
D A

gdy złote piwo wciąż płynęło jak Wełtawa
G D

a każdy z nas piękniejszy był niż walet kier
E A

i na panienki nikt nie musiał nas namawiać

D G D

Pamiętasz Jędrek taką trasę w NRD
D A

gdzie po sukcesy nas unosił złoty Robur
G D

a po kieszeniach szeleściły marki dwie
E A

i do zachodu było bliżej niż do wschodu
G D A D

Pamiętam, pamiętam

D G D

Za nami warkocz migotliwy wielkich miast
D A

i sal za nami nieogrzanych zimny dotyk
G D

małych porażek które dawno zatarł czas
E A

i niby zwycięstw fetowanych po północy
D G D

I chociaż wokół wciąż wybucha nowy bal
D A

I nowe gwiazdy zapalają się w niebiosach
G D

to jednak jakby odrobinę czegoś żal
E A

przez delikatność już nie mówiąc nic o włosach

G D h E A

żal, żal sentymentów się zachciało starszym gościom
G A G

ale teraz trzeba będzie przetrwać biedę

G A D

aż się zrobi dookoła wielki Eden
e fis e A D

a w tym raju my ze swoją publicznością

Harley mój

D G D G

Kiedy siedzę na maszynie totalny czuję luz

D G D G

Włączam silnik, daję kopa, za mną tylko kurz.

D G D G

To wspaniała jest maszyna choć ma czterdzieści lat.

D G

Stary mój też ją dosiadał,

D G

To samo czul mój starszy brat.

D G D G

Harley mój, to jest to. Kocham go, kocham go.

D G D G

Harley mój, to jest to, kocham go, kocham go.

D G D G

On zmienił moje życie odkąd poskładałem go.

D G D G

On wyleczył mnie z kompleksów, dał mi swoją moc.

D G D G

Nigdy mnie nie zdradził, nie zawiódł ani raz.

D G

To wspaniała jest maszyna,

D G

Choć ma już ze czterdzieści lat.

D G D G

Haney mój, to jest to, kocham go, kocham go..

Ulica

C F G

Prowadź mnie ulico, prowadź mnie za rękę

F G C

Wszystko mnie zachwyca w tym kamiennym pięknie.

C F G

Bramy co na oścież, kwiaty w każdym oknie

F E a

I ten mój samotny, i ten mój samotny marsz.

F G C

Pomiędzy domami prowadź mnie ulico,

F G C

Trakcie wydeptany ludzi nawałnicą.

E a d G C

Radości alejo, gwiazdy ci się śmieją

E a d G

I dla ciebie wieje wiatr, i dla ciebie wieje.

F G C

W samym sercu miasta, czytam to na twojej twarzy,

F G C

W samym sercu miasta coś się nam wydarzy.

C F G

Prowadź mnie ulico, prowadź mnie za rękę

F G C

Wszystko mnie zachwyca w tym kamiennym pięknie.

C F G

Bramy co na oścież, kwiaty w każdym oknie

F E a

I ten nasz ulotny, i ten nasz ulotny marsz.

F G C

Prowadź mnie ulico, bo ja ciągle czekam,

F G C

Czy się nie okaże, żeś ulico ślepa,

E a d G C

Że mnie okłamałaś, że mój cel zabrałaś,

E a d G

Pokazałaś inną twarz, pokazałaś inną.

F G C

W samym sercu miasta, czytam to na twojej twarzy,

F G C

W samym sercu miasta coś się nam wydarzy.

Dziewczyny, które mam na myśli

C
Jak bardzo nam się zmienił świat
d
Przybyło nam za wiele lat
G
Wspomnienia porwał wiatr i człowiek rad nie rad
C G
po uszy już w kompleksy wpadł.

Rec. (mam to samo)

C
Na głowie już i włosów mniej
d
Wieczorem wcześniej spać się chce
G
I w kościach strzyka gdzieś
C G
i wzrok już też nie ten, i wolniej w żyłach krąży krew

C d
Dziewczyny które mam na myśli, powychodziły za mąż już
G C G
Jedynie my recydywiści trzymamy wciąż samotny kurs

Choć bywa w sercu drgnie nam coś
d

i czasem w oko wpadnie ktoś
G

Lecz przecież to nie to
C G

co kiedyś chata szkło i bez problemów jakoś szło

Dziś na to już nie starczy sił
d

zbyt szybko się urywa film
G

A potem nam się śni
C G

szał zmysłów pożar krwi, lecz w końcu się budzimy i…

C d
Dziewczyny które mam na myśli, powychodziły za mąż już
G C G
Jedynie my recydywiści trzymamy wciąż samotny kurs

A może by tak jeszcze raz
d

Już na to chyba nie stać nas
G

Nikt nam nie daje szans słomiany ogień zgasł
C

Bo nie te lata nie ten czas

Za mało sił za dużo słów
d

Przepraszam lecz za siebie mów
G
Ty umiesz łgać jak z nut, bo mnie się marzy cud

C G
Daremne żale próżny trud

C d
Dziewczyny które mam na myśli, powychodziły za mąż już
G C
Jedynie my recydywiści trzymamy wciąż samotny kurs

Pieski małe dwa

C a F G

Pieski małe dwa chciały przejść się chwilkę
C a F G

Nie wiedziały jak, przeszły jedną milkę
C a F G

I znalazły coś, taką dużą białą kość

Si bon, si bon tralalalala
Si bon, si bon tralalalala

C a F G

Pieski małe dwa chciały przejść przez rzeczkę
C a F G

Nie wiedziały jak, znalazły kładeczkę
C a F G

I choć była zła, przeszły po niej pieski dwa

Si bon, si bon tralalalala
Si bon, si bon tralalalala

C a F G

Pieski małe dwa poszły więc na łąkę
C a F G

Zobaczyły tam czerwoną biedronkę
C a F G

A biedronka ta dużo czarnych kropek ma

Si bon, si bon tralalalala
Si bon, si bon tralalalala

C a F G

Pieski małe dwa bardzo się zdziwiły
C a F G

O biedronkę tę omal się nie biły
C a F G

Bo każdy z nich chciał, żeby ją dla siebie miał

Si bon, si bon tralalalala
Si bon, si bon tralalalala

C a F G

Pieski małe dwa wróciły do domu
C a F G

O przygodzie swej nie mówiąc nikomu
C a F G

Wlazły w budę swą, teraz sobie smacznie śpią

Si bon, si bon tralalalala
Si bon, si bon tralalalala

Aleksander Siergiejewicz Puszkin (A przecież mi żal)

a E7 a G

Co było, nie wróci i szaty rozdzierać by próżno
C G7 C (A7)

Cóż, każda epoka ma własny porządek i ład
d (G7) a

A przecież mi żal, że tu w drzwiach nie pojawi się Puszkin
E7 a (A7)

Tak chętnie bym dziś choć na kwadrans na koniak z nim wpadł

a E7 a G

Dziś już nie musimy piechotą się wlec na spotkanie
C G7 C (A7)

I tyle jest aut, i rakiety unoszą nas w dal
d (G7) a

A przecież mi żal, że po Moskwie nie suną już sanie
E7 a (A7)

I nie ma już sań, i nie będzie już nigdy, a żal

a E7 a G

Podziwiam i wielbię mój wiek, mego stwórcę i mistrza
C G7 C (A7)

Genialny mój wiek, piękny wiek pragnę cenić i czcić
d (G7) a

A przecież mi żal, że jak dawniej śnią się nam bożyszcza
E7 a (A7)

I jakoś tak jest, że gotowiśmy czołem im bić

a E7 a G

No cóż, nie na darmo zwycięstwem nasz szlak się uświetnił
C G7 C (A7)

I wszystko już jest, cicha przystań, non-iron i wikt
d (G7) a

A przecież mi żal, że nad naszym zwycięstwem niejednym
E7 a (A7)

Górują cokoły, na których nie stoi już nikt

a E7 a G

Co było, nie wróci, wychodzę wieczorem na spacer
C G7 C (A7)

I nagle spojrzałem na Arbat i – ach, co za gość!
d (G7) a

Rżą konie u sań, Aleksander Siergiejewicz przechadza się
E7 a (A7)

I głowę bym dał, że już jutro wydarzy się coś!

