Gdzieście mi dziś…

                     C              F                   C a
Gdzieście mi dziś, bieszczadzkie anioły
                     F     d                    G

Gdzieście mi dziś, gdzieście mi dziś
                     C              F                   C

Gdzieście mi dziś, bieszczadzkie anioły

                     C              F                   C a
Gdzieście mi dziś, bieszczadzkie anioły
                     F     d                    G

Gdzieście mi dziś, gdzieście mi dziś
                     C              F                   C

Gdzieście mi dziś, bieszczadzkie anioły

C F C a

F d G
C F C

                     C              F                   C a
Gdzieście mi dziś, bieszczadzkie anioły
                     F     d                    G

Gdzieście mi dziś, gdzieście mi dziś

     E           a              E                F
Za górą za lasem, za ścieżką za dalą
     E            F           G

Za górą, za ciszą za dniem
                     C              F                   C

Gdzieście mi dziś, bieszczadzkie anioły


                     C              F                   C a
Gdzieście mi dziś, bieszczadzkie anioły
                     F     d                    G

Gdzieście mi dziś, gdzieście mi dziś
     E           a            E          F
Za górą za rzeką za łąką za drogą
     E            F           G

Za górą za sadem za mgłą

                     C              F                   C

Gdzieście mi dziś, bieszczadzkie anioły

                     C              F                   C a
Gdzieście mi dziś, bieszczadzkie anioły
                     F     d                    G

Gdzieście mi dziś, gdzieście mi dziś
     E           a               E                      F
Za górą za wioską, za domem za miedzą
     E                F               G

W dolinie nad cerkwią we śnie
                     C              F                   C

Gdzieście mi dziś, bieszczadzkie anioły

C F C a

F d G
C F C


                     C              F                   C a
Gdzieście mi dziś, bieszczadzkie anioły
                     F     d                    G

Gdzieście mi dziś, gdzieście mi dziś
                     C              F                   C

Gdzieście mi dziś, bieszczadzkie anioły

 

                     C              F                   C a
Gdzieście mi dziś, bieszczadzkie anioły
                     F     d                    G

Gdzieście mi dziś, gdzieście mi dziś
                     C              F                   C

Gdzieście mi dziś, bieszczadzkie anioły

C F C

                     C        F                  C
Gdzieście mi dziś… no gdzie  🙂

autor słów: Krzysztof Myszkowski

autor muzyki: Krzysztof Myszkowski

Zabieszczaduj z nami

            A                    E

Zabieszczaduj dzisiaj z nami

          D                     A

niech pokłonią ci się połoniny

fis                     D              A

zabieszczaduj razem z aniołami

             D                        E

lot swój kieruj do Górnej Wetliny

 

        fis                          cis

Zabieszczaduj znowu z nami

       D       E           A

tutaj czas anielsko płynie

           D                  fis

każdy potok gada z aniołami

    D                    E              A

o bieszczadzkiej wspomina krainie

             E                         fis

Studnie tutaj zarosły wspomnieniem

        D      A                    E

sady tutaj – pokrzywione dziko

    D          cis                 E               fis

W sierpniowej procesji – schodzą zioła

          D                          E

do cerkiewek pukają po cichu

 

     fis                         cis

Ta kraina święta niepojęta

        D         E          A

w tej krainie pięknie tajemniczo

D          cis                 E               fis

tu nad nami bieszczadzkie anioły

           D                             E

uskrzydlone bieszczadzką modlitwą

            A                    E

Zabieszczaduj dzisiaj z nami

          D                     A

niech pokłonią ci się połoniny

fis                     D              A

zabieszczaduj razem z aniołami

             D                        E

lot swój kieruj do Górnej Wetliny

 

        fis                          cis

Zabieszczaduj znowu z nami

       D       E           A

tutaj czas anielsko płynie

           D                  fis

każdy potok gada z aniołami

    D                    E              A

o bieszczadzkiej wspomina krainie

autor słów: Adam Ziemianin

autor muzyki: Krzysztof Myszkowski

Bellonika z Grzesiem II (0)

