Niebieski Kolega

F          C          G              a

Miałem Kolegę Niebieskiego,

F                  C              G

Od stania w ciszy, półuśmiechu.

F             C                    G  a

Co nie narzucał się, jak góry,

F          G                 C

I został światłem po Człowieku.

F                       C                       G  a

Szedł pierwszy, skromnie, niewidocznie,

F                  C              G

Po sobie zasłyszanych krokach.

F       C               G       a

I zobaczyłem jak wędruje,

F                 G                  C

Chociaż się tu skończyła droga.

F          C          G              a

Miałem Kolegę Niebieskiego,

F              C                    G

Z którego milczeń, echo niesie

F         C               G       a

I najwyraźniej jest widziany,

F               G                     C

Kiedy nam zniknął na bezkresie.

F              C                    G a

Czuję ten uścisk, był jak lina,

F                C                           G

Która choć szorstka, pewność daje.

F                   C               G a

W nie swoim Imieniu rzucona,

F                      G            C

Na wieczność, Imieniem zostaje.