Gdy mnie kochać przestaniesz

C F C

Gdy mnie kochać przestaniesz, to powiedz,

d G F C

Powiedz, kiedy mnie kochać przestaniesz,

C F C

To się człowiek wypłacze jak człowiek,

d G C F C

W białym łóżku nad ranem.

C F C

Nie przysyłaj mi listów ostatnich

d G F C

Nie owijaj w bawełnę słów paru,

C F C

Tylko siądźmy do wspólnej kolacji

d G C F C

Pod okapem wieczoru.

G F C G F C

Ref. Na talerzach świecy blask, dymi waza pełna gwiazd.

e F C e F C

A pod stołem kot się łasi, coś stuknęło na tarasie

G C F C

Może wiatr.

G F C G F C

Piętro wyżej ćwiczą Lista, a zawiane towarzystwo

e F C e F C

Gdzieś pod bramą wykrzykuje, stróż im tego nie daruje

G C F C

Stróż artysta.

C F C

Posiedzimy tak sobie we dwoje,

d G F C

Pośród spraw, których nigdy nie było.

C F C

Potem w starym zacisznym pokoju

d G C F C

Znowu wyznasz mi miłość.

C F C

Gdy mnie kochać przestaniesz bez racji

d G F C

Powiedz o tym od razu kochany

C F C

Wtedy zjemy kolejną kolację

d G C F C

Na wieczoru dywanie

Toast nasz współczesny

C         d       G             C
To jest toast za nasze zdrowie
d             G             C
za ajenta sklep, za rogiem
F               G                 C
za spokój zmęczonych powiek
d                   G        C
którego nam dzisiaj brak

C         d         G           C
To jest toast za wielką rzekę
d                               G      C
w którą wchodzisz by być człowiekiem
F           G        C
za kraje nasze dalekie
d                  G        C
których nam dzisiaj brak

C         d       G             C
To jest toast za nasze żony
d                G    C
za poetów i za uczonych
F        G        C
za raj dawno stracony
d                   G        C
którego nam dzisiaj brak

C         d            G        C
To jest toast za nasze dzieci
d                 G           C
i za księżyc który im świeci
F            G               C
kiedy w wieczornej zamieci
d       G            C
idą z nami pod wiatr

–

Gdybym miał gitarę – II

a E a

Gdybym miał gitarę, to bym na niej grał,

d a E a

Opowiedziałbym o swej miłości, którą przeżyłem sam. / 2x

A wszystko te czarne oczy,

E a

Gdybym ja je miał.

d a

Za te czarne, cudne oczęta

E a

Serce, duszę bym dał. 2x

a E a

Fajki ja nie palę, wódki nie piję,

d a E a

Ale z żalu, żalu wielkiego ledwie co żyję. / 2x

A wszystko te czarne oczy,

E a

Gdybym ja je miał.

d a

Za te czarne, cudne oczęta

E a

Serce, duszę bym dał. 2x

a E a

Ludzie mówią – głupi, po co on ją brał,

d a E a

Po co to dziewczę czarne, figlarne szczerze pokochał? 2x

A wszystko te czarne oczy,

E a

Gdybym ja je miał.

d a

Za te czarne, cudne oczęta

E a

Serce, duszę bym dał. 2x

Będziesz moją Panią…

C G C G7 C G C G7

Będziesz \ zbierać \ kwiaty \ \ będziesz \ się uś\mie\chać

C G C G7 C G C C7

będziesz \ liczyć \ gwiaz\dy \ będziesz \ na mnie \ cze \kać

F a G a C

I ty \ właśnie ty \ będziesz moją \ da\mą \

F a G7 a

i ty \ tylko ty \ będziesz moją \ panią \

d C d a

Będą ci grały \ skrzypce lipowe \ będą śpiewały \ jarzębinowe \

C a d a G

drzewa, \ liście, \ ptaki wszyst\kie \ \

C G C G7 C G C G7

Będę \ z tobą \ tańczyć \ \bajki \ opo\wia\dać \

C G C G7 C G C C7

słońce \ z po\marań\czy \ w twoje \ dłonie \ skła\dać

F a G a C

I ty \ właśnie ty \ będziesz moją \ da\mą \

F a G7 a

i ty \ tylko ty \ będziesz moją \ panią \

d C d a

Będą ci grały \ nocą sierpniową \ wiatry strojone \ barwą i słońcem \

C a d a G

będą śpie\wały, śpie\wały bez koń\ca \ \

C G C G7 C G C G7

Będziesz \ miała \ imię \ \ jak wio\senna \ buza \

C G C G7 C G C C7

będziesz \ miała \ mi\łość \ jak je\sienna \ ró\ża

F a G a C

I ty \ właśnie ty \ będziesz moją \ da\mą \

F a G7 a

i ty \ tylko ty \ będziesz moją \ panią \

F a G a C

I ty \ właśnie ty \ będziesz moją \ da\mą \

F a G7 a

i ty \ tylko ty \ będziesz moją \ panią \

Nie płacz kiedy odjadę – II

D h

Nie płacz, kiedy odjadę

e A7 D

Sercem będę przy tobie

G D

Nie płacz, kiedy odjadę

e A7

Zostawię ci te melodie

D h

Piosenkę, która przypomni

e A7 D

Niepowtarzalne te chwile

G D

I słowa cicho szeptane

e A7

Tylko tobie jedynej

D h

Amore – to znaczy kocham

e A7 D

Tiviato – całuje ciebie

G D

Gdy jestem z tobą dziewczyno

e A7

Tak dobrze mi jest jak w niebie

D h

Chociaż będę daleko

e A7 D

Wrócę miłości śladem

G D

Wiec zanucę nasza melodie

e A7

I nie płacz, kiedy odjadę

–

Niepewność – I (II)

C F C

Gdy cię nie widzę, nie wzdycham nie płaczę
C F C

Nie tracę zmysłów, kiedy cię zobaczę
C

Jednakże, gdy cię długo nie oglądam
D

Czegoś mi braknie, kogoś widzieć żądam
G

I tęskniąc sobie zadaję pytanie
E a e D

Czy to jest przyjaźń, czy to jest kochanie

C G C F C

Daba daba…

C F C

Cierpiałem nieraz, nie myślałem wcale
C F C

Abym przed tobą szedł wylewać żale
C

Idąc bez celu, nie pilnując drogi
D

Sam nie pojmuję, jak w twe zajdę progi
G

I wchodząc sobie zadaję pytanie
E a e D

Co mnie tu wiodło, przyjaźń – czy kochanie

C G C F C

Daba daba…

Gdy z oczu znikniesz nie mogę ni razu
F

W myśli twojego odnowić obrazu
C

Jednakże nieraz czuję mimo chęci
D

Że on jest zawsze blisko mej pamięci
G

I znowu sobie zadaję pytanie
E a e D

Czy to jest przyjaźń, czy to jest kochanie

C G C F C

Daba daba…
C F C

Dla twego zdrowia życia bym nie skąpił
C F C

Po twą spokojność do piekieł bym wstąpił
C

Choć śmiałej żądzy nie ma w sercu moim
D

Bym był dla Ciebie zdrowiem i pokojem
G

I znowu sobie powtarzam pytanie
E a e D

Czy to jest przyjaźń, czy to jest kochanie

C G C F C

Daba daba…

Góralu czy ci nie żal

C d G C

Góralu, czy ci nie żal, odchodzić od stron ojczystych,

a d G C

Świerkowych lasów i hal i tych potoków srebrzystych ?

e F

Ref. Góralu, czy ci nie żal ?