G                                  D

Spieszę sie donieść Ci Wojtku Bellonie

e                              h

Że u nas nic się nie zmienia

C                              G

Ognisko płonie, splecione dłonie

a                             D

Dziecięce spełniają marzenia

G…

 

G                         D

Panna gitara nad wyraz się stara

C                              e

Za nadwrazliwośc odwdzięczyć

G                                D

A w nas jest wiara, że zejdziesz zaras

   e                                  C

Z połonin niebieskich po tęczy

G…

C                                G

W miastach tramwaje odwiecznym zwyczajem

C                                   G

Dudnią jak studnie bez końca

C                             G

A kwietne maje nóż czasu kraje

a                        D

W nitki tęsknotą pachnące

 

C                                G

W miastach tramwaje odwiecznym zwyczajem

C                                   G

Dudnią jak studnie bez końca

C                             G

A kwietne maje nóż czasu kraje

a                        D

W nitki tęsknotą pachnące

G                         D

Za słów zakrętem są dusze piękne

C                                    e

Niesione przez życie na pamięć

G                            D

Przez rzeki mętne, święte nie święte

e                                     C      (D G)

Jak ludzi ze sobą śpiewanie

 

G                                  D

Spieszę sie donieść Ci Wojtku Bellonie

e                              h

Że nic się właściwie nie zmienia

C                                     G

Gdy ogień płonie, drżąy serca płomień

a                     D

W dzień doby

                     G

i w do widzenia

autor słów: Grzegorz Szafoni

autor muzyki: Michał Łangowski

Samba sikoreczka

A7+                          Fis7

Znam małą sambę Sikoreczkę Mambę
h7         E7                     A7+

Buty jej spadają kiedy tańczę
A7+                      Fis7

Dała jej mamusia słodkiego cycusia
h7     E7                                        A7+

Żeby jej się śmiała do chłopców gębusia


cis7 c7   h7    A7+ 
Na dachu i na drzewie
cis7 c7          h7        A7+ 
W chmurach czasem w niebie
fis7                h7    
Tylko samba liczy się
      fis                 D7+
Z sambą można byle gdzie
   E7               A7+
Samba Sikoreczka
  E7               A7+
Samba Sikoreczka

A7+                          Fis7
Na wysokim niebie chmurka chmurkę goni
h7                       E7                          A7+
Popatrz se dziewczyno jak ja będę ciebie.


A7+                          Fis7
Na wysokiej górze kochały się tchórze
h7                 E7                            A7+
Jeden był za mały, więc go zakochały.


A7+                          Fis7
Jest w stodole kura zarosła jej dziura
h7             E7                            A7+
Po to jej zarosła, żeby jaj nie niosła.


A7+                          Fis7
Na wysokim dębie gruchały gołębie
h7               E7                         A7+
A jeden nie gruchał bo to był wiewiórek.


A7+                                Fis7
Moje dziwce rusaj sobą bo niemogę tańczyć z tobą
h7                                E7                                       A7+
Wolałbym się przebić kołem, jako tańczyć z takim wołem


A7+                     Fis7
Ja Se nie pijany, to gorzałka jest pijana
h7                         E7                            A7+
Prowadź mnie do domu dziewczyno kochana

A7+                   Fis7

Na zielonej łące krowa placki robi
h7                  E7                             A7+

A niech sobie robi – ja nie jestem głodny.

A7+                             Fis7

Jedzie pociąg, jedzie, wszyscy bilet mają

h7              E7                         A7+

A jeden go nie ma, bo to był kanarek.


A7+                             Fis7
Posadzili gazdę na brzegu Dunajca
h7              E                         A7+
Zręcznym ruchem kosy obcieli mu włosy.

A7+                              Fis7
Kiedy niebo już świtało, a było by mi dziewczę dało
h7                E                                             A7+
Zaczął kogut piskać i dziewczę zaczęło się ciskać.


A7+ – 0, 2, 1, 2, 0, 0
D7+ – 2, 2, 2, 0, 0, 0

Hej, przyjaciele

 C                                 G                    F                         C

Tam, dokąd chciałem, już nie dojdę, szkoda zdzierać nóg.

