a d E7 a
a d
Siedzi w niebie siwy anioł,
E7 a
ostry ma scyzoryk
a d
I tak sobie w ciszy struga,
G C
struga łódki z kory.
d
I sam nie pamięta
d a
ile to już lat
a d
wystrugane z kory łódki
E7 a
puszcza anioł w świat.
a d
W łódce miejsca nie za wiele,
E7 a
ot, dla jednej duszy,
a d
co ją z ziemi do anioła
G C
łódka przewieźć musi.
d
Lecz gdy miłość wielka
d a
trudno rozstać się,
a d
w jednej łódce hen do nieba
E7 a
płyną dusze dwie.
a d
I nam może też już anioł
E7 a
takie łódki struga.
a d
Gdy je puści niech ich droga
G C
do nas będzie długa.
d
I niech błądzą w chmurach
d a
cieszy każdy dzień,
a d
nim z błękitu spłynie ku nam
E7 a
małej łódki cień.