G C

Góralu, wracaj do hal !

C d G C

Góral na góry spoziera i łzy rękawem ociera.

a d G C

„I góry porzucić trzeba… Dla chleba, panie dla chleba !”

C d G C

Góralu, wróć się do hal ! w chatach zostali ojcowie.

a d G C

Gdy pójdziesz od nich hen w dal, cóż z nimi będzie ? ach, kto wie ?

C d G C

A góral jak dziecko płacze, może ich już nie zobaczę ?

a d G C

I ojców porzucić trzeba, dla chleba, Panie, dla chleba.

C d G C

Góralu, nie odchodź, nie, na wzgórku u Męki Boskiej,

a d G C

Tam matka twa płacze cię, uschnie z tęsknoty i troski.

C d G C

On głowę zwiesił i wzdycha: „Oj, dolaż moja”, rzekł z cicha.

a d G C

I matkę porzucić trzeba, dla chleba, Panie, dla chleba.

C d G C

I poszedł, z grabiami, z kosą, w guńce starganej szedł boso.

a d G C

I poszedł z gór swoich w dal. Góralu, żal mi cię żal.

Słowa: Michał Bałucki.

Wiersz z 1865 roku autorstwa Michała Bałuckiego zamieszczony

Po raz pierwszy w „Tygodniku Ilustrowanym” (1866):”Za Chlebem”

Dni, których nie znamy – II

a C G C

Tyle było dni do utraty sił

d A C G

Do utraty tchu, tyle było chwil

a C G C

Gdy żałujesz tych z których nie masz nic

d A C G

Jedno warto znać, jedno tylko wiedz

d F G

Że ważne są tylko te dni

E7 a E7

Których jeszcze nie znamy

d F G

Ważnych jest kilka tych chwil

E7 a E7

Tych na które czekamy

a C G C

Pewien znany ktoś, kto miał dom i sad

d A C G

Zgubił nagle sens i w złe kręgi wpadł

a C G C

Choć majątek prysł, on nie stoczył się

d A C G

Wytłumaczyć umiał sobie wtedy właśnie, że

d F G

Że ważne są tylko te dni

E7 a E7

Których jeszcze nie znamy

d F G

Ważnych jest kilka tych chwil

E7 a E7

Tych na które czekamy

a e C G

Jak rozpoznać ludzi których już nie znamy

a e C G

Jak pozbierać myśli z tych nie poskładanych

d A C G

Jak oddzielić nagle serce od rozumu

a e C G

Jak usłyszeć siebie pośród śpiewu tłumu

d F G

Bo ważne są tylko te dni

E7 a E7

Których jeszcze nie znamy

d F G

Ważnych jest kilka tych chwil

E7 a E7

Tych na które czekamy

a e C G

Jak rozpoznać ludzi których już nie znamy

a e C G

Jak pozbierać myśli z tych nie poskładanych

d A C G

Jak odnaleźć nagle radość i nadzieję

a e C G

Odpowiedzi szukaj, czasu jest tak wiele

d F G

Bo ważne są tylko te dni…

O Ela

C                        e
Byłaś naprawdę fajną dziewczyną
C7                        a
I było nam razem naprawdę milo
d                                    F
Lecz tamten to chłopak był bombowy
d                                     F              G
Bo trafiał w dziesiątkę w strzelnicy sportowej

C                               e
Gdy rękę trzymałem na twoim kolanie
C7                         a
To miałem o tobie wysokie mniemanie
d                                         F
Lecz kiedy z nim w bramie piłaś wino
d                                 F          G
Cos we mnie drgnęło cos się zmieniło.

F       G         C             a
O, Ela straciłaś przyjaciela
F                               G
Musisz się wreszcie nauczyć
C                               a
Ze miłości nie wolno odrzucić
F                    G         C
Ze miłości nie wolno odrzucić

C                            e
Pytałem, błagałem, ty nic nie mówiłaś
C7                              a
Nie Byłaś juz dla mnie taka miła
d                      F
Patrzyłaś tylko z niewinna miną
d                           F           G
I zrozumiałem, ze cos się skończyło

C                                    e
Az wreszcie poszedłem po rozum do głowy
C7                       a
Kupiłem na targu nóż sprężynowy
d                             F
Po tamtym zostało tylko wspomnienie
d                        F                G
Czarne lakierki, co jeszcze nie wiem.

F       G         C             a
O, Ela straciłaś przyjaciela
F                               G
Musisz się wreszcie nauczyć
C                               a
Że miłości nie wolno odrzucić
F                    G         C
Ze miłości nie wolno odrzucić

W żółtych płomieniach liści – II

G e a G e H7 E7

W żółtych płomieniach liści brzoza dopala się ślicznie

a G C a F C E7 a

Grudzień ucieka za grudniem, styczeń mi stuka za styczniem

G e a G e H7 E7

Wśród ptaków wielkie poruszenie, ci odlatują, ci zostają

a G C a F G a G7

Na łące stoją jak na scenie, czy też przeżyją, czy dotrwają

C C7 F e d7

I ja żegnałam nieraz kogo i powracałam już nie taka

B E7 a F D7 G G7

Choć na mej ręce lśniła srogo obrączka srebrna jak u ptaka

C C7 F e d7

I ja żegnałam nieraz kogo, za chmurą, za górą, za drogą

B E7 a F G7 a

I ja żegnałam nieraz kogo, i ja żegnałam nieraz

G e a G e H7 E7

Gęsi już wszystkie po wyroku, nie doczekają się kolędy

a G C a F C E7 a

Ucięte głowy ze łzą w oku zwiędną jak kwiaty, które zwiędły

G e a G e H7 E7

Dziś jeszcze gęsi kroczą dumnie w ostatnim sennym kontredansie

a G C a F G a G7

Jak tłuste księżne, które dumnie witały przewrót, kiedy stał się

C C7 F e d7

I ja witałam nieraz kogo, chociaż paliły wstydem skronie

B E7 a F D7 G G7

I powierzałam Panu Bogu to, co w pamięci jeszcze płonie

C C7 F e d7

I ja witałam nieraz kogo, za chmurą, za górą, za drogą

B E7 a F G7 a

I ja witałam nieraz kogo, i ja witałam nieraz

G e a G e H7 E7

Ognisko palą na polanie, w nim liszka przez pomyłkę gore

a G C a F C E7 a

A razem z liszką, drogi Panie, me serce biedne, ciężko chore

G e a G e H7 E7

Lecz nie rozczulaj się nad sercem, na cóż mi kwiaty, pomarańcze

a G C a F G a G7

Ja jeszcze z wiosną się rozkręcę, ja jeszcze z wiosną się roztańczę

C C7 F e d7

I ja żegnałam nieraz kogo i powracałam już nie taka

B E7 a F D7 G G7

Choć na mej ręce lśniła srogo obrączka srebrna jak u ptaka

C C7 F e d7

I ja żegnałam nieraz kogo, za chmurą, za górą, za drogą

B E7 a F G7 a

I ja żegnałam nieraz kogo, i ja żegnałam nieraz

Czas jak rzeka – II

e D G

Gdzie modra rzeka niesie wody swe,
e D G

tam słońca blask ujrzałem pierwszy raz,
e D G

nad brzegiem jej spędziłem tyle chwil,
C D7

że dziś bez rzeki smutno mi,
e h

tam każdy dzień to skarb
C D7 G

dziś mój jedyny skarb.

a D G e

Choć czas jak rzeka jak rzeka płynie,
a D7 G

unosząc w przeszłość tamte dni,
a D G e

Choć czas jak rzeka jak rzeka płynie,
a D7 G

unosząc w przeszłość tamte dni,

e D G

Do dni dzieciństwa wraca moja myśl,
e D G

w marzeniach moich żyje rzeka ta,
e D G

tak bardzo chciałbym być nad brzegiem jej
C D7

więc niech wspomnienie dalej trwa
e h

tam każdy dzień to skarb
C D7 G

dziś mój jedyny skarb.