C                    G                          F   G         C
Już wędrówki naszej wspólnej nadchodzi kres
 C                    G                 F                 C

Wy pójdziecie inną drogą, zostawicie mnie,
C                   G                    F       G       C

Odejdziecie – sam zostanę na rozstaju dróg

C               G      F                  C

Hej, przyjaciele zostańcie ze mną
C                            G                      F  G         C

Przecież wszystko to, co miałem, oddałem Wam.
 C              G      F                  C

Hej, przyjaciele choć chwilę jedną
C                       G                      F          G       C

Znowu w życiu mi nie wyszło, znowu będę sam.

 C                        G                    F                C
Znów spóźniłem się na pociąg i odjechał już
 C              G                       F      G       C

Tylko jego mglisty koniec zamajaczył mi.
 C                   G                F                   C

Stoję smutny na peronie z tą walizką jedną,
 C                         G                  F              G         C

Tak jak człowiek, który zgubił od domu swego klucz.

C               G      F                  C

Hej, przyjaciele zostańcie ze mną
C                            G                      F  G         C

Przecież wszystko to, co miałem, oddałem Wam.
 C              G      F                  C

Hej, przyjaciele choć chwilę jedną
C                       G                      F          G       C

Znowu w życiu mi nie wyszło, znowu będę sam.

 C                                G                     F                          C

Tam, dokąd chciałem, już nie dojdę, szkoda zdzierać nóg.

C                     G                         F     G        C

Już wędrówki naszej wspólnej nadchodzi kres.
 C                    G                  F                C

Wy pójdziecie inną drogą, zostawicie mnie,
 C                  G                        F        G          C

Zamazanych drogowskazów nie odczytam już.

 

 

C               G      F                  C

Hej, przyjaciele zostańcie ze mną
C                            G                      F  G         C

Przecież wszystko to, co miałem, oddałem Wam.
 C              G      F                  C

Hej, przyjaciele choć chwilę jedną
C                       G                      F          G       C

Znowu w życiu mi nie wyszło, znowu będę sam.

 

Znowu wrócisz

        C            F

Tylko tutaj tak pachnie ziele
         C                     F                       G

Tylko tutaj poziomka tak się wstydzi
                                     a

Chociaż przewędrujesz tego świata
             F      G

ścieżek wiele

           F                     G

Znowu wrócisz, bo w marzeniach

          C                   F

tu się widzisz znowu wrócisz

        C

bo w marzeniach

          F                   G

tu się widzisz znowu wrócisz

                     C              F                       C

Znów chcesz poczuć połoniny wiatr we włosach

   F                     G             a

i plecaka słodki ciężar na ramionach
                  F       G

Gdy dzień skona

 

słowa: W.Kwinto-Koczan,

muzyka: M.Kac

wykonanie: Michał Łangowski & Martin Kac

 

Płonie ognisko

           d            A7         d

Płonie ognisko i szumią knieje

         A        A7            d

Drużynowy jest wśród nas

d               A7               d

Opowiada starodawne dzieje

A                A7             d

Bohaterski wskrzesza czas

 

        F                                         C

O rycerstwie spod kresowych stanic

    g                                              d

O obrońcach naszych polskich granic

d                     A7                 d

A ponad nami wiatr szumny wieje

A             A7     d

I dębowy huczy las

           d             A7              d

Już do odwrotu głos trąbki wzywa

         A        A7            d

Alarmując ze wszech stron

d               A7               d

Staje wiara w ordynku szczęśliwa

           A        A7        d

Serca biją w zgodny ton

 

           F                                   C

Każda twarz się uniesieniem płoni

           g                                      d

Każdy laskę krzepko dzierży w dłoni

d                                A7      d

A z młodzieńczej się piersi wyrywa

          A             A7          d

Pieśń potężna, pieśń jak dzwon

           d            A7         d

Zgasło ognisko i szumią drzewa

                      A    A7      d

Spojrzyj weń już ostatni raz

d                             A7               d

Niech ci w duszy radośnie zaśpiewa

          A           A7     d

Że na zawsze łączą nas

 

