Góralu czy ci nie żal

      C                       d           G                             C

Góralu, czy ci nie żal, odchodzić od stron ojczystych,

            a                        d     G                               C 

Świerkowych lasów i hal i tych potoków srebrzystych ?

 

               e                       F

Ref.  Góralu, czy ci nie żal ?

               G                        C

Góralu, wracaj do hal !

 

      C                       d           G                             C

Góral na góry spoziera i łzy rękawem ociera.

            a                        d     G                               C 

„I góry porzucić trzeba… Dla chleba, panie dla chleba !”

 

      C                       d           G                             C

Góralu, wróć się do hal ! w chatach zostali ojcowie.

            a                        d     G                               C 

Gdy pójdziesz od nich hen w dal, cóż z nimi będzie ? ach, kto wie ?

      C                       d           G                             C

A góral jak dziecko płacze, może ich już nie zobaczę ?

            a                        d     G                               C 

I ojców porzucić trzeba, dla chleba, Panie, dla chleba.

 

      C                       d           G                             C

Góralu, nie odchodź, nie, na wzgórku u Męki Boskiej,

            a                        d     G                               C 

Tam matka twa płacze cię, uschnie z tęsknoty i troski.

 

      C                       d           G                             C

On głowę zwiesił i wzdycha: „Oj, dolaż moja”, rzekł z cicha.

            a                        d     G                               C 

I matkę porzucić trzeba, dla chleba, Panie, dla chleba.

 

      C                       d           G                             C

I poszedł, z grabiami, z kosą, w guńce starganej szedł boso.

            a                        d     G                               C 

I poszedł z gór swoich w dal. Góralu, żal mi cię żal.

Słowa: Michał Bałucki.

Wiersz z 1865 roku autorstwa Michała Bałuckiego zamieszczony

Po raz pierwszy w „Tygodniku Ilustrowanym” (1866):”Za Chlebem”

Print Friendly, PDF & Email
Skip to content