Kochać – I

C G C G

Kochać – jak to łatwo powiedzieć

C G C C7

Kochać – to nie pytać o nic

F F C a

Bo miłość jest niepokojem

F G C G

Nie zna dnia, który da się powtórzyć

C G

Nagle świat się mieści w twoich oczach

F C G

Już nie wiem, czy ciebie znam

F G C a

Chwile, kolorowe przeźrocza

F G C G

Więdną, szybko zmienia je czas

C G C G

Kochać – jak to łatwo powiedzieć

C G C C7

Kochać – tylko to więcej nic

F F C a

W tym słowie jest kolor nieba

F G C G

Ale także rdzawy pył gorzkich dni

C G

Jeszcze obok ciebie moje ramię

F C G

A jednak szukamy się

F G C a

Może nie pójdziemy już razem

F G C G

Słowa z wolna tracą swój sens

C G C G

Kochać – jak to łatwo powiedzieć

C G C C7

Kochać – to nie pytać o nic

F F C a

Bo miłość jest niewiadomą

F G C G

Lecz chcę wiedzieć, czy wiary starczy mi

Brzydcy

G C

Brzydka ona, brzydki on

G C

Mała stacja, kiepski bar

a7 D7 h7 e7

A oni przytuleni, jakoś niezwykle tak

a7 D7 h7 e7

Jakby się miał utlenić nagle świat

a7 D7

I gdzieś w jeziorach źrenic

h7 e7

światła na tysiąc par

W czterech słońcach żar

G C

Gdzieś tu chyba zakpił los

G C

Ona brzydka, brzydki on

a7 D7 h7 e7

A taka ładna miłość, aż nierealna wręcz

a7 D7 h7 e7

Tak jakby ich spowiła tęcza tęcz

a7 D7

I wszechobecna siła

h7 e7

Tknęła najczystszy ton

Tkliwy serca dzwon

Nie mów do mnie często zbyt

D C

“Wyglądasz dziś jak nikt”

Jakoś nie bawi mnie już wcale

D C

Ten banalny sznyt

a7 D7

Ja ci odpowiem szczerze

h7 e7

Uprzejmie wierzę,

lecz nie w tym rzecz

G C

Brzydka ona, brzydki on (A taka ładna miłość)

G C

Mała stacja, kiepski bar

G C

Brzydka ona, brzydki on (A taka ładna miłość)

G C

Brzydka ona, brzydki on

To nie w tym rzecz

Windą do nieba – I

C a G

Mój piękny panie raz zobaczony w technicolorze
F G C

Piszę do pana ostatni list
G a F

Już mi lusterko z tym pana zdjęciem też nie pomoże
C G F

Pora mi dzisiaj do ślubu iść

C a G

Mój piękny panie ja go nie kocham, taka jest prawda
F G C

Pan główną rolę gra w każdym śnie
G a F

Ale dziewczyna przez świat nie może iść całkiem sama
C G F

Życie jest życiem pan przecież wie

F G C a

Już mi niosą suknię z welonem
F G C a

Już Cyganie czekają z muzyką
F G C a

Koń do taktu zamiata ogonem
F e a

Mendelsonem stukają kopyta

F G C a
Jeszcze ryżem sypną na szczęście
F G C a

Gości tłum coś fałszywie odśpiewa
F G C a

Złoty krążek mi wcisną na rękę
F e a

I powiozą mnie windą do nieba
F e a

I powiozą mnie windą do nieba

F G C G

I powiozą mnie windą do nieba

C a G

Mój piękny panie z tego wszystkiego nie mogłam zasnąć
F G C

Więc nie mógł mi się pan przyśnić dziś
G a F

I tak odchodzę bez pożegnania jakby znienacka
C G F

Ktoś między nami zatrzasnął drzwi

Zaproście mnie do stołu – I

D e

Zaproście mnie
do stołu
D

Zróbcie mi miejsce
Między Wami
e

Wspominajcie sobie
Trudne lata
D

Powiedzcie otwarcie
Co serdecznie boli

G D

Może znajdzie się między wami voyager???
G D

znajdzie się między wami voyager???
G D e

znajdzie się między wami voyager???

e D
Opowie o barwnych krajach
Egzotycznych krajach
e

Ileż to razy
Będziemy wstawać
D

Wznosząc uroczyste toasty
e

Po ilekroć zadrży stół
Od śmiesznych powiedzonek
D

Zaśpiewamy wspólnie
Stare bliskie pieśni

G D

A potem usadowieni wygodnie w fotelach
G D

usadowieni wygodnie w fotelach

G D e

usadowieni wygodnie zasłuchamy się
D

w fortepianowe pasaże
e
Zaproście mnie do stołu
D

Tu za drzwiami
Podle i samotnie

Zaproście mnie do stołu
D

Powiedzcie otwarcie
Co serdecznie boli

G D

Może znajdzie się między wami voyager???
G D

znajdzie się między wami voyager???
G D e

znajdzie się między wami voyager???

D e

Zaproście mnie
do stołu
D

Zróbcie mi miejsce
Między Wami
e

Wspominajcie sobie
Trudne lata
D

Powiedzcie otwarcie
Co serdecznie boli

Chodź pomaluj mój świat – I

C d a /x2

a d

Piszesz mi w liście, że kiedy pada,

G a

Kiedy nasturcje na deszczu mokną,

C G

Siadasz przy stole, wyjmujesz farby

d E a

I kolorowe otwierasz okno.

a d

Kwiaty i drzewa są takie szare,

G a

Barwę popiołu przybrały nieba,

C G

W ciszy tak smutno szepce zegarek

d E a

O czasie co mi go nie potrzeba.

C d

Ref. Więc chodź, pomaluj mój świat

F C

Na żółto i na niebiesko,

C d

Niech na niebie stanie tęcza

F G

Malowana twoją kredką.

C d

Więc chodź, pomaluj mi życie,

F C

Niech świat mój się zarumieni,

C d

Niech mi zalśni w pełnym słońcu

F G

Kolorami całej ziemi.

a d

Za siódmą górą, za siódmą rzeką

G a

Moje sny zmieniasz na pejzaże,

C G

Niebem się wlecze wyblakłe słońce,

d E a

Oświetla ludzkie wyblakłe twarze.

C d

Ref. Więc chodź, pomaluj mój świat

F C

Na żółto i na niebiesko,

C d

Niech na niebie stanie tęcza

F G

Malowana twoją kredką.

C d

Więc chodź, pomaluj mi życie,

F C

Niech świat mój się zarumieni,

C d

Niech mi zalśni w pełnym słońcu

F G

Kolorami całej ziemi.

W taką ciszę

C e

Nie o uśmiech mi chodzi, bo się śmiałaś nieraz,
F G

Ale o to co kiedyś otworzyło się w nas.
C e

Coś co przyszło tak szybko i przeszło jak wiatr,
F G

Czego właśnie najbardziej mi brak.

C e

Przychodziłem co wieczór posłuchać Twoich płyt,
F G

O miłości w ogóle nie mówiliśmy nic.
C e

Wyjechałaś tak nagle, cichutko jak mysz,
F G

Zostawiłaś swój adres i list.

C e F G

W taką ciszę wszystkie gwiazdy na niebie wyliczę,
C e F G

Ciebie wołam, ale cisza i pustka dookoła.

C e

Jesteś moim aniołem, miłością bez dna,
F G

Jesteś moją boginią, którą widzę co dnia.
C e

Jakże długo mam czekać, jak prosić Cię mam,
F G

Każesz trwać w niepewności, więc trwam.

C e F G

W taką ciszę wszystkie gwiazdy na niebie wyliczę,
C e F G

Ciebie wołam, ale cisza i pustka dookoła.

C e

Choć dostaję Twe listy i zdjęć parę mam,
F G

Żyję jak grzeszny anioł w tłumie, lecz sam.
C e

Jeszcze tli się nadzieja, że spotkamy się znów,
F G

Do księżyca się śmiejąc przywołuję Cię – wróć!

C e F G

W taką ciszę wszystkie gwiazdy na niebie wyliczę,
C e F G

Ciebie wołam, ale cisza i pustka dookoła.

Niewiele ci mogę dać

C a C

Sto gorących słów, gdy na dworze mróz
d F C F

Niewyspaną noc, jeden koc
C a C

Solo moich ust, gitarowy blues
d F C C F C

Kilka dróg na skrót, parę stów…

Nie mogę Ci wiele dać
d G

Nie mogę ci wiele dać
C C7

Bo sam niewiele mam
F

Nie mogę dać wiele Ci
d G

Nie mogę dać wiele Ci
C F C

Przykro mi

C a C

Osiem znanych nut, McCartney’a but
d F C F

Kilka niezłych płyt, jeden kicz
C a C

Siedem chudych lat, talię zgranych kart
d F C C F C

Południowy głód, kurz i brud

Nie mogę Ci wiele dać
d G

Nie mogę ci wiele dać
C C7

Bo sam niewiele mam
F

Nie mogę dać wiele Ci
d G

Nie mogę dać wiele Ci
C F C

Przykro mi

C a C

Nadgryziony wdzięk, pustej szklanki brzęk
d F C F

Niespełniony sen, itp.
C a C

Podzielony świat, myśli warte krat
d F C C F C

Zaleczony lęk, weź co chcesz

Nie mogę Ci wiele dać
d G

Nie mogę ci wiele dać
C C7

Bo sam niewiele mam
F

Nie mogę dać wiele Ci
d G

Nie mogę dać wiele Ci
C F C

Przykro mi

Kołysanka

C                        a
Już nie mów nic, daj nocy sen,
d                              G
Milczeniem śpiewaj kołysanki,
     C                 a
Spokojną falą, falą pieść,
d                                   G
Bo słów ci przecież nie wystarczy,
E7              a
nie wystarczy słów

                                  F
By morzu podarować wiersz,
                                   G
By morzu podarować wiersz,
                      C
Ostatni wiersz, ostatni…
F                                d
Bo to jest nasz ostatni rejs,
                                    E7
Bo to jest nasz ostatni rejs,
a         G
Ostatni…

      C                        a
Już nie mów nic, daj usnąć już,
d                              G
Los światła swoje też pogasił
     C                 a
I tylko księżyc blaski wzniósł,
d                               G
Aby z wysoka uśpić wanty,
     E7          a
aby wanty uśpić

                                  F
By morzu podarować wiersz,
                                   G
By morzu podarować wiersz,
                        C
Ostatni wiersz, ostatni…
F                                d
Bo to jest nasz ostatni rejs,
                                    E7
Bo to jest nasz ostatni rejs,
a         G
Ostatni…

      C                        a
Już nie mów nic, ty stary wiesz,
d                                         G
Że sen zbyt długo trwał nie będzie,
     C                 a
A droga, którą trzeba przejść,
d                                          G
Przez najtrudniejsze ścieżki wiedzie.
E7               a
Najtrudniejsze ścieżki.

                                  F
By morzu podarować wiersz,
                                   G
By morzu podarować wiersz,
                        C
Ostatni wiersz, ostatni…
F                                d
Bo to jest nasz ostatni rejs,
                                    E7
Bo to jest nasz ostatni rejs,
a         G
Ostatni…

Łódki – II

a d E7 a

a d

Siedzi w niebie siwy anioł,
E7 a

ostry ma scyzoryk
a d

I tak sobie w ciszy struga,
G C

struga łódki z kory.
d

I sam nie pamięta
d a

ile to już lat
a d

wystrugane z kory łódki
E7 a

puszcza anioł w świat.

a d

W łódce miejsca nie za wiele,
E7 a

ot, dla jednej duszy,
a d

co ją z ziemi do anioła
G C

łódka przewieźć musi.
d

Lecz gdy miłość wielka
d a

trudno rozstać się,
a d

w jednej łódce hen do nieba
E7 a

płyną dusze dwie.

a d

I nam może też już anioł
E7 a

takie łódki struga.
a d

Gdy je puści niech ich droga
G C

do nas będzie długa.
d

I niech błądzą w chmurach
d a

cieszy każdy dzień,
a d

nim z błękitu spłynie ku nam
E7 a

małej łódki cień.

Jesień idzie – II

a D7 a D7

Raz staruszek, spacerując w lesie,

a D7 E7

Ujrzał listek przywiędły i blady

a D7 a D7

I pomyślał: – Znowu idzie jesień,

F e a D7 a D7

Jesień idzie, nie ma na to rady!

F G C a

I podreptał do chaty po dróżce,

F G C a

I oznajmił, stanąwszy przed chata

F G C a

Swojej zonie, tak samo staruszce

F e a D7 a D7

Jesień idzie, nie ma rady na to!

a D7 a D7

A staruszka zmartwiła sie szczerze,

a D7 E7

Zamachała rekami obiema:

a D7 a D7

– Musisz zacząć chodzić w pulowerze.

F e a D7 a D7

Jesień idzie, rady na to nie ma!

F G C a

Może zrobić sie chłodno juz jutro

F G C a

Lub pojutrze, a może za tydzień?

F G C a

Trzeba będzie wyjąć z kufra futro,

F e a D7 a D7

Nie ma rady, jesień, jesień idzie!

a D7 a D7

A był sierpień. Pogoda prześliczna.

a D7 E7

Wszystko w złocie trwało i w zieleni.

a D7 a D7

Prócz staruszków nikt chyba nie myślał

F e a D7 a D7

O mającej nastąpić jesieni.

F G C a

Ale cóż, oni żyli najdłużej,

F G C a

Mieli swoje staruszkowe zasady

F G C a

I wiedzieli, ze wcześniej czy później –

F e a D7 a D7

Jesień przyjdzie. Nie ma na to rady.

Wiesiek idzie – II

a D7 a D7

Raz staruszka błądzącego w lesie

a D7 E7

Ujrzał lisek przywiędły i blady

a D7 a D7

I pomyślał – znowu idzie Wiesiek

F e a D7 a D7

Wiesiek idzie, nie ma na to rady

F G C a

I podreptał do nory po ścieżce

F G C a

I oznajmił stanąwszy przed chatą

F G C a

Swojej żonie, lisicy Agnieszce

F e a D7 a D7

Wiesiek idzie, nie ma na to rady

a D7 a D7

Zaś lisica zmartwiła się szczerze

a D7 E7

I machnęła łapkami obiema

a D7 a D7

Matko Boska, bądź ostrożny, Jerzy

F e a D7 a D7

Wiesiek idzie, rady na to nie ma

F G C a

Może przybyć już dziś albo jutro

F G C a

Lub pojutrze, a może za tydzień

F G C a

Może nieźle przetrzepać nam futro

F e a D7 a D7

Nie ma rady, Wiesiek, Wiesiek idzie

a D7 a D7

A był sierpień, pogoda prześliczna

a D7 E7

I tętniło życie w zagajnikach

a D7 a D7

Oprócz lisów nikt chyba nie myślał

F e a D7 a D7

O nadejściu Wieśka kłusownika

F G C a

Ale cóż, one żyły dość długo

F G C a

Łby na karkach miały nie od parady

F G C a

I wiedziały, że prędzej czy później

F e a D7 a D7

Wiesiek przyjdzie, nie ma na to rady

Ona i ja (Nie wiem czy to miłość)

Była jedna piękna noc,
e

Taki mały flirt w blasku gwiazd,
F f

Ona i ja…
C G

Niby nic, a jednak mi żal.
C

Wszędzie razem, wszystkie dni,
e

Wieczorami szampan i lód,
F f

Ona i ja…
C G

Kilka chwil zamkniętych na klucz.

Sam nie wiem co to było,
e

Kilka fajnych dni,
F f

A może to miłość, Miłość drwi,
C G

Chyba tak, bo chciałem z nią być.
C

Tak dziwnie się skończyło,
e

Nawet nie znam jej,
F f

A może to miłość,
C G

Rozterka dwojga serc.

Obiecała przysłać list,
e

Wciąż go szukam w skrzynce na drzwiach,
F f

Ona i ja,
C G

Takie coś co zdarza się raz.
C C

Głupio wyszło w tamtym dniu,
e e

Chciałem więcej niż mogła dać,
F f

Ona i ja,
C G

Krótkie cześć i szukam jej w snach.

Sam nie wiem co to było,
e

Kilka fajnych dni,
F f

A może to miłość, miłość drwi,
C G

Chyba tak, bo chciałem z nią być.
C

Tak dziwnie się skończyło,
e

Nawet nie znam jej,
F f

A może to miłość, miłość drwi,
C G

Chyba tak i trudno z tym żyć.

Sam nie wiem co to było,
e

Kilka fajnych dni,
F f

A może to miłość, miłość drwi,
C G

Chyba tak, bo chciałem z nią być.
C

Tak dziwnie się skończyło
e

Nawet nie znam jej,
F f

A może to miłość, miłość drwi,
C G

Chyba tak i trudno z tym żyć.
C

Tak dziwnie się skończyło,
e

Nawet nie znam jej.
F f C G

A może to miłość, rozterka dwojga serc.

Chodź, przytul, przebacz – II (0)

Były prawdy,
e

choć nie całe,
C

z nich już siebie,
G D

nie poznaje.
G

Między nami
e

oszalałem,
C G

więc nie próbuj mnie,
D

już bardziej,
C G

nie chcę czekać,
D

kiedy na nic,
C G

to czekanie niech
D

nie ma granic.

Albo chodź, przytul mnie,
e

albo odejdź i przebacz,
C D

i niech stanie się to tu i teraz.
G

Albo teraz i już
e

kiedy niebo cię zsyła,
C D

albo wszystko skończone i wybacz.

Były inne,

nawet łatwe,
C

Łatwo przyszły,

G D

poszły z czasem
G

Między nami

popatrz na mnie
C G

Cierpliwości już

nie znajdę
C G

Choć bym wierzył
D

w proste słowa
C G

życie więcej chce,
D

chce dziś od nas.

Albo chodź, przytul mnie,
e

albo odejdź i przebacz,
C D

i niech stanie się to tu i teraz.
G

Albo teraz i już
e

kiedy niebo cię zsyła,
C D

albo wszystko skończone i wybacz.

Albo teraz i już
e

kiedy niebo cię zsyła,
C D

albo wszystko skończone i wybacz.

Nie płacz Ewka

A fis E E /x2

A fis E

Nie płacz, Ewka, bo tu miejsca brak na twe babskie łzy,

A fis E

Po ulicy „Miłość” hula wiatr wśród rozbitych szyb.

A fis E

Patrz, poeci śliczni prawdy sens roztrwonili w grach,

A fis E

W półlitrówkach pustych S.O.S. wysyłają w świat.

h D A E fis

Ref. Żegnam was, już wiem, nie załatwię wszystkich pilnych spraw.

E D A

Idę sam właśnie tam, gdzie czekają mnie.

h D A E fis

Tam przyjaciół kilku mam od lat, dla nich zawsze śpiewam, dla nich gram.

E D A (A fis E) x2

Jeszcze raz żegnam was, nie spotkamy się.

A fis E

Proza życia to przyjaźni kat, pęka cienka nić.

A fis E

Telewizor, meble, mały fiat – oto marzeń szczyt.

A fis E

Hej, prorocy moi z gniewnych lat, obrastacie w tłuszcz,

A fis E

Już was w swoje szpony dopadł szmal, zdrada płynie z ust.

h D A E fis

Ref. Żegnam was, już wiem, nie załatwię wszystkich pilnych spraw.

E D A

Idę sam właśnie tam, gdzie czekają mnie.

h D A E fis

Tam przyjaciół kilku mam od lat, dla nich zawsze śpiewam, dla nich gram.

E D A (A fis E) x2

Jeszcze raz żegnam was, nie spotkamy się.

Zbieg okoliczności łagodzących

h.G.A.D.G.e.Fis.Fis

h e

szliśmy do siebie ty i ja

A D

a drogi nasze wciąż mroczne były

G e

lecz znalazł się ktoś i pomógł nam się spotkać

Fis h

wśród zielonej naszej równiny .

Fis h

wyszliśmy piękni dla siebie

A D

i tacy zadziwieni

e h

nasze serca gorące bić równo zaczęły

G Fis Fis

jakby same tylko były na ziemi

e A D G

a przecież mogłem być przed twoją erą

e Fis h h

a przecież mogłaś być przed moją erą

e A D G

a przecież mogłem być przed twoją erą

e Fis h h

a przecież mogłaś być przed moją erą

h e

zbiegliśmy razem ty i ja

A D

z gór ośnieżonych w ciepłą dolinę

G e

kto tak dobry był i pomógł nam się spotkać

Fis h

w tej oszalałej gęstwinie

Fis h

wyszliśmy nadzy dla siebie

A D

z nocy na światło dzienne

e h

nasze zegarki ślepe chodzić nagle zaczęły

G Fis Fis

o jednej i tej samej godzinie

e A D G

a przecież mogłem być przed twoją erą

e Fis h h

a przecież mogłaś być przed moją erą

e A D G

a przecież mogłem być przed twoją erą

e Fis h h

a przecież mogłaś być przed moją erą

Bo są dni – II

Są takie dni w tygodniu,

gdy nic mi się nie układa,

G D D7

i jak na złość wypada wszystko z rąk.

Zasłaniam wtedy okna,

w najdalszym kącie siadam

G D7 G G7

i sama z sobą chcę do ładu dojść.

C G

Bo są dni, gdy z nieba pada deszcz,

D D7 G G7

nie mówię wtedy nic, telefon milczy też.

C G

Bo są dni, gdy z nieba pada deszcz,

D D7 G

zamykam wtedy drzwi, po prostu nie ma mnie.

Są takie dni w tygodniu,

gdy Bóg wie na co czekam.

G D D7

A każdy szelest spędza z oczu sen.

Za ścianą nocny program,

miękko się sączy w ciemność,

G D7 G G7

i niby wiem i nie wiem czego chcę.

C G

Bo są dni, gdy w ciszy tonie dom,

D D7 G G7

i miejsca sobie w nim nie mogę znaleźć, bo:

C G

bo są dni gdy ciągle pada deszcz,

D D7 G

zamykam wtedy drzwi, po prostu nie ma mnie.

Hej sokoły

Tam gdzie Dniepru czarne wody

siada na koń kozak młody.

Czuło żegna się z dziewczyną,

E7 a G

jeszcze czulej z Ukrainą.

Hej, hej, hej sokoły

G (E7)

Omijajcie góry, lasy, pola, doły.

Dzwoń, dzwoń, dzwoń dzwoneczku

E7 a G

mój stepowy skowroneczku.

Hej, hej, hej sokoły

G (E7)

Omijajcie góry, lasy, pola, doły.

Dzwoń, dzwoń, dzwoń dzwoneczku

E7 a E7 a

mój stepowy dzwoń, dzwoń, dzwoń.

Ona biedna tam została,

przepióreczka moja mała.

A ja tutaj w obcej stronie,

E7 a G

dniem i nocą tęsknię do niej.

Ref. Hej, hej, hej…

Żal, żal za dziewczyną,

za zieloną Ukrainą,

żal, żal serce boli,

E7 a G

z tej tęsknoty, z tej niedoli.

Hej, hej, hej sokoły

G (E7)

Omijajcie góry, lasy, pola, doły.

Dzwoń, dzwoń, dzwoń dzwoneczku

E7 a G

mój stepowy skowroneczku.

Hej, hej, hej sokoły

G (E7)

Omijajcie góry, lasy, pola, doły.

Dzwoń, dzwoń, dzwoń dzwoneczku

E7 a E7 a

mój stepowy dzwoń, dzwoń, dzwoń.

Wiele dziewcząt jest na świecie,

lecz najwięcej w Ukrainie.

Tam me serce pozostanie,

E7 a G

przy kochanej mej dziewczynie.

Ref. Hej, hej, hej…

Wina, wina, wina, wina dajcie,

a jak umrę pochowajcie.

Na zielonej Ukrainie,

E7 a G

przy kochanej mej dziewczynie.

Hej, hej, hej sokoły

G (E7)

Omijajcie góry, lasy, pola, doły.

Dzwoń, dzwoń, dzwoń dzwoneczku

E7 a G

mój stepowy skowroneczku.

Hej, hej, hej sokoły

G (E7)

Omijajcie góry, lasy, pola, doły.

Dzwoń, dzwoń, dzwoń dzwoneczku

E7 a E7 a

mój stepowy dzwoń, dzwoń, dzwoń.

Kolorowe jarmarki – I (0)

Kiedy patrzę hen za siebie

d
W tamte lata co minęły

G
Czasem myślę co przegrałam
C E7

Ile diabli wzięli
d G

Co straciłam z własnej woli
C a

Ile przeciw sobie
E

Co wyliczę to wyliczę
E7 a

Ale zawsze wtedy powiem ,ze najbardziej mi żal:

A7 d G C

Kolorowych jarmarków, blaszanych zegarków
a d E7 a A7

Pierzastych kogucików, baloników na druciku
A7 d G C

Motyli drewnianych, koników bujanych
a d E7 a

Cukrowej waty i z piernika chaty

Gdy w dzieciństwa wracam strony
d
Dobre chwile przypominam
G
Mego miasta słyszę strony
C E7

Czy ktoś czas zatrzymał
d G

I gdy pytam cicho siebie
C a

Czego żal dziś tobie
E

Co wyliczę to wyliczę
E7 a

Ale zawsze wtedy powiem, ze najbardziej mi żal:

A7 d G C

Kolorowych jarmarków, blaszanych zegarków
a d E7 a A7

Pierzastych kogucików, baloników na druciku
A7 d G C

Motyli drewnianych, koników bujanych
a d E7 a

Cukrowej waty i z piernika chaty

My cyganie

F C

My cyganie, co pędzimy z wiatrem

d a

my cyganie znamy cały świat.

d a

My cyganie wszystkim gramy,

E7 a A7

a śpiewamy sobie tak:

F C

Ory, ory szabadabada amore,

d a

hej amore, szabadabada,

d a

o buriaty, o szogriaty,

H7 E7 a A A7 (E a)

hejże trojka na mienia, (bis)

F C

Kiedy tańczę, niebo tańczy ze mną,

d a

kiedy gwiżdżę, gwiżdże ze mną wiatr,

d a

zamknę oczy, liście więdną,

E7 a A7

kiedy milknę, milczy świat.

F C

Ory, ory szabadabada amore,

d a

hej amore, szabadabada,

d a

o buriaty, o szogriaty,

H7 E7 a A A7 (E a)

hejże trojka na mienia, (bis)

F C

Gdy śpiewamy, słucha cała ziemia,

d a

gdy śpiewamy, słucha każdy rad.

d a

Niechaj każdy z nami śpiewa,

E7 a A7

niech rozbrzmiewa piosnka ta.

F C

Ory, ory szabadabada amore,

d a

hej amore, szabadabada,

d a

o buriaty, o szogriaty,

H7 E7 a A A7 (E a)

hejże trojka na mienia, (bis)

F C

Będzie prościej, będzie jaśniej,

d a

całą radość damy wam,

d a

będzie prościej, będzie jaśniej,

E7 a A7

gdy zaśpiewa każdy z was.

F C

Ory, ory szabadabada amore,

d a

hej amore, szabadabada,

d a

o buriaty, o szogriaty,

H7 E7 a A A7 (E a)

hejże trojka na mienia, (bis)

Dziś prawdziwych cyganów już nie ma

                    a               E7         a         A7
Dziś prawdziwych Cyganów już nie ma,
   d              G7             C    E7
Bo czy warto po świecie się tłuc?
             a         A7         d
Pełna miska i radio „Poemat”
                  a              H7               E7
Zamiast płaczu, co zrywał się z płuc,
             a           A7         d
Pełna miska i radio „Poemat”
                  a              H7               E7
Zamiast płaczu, co zrywał się z płuc.

A7 d

Dawne życie poszło w dal,

G7 C

Dziś na zimę ciepły szal.

h7/5- a H7

Tylko koni, tylko koni, tylko koni,

Tylko koni żal.

A7 d

Dawne życie poszło w dal,

G7 C

Dziś pierogi, dzisiaj bal.

h7/5- a H7

Tylko koni, tylko koni, tylko koni,

E7 a

Tylko koni żal.

a E7 a A7

Dziś prawdziwych Cyganów już nie ma,

d G7 C E7

Cztery kąty i okna ze szkła.

a A7 d

Egzaminy i szkoła i trema,

a H7 E7

I do taktu harmonia nam gra.

a A7 d

Egzaminy i szkoła i trema,

a H7 E7

I do taktu harmonia nam gra.

a E7 a A7

Dziś prawdziwych Cyganów już nie ma,

d G7 C E7

I do szczęścia niewiele już brak.

a A7 d

Pojaśniało to życie jak scena,

a H7 E7

Tylko w butach przechadza się ptak,

a A7 d

Pojaśniało to życie jak scena,

a H7 E7

Tylko w butach przechadza się ptak.

Co każdy chłopiec wiedzieć powinien

A E

Nie lada głupstwa się plecie w półśnie,
E A

nie lada czyny się czyni po winie,
A E

a czy to pięknie, czy to źle,
E A

to każdy chłopiec wiedzieć powinien.

D cis

O le la li, o le li la,
h D E A

a czy nam coś ta wiedza da?

A E

Cyrkową sztuczką kończysz grę,
E A

lecz trudno życie przetańczyć na linie,
A E

a czy to pięknie, czy to źle,
E A

to każdy chłopiec wiedzieć powinien.

D cis

O le la li, o le li la,
h D E A

a czy nam coś ta wiedza da?

A E

A bywa tak, że gdy bardzo się chce,
E A

że nikt nie kocha nas w czarnej godzinie,
A E

a czy to pięknie, czy to źle,
E A

to każdy chłopiec wiedzieć powinien.

D cis

O le la li, o le li la,
h D E A

a czy nam coś ta wiedza da?

A E

Czy warto wiośnie mówić “nie”
E A

i mrozić chłodem, co samo przeminie,
A E

i czy to pięknie, czy to źle,
E A

to każdy chłopiec wiedzieć powinien.

D cis

O le la li, o le li la,
h D E A

a czy nam coś ta wiedza da?

A E

Czy warto serce zamieniać we łzę,
E A

– dla wszystkich ludzi nie starczy wszak wina…
A E

A czy to dobrze, czy to źle,
E A

to wiedzieć powinna każda dziewczyna.

D cis

O le la li, o le li la,
h D E A

a czy nam coś ta wiedza da?

W drogę – II

C           E7                a F
W drogę! Żegnajcie, chłopcy!
C           A                    d G7
W drogę! Już na mnie czas!
C       E7            a F
Dokąd poniosą oczy …
C           G7 C
W drogę!

C          E7                  a F
W drogę! Z bagażem zdarzeń,
C         A                d G7
Chociaż w kieszeni wiatr.
C     E7                  a F
Może wspomnicie czasem.
C G7 C
Może …

F f
Do przejścia mam tak wiele lat
C A
Drogami, które ledwie znam.
d
Nim wpiszę je po stronie strat,
G
Swoją prawdę chciałbym znaleźć sam.

C          E7                  a F
W drogę! Bez drogowskazów!
C         A                 d G7
W drogę! Po własny los.
C     E7                  a F
“Kłamiesz!” powiedzieć światu –
C G7 C
W drogę!

F f
Do przejścia mam tak wiele lat
C A
Drogami, które ledwie znam.
d
Nim wpiszę je po stronie strat,
G
Swoją prawdę chciałbym znaleźć sam.

C          E7                  a F
W drogę! Żegnajcie, chłopcy!
C         A                 d G7
W drogę! Już na mnie czas!
C     E7                  a F
Słońce dla wszystkich wschodzi.
C G7 C
W drogę!

Morskie opowieści

Kiedy rum zaszumi w głowie

Cały świat nabiera treści,

Wtedy chętnie słucha człowiek

G a

Morskich opowieści.

Ref. Hej, ha, kolejkę nalej !

Hej, ha, kielichy wznieśmy !

To zrobi doskonale

G a

Morskim opowieściom.

Niech drżą gitary struny,

Niech wiatr grzywacze pieści,

Niech znów popłyną dalej

G a

Morskie opowieści.

Ref. Hej, ha, kolejkę nalej !

Hej, ha, kielichy wznieśmy !

To zrobi doskonale

G a

Morskim opowieściom.

Kto chce, ten niechaj słucha,

Kto nie chce, niech nie słucha,

Jak balsam są dla ucha

G a

Morskie opowieści.

Ref. Hej, ha, kolejkę nalej !

Hej, ha, kielichy wznieśmy !

To zrobi doskonale

G a

Morskim opowieściom.

Łajba to jest morski statek,

Sztorm to wiatr co dmucha z gestem.

Cierpi kraj na niedostatek

G a

Morskich opowieści.

Ref. Hej, ha, kolejkę nalej !

Hej, ha, kielichy wznieśmy !

To zrobi doskonale

G a

Morskim opowieściom.

Pływał raz marynarz, który

Żywił się wyłącznie pieprzem,

Sypał pieprz do konfitury

G a

I do zupy mlecznej.

Ref. Hej, ha, kolejkę nalej !

Hej, ha, kielichy wznieśmy !

To zrobi doskonale

G a

Morskim opowieściom.

Jak pod Helem raz dmuchnęło,

Żagle zdarła moc nadludzka,

Patrzę – w koję mi przywiało

G a

Nagą babkę z Pucka.

Ref. Hej, ha, kolejkę nalej !

Hej, ha, kielichy wznieśmy !

To zrobi doskonale

G a

Morskim opowieściom.

Może ktoś się będzie zżymał

Mówiąc, że to zdrożne wieści,

Ale to jest właśnie klimat

G a

Morskich opowieści.

Jolka, Jolka pamiętasz…

E H cis

Jolka, Jolka, pamiętasz lato ze snu

E H cis

Gdy pisałaś: “tak mi źle,

E H fis cis

Urwij się choćby zaraz, coś ze mną zrób

E H A

Nie zostawiaj tu samej, o nie”

E H cis

Żebrząc wciąż o benzynę gnałem przez noc

E H cis

Silnik rzęził ostatkiem sił

E H fis cis

Aby być znowu w Tobie, śmiać się i kląć

E H A

Wszystko było tak proste w te dni

E H cis

Dziecko spało za ścianą czujne jak ptak

E H cis

Niechaj Bóg wyprostuje mu sny!

E H fis cis

Powiedziałaś, że nigdy, że nigdy aż tak

E H A

Słodkie były jak krew Twoje łzy

A E A E

Emigrowałem z objęć Twych nad ranem

A E A H

Dzień mnie wyganiał, nocą znów wracałem

A E A E

Dane nam było słońca zaćmienie

A E A H

Następne będzie może za sto lat

E H cis

Plażą szły zakonnice, a słońce w dół

E H cis

Wciąż spadało nie mogąc spaść

E H fis cis

Mąż tam w świecie za funtem, odkładał funt

E H A

Na Toyotę przepiękną, aż strach

E H cis

Mąż Twój wielbił porządek i pełne szkło

E H cis

Narzeczoną miał kiedyś jak sen

E H fis cis

Z autobusem Arabów zdradziła go

E H A

Nigdy nie był już sobą, o nie

A E A E

Emigrowałem z objęć Twych nad ranem

A E A H

Dzień mnie wyganiał, nocą znów wracałem

A E A E

Dane nam było słońca zaćmienie

A E A H

Następne będzie może za sto lat

E H cis

W wielkiej żyliśmy wannie i rzadko tak

E H cis

Wypełzaliśmy na suchy ląd

E H fis cis

Czarodziejka gorzałka tańczyła w nas

E H A

Meta była o dwa kroki stąd

E H cis

Nie wiem ciągle dlaczego zaczęło się tak

E H cis

Czemu zgasło też nie wie nikt

E H fis cis

Są wciąż różne koło mnie, nie budzę się sam

E H A

Ale nic nie jest proste w te dni

A E A E

Emigrowałem z objęć Twych nad ranem

A E A H

Dzień mnie wyganiał, nocą znów wracałem

A E A E

Dane nam było słońca zaćmienie

A E A H

Następne będzie może za sto lat

Czerwony jak cegła – I

A D A E

Nie wiem jak mam to zrobić, ona zawstydza mnie
A D A E

Strach ma tak wielkie oczy, wokół ciemno jest
A D A E

Czuję się jak Benjamin i udaję, że śpię
A h D A

Może walnę kilka drinków i one nakręcą mnie
A7

Nakręcą mnie !

A D A E

Nie wiem jak mam to zrobić, by mężczyzną się stać
A D A E

I nie wypaść ze swej roli, tego co pierwszy raz
A D A E

Gładzę czule jej ciało, skradam się do jej ust
A h D A

Wiem że to jeszcze za mało, aby ciebie mieć, aby mieć

D
Ref. Czerwony jak cegła
D

Rozgrzany jak piec
A A7

Muszę mieć, muszę ją mieć
E fis D

Nie mogę tak odejść, gdy kusi mnie grzech
A D E

Muszę mieć, muszę ją mieć
A D A E,

A D A E,

A D A E

Nie wiem jak to się stało, ona chyba już śpi
A D A E

Leżę obok pełen wstydu, krótki to był zryw
A D A E

Będzie lepiej, gdy pójdę, nie chcę patrzeć jej w twarz
A h D A

Może kiedyś da mi szansę spróbować jeszcze raz

+ więcej