                F                       C

Wspólne troski i radości życia

         g                                       d

Serc harcerskich zjednoczone bicia

d                     A7                 d

I ta przyjaźń najszczersza prawdziwa

          A           A7     d

Co na zawsze łączy nas

Ja mam tylko jeden świat – II

D                     e
Kiedy w piątek słońce świeci
A7                       D
Serce mi do góry wzlata
D                  e
Że w sobotę wezmę plecak
A7                             D
W podróż do mojego świata.


D                     e
Bo ja mam tylko jeden świat
A7                       D
Słońce, góry, pola, wiatr
D                     e
I nic mnie więcej nie obchodzi
A7                       D
Bom turystą się urodził.


D                     e
Dla mnie w mieście jest za ciasno
A7                       D
Wśród pojazdów, kurzu, spalin
D                     e
Ja w zieloną jadę ciszę
A7                       D
W ścieżki pełne słodkich malin.

D                     e
Bo ja mam tylko jeden świat
A7                       D
Słońce, góry, pola, wiatr
D                     e
I nic mnie więcej nie obchodzi
A7                       D
Bom turystą się urodził.


D                     e
Myślę leżąc pośród kwiatów,
A7                       D
Przy jęczmienia żółtym łanie
D                     e
Czy przypadkiem za pół wieku
A7                       D
Coś z tym światem się nie stanie.


D                     e
Bo ja mam tylko jeden świat
A7                       D
Słońce, góry, pola, wiatr
D                     e
I nic mnie więcej nie obchodzi
A7                       D
Bom turystą się urodził.

D                     e
Chciałbym, żeby ten mój świat
A7                       D
Przetrwał jeszcze z tysiąc lat
D                     e
Żeby mogły nasze dzieci
A7                       D
Z tego świata też się cieszyć.

D                     e
Bo ja mam tylko jeden świat
A7                       D
Słońce, góry, pola, wiatr
D                     e
I nic mnie więcej nie obchodzi
A7                       D
Bom turystą się urodził.

Jesień w górach

a                                      d

Lato zamknięte kluczem ptaków

  G                                 C

Zostawia tylko swe wspomnienia.

   d                                a

Jesień odważnie stawia kroki

  H7                                E7

Zaczyna mgłami dyszeć ziemia

 

           a                         d

A w górach nie ma już nikogo

 G                                  C

Niebo nas straszy niepogodą

  d                                  a                     

Lato do ciepłych stron umyka

H7(E7)                                   E7(a)

W skłębionych chmurach i strumykach

a                                d

Na niebie mokrym od jesiennej słoty

  G                                 C

Koczuje tabor żalu i tęsknoty.

   d                                a

A drzewa pogubiły liście

  H7                                E7

Na wczesne mrozów przyjście.

 

           a                         d

A w górach nie ma już nikogo

 G                                  C

Niebo nas straszy niepogodą

  d                                  a                     

Lato do ciepłych stron umyka

H7(E7)                                   E7(a)

W skłębionych chmurach i strumykach

a                                d

Wiatr tylko plącze się dokoła

  G                                 C

Na wrzosach pajęczyny wiesza.

   d                       a

I zasypiają letnie zioła,

  H7                                E7

Jak w smutnych strofach tego wiersza

Nocna piosenka o mieście

        C                                G

W mieście jak ryby tramwaje

       F                                   a G

A miasto jak studnia bez dna

      C            G           G7            a

A niebo jak żuraw a niebo jak żuraw              /x2

     C                         d

Schyla się nocą i świtem powstaje

         E          e                  a

Nad rybną studnią bez dna

 

      A7                            F

Zaułków lipcem sparzonych

             G                F         C

Wyciszyć nie może zmrok

            E7

Zasiedli na ławkach

            a  

Zasiedli na ławkach

         F                          C

Ludzie co twarze dniem umęczone

              G                        C

Pod lipiec kładą i zmrok

              G                        a

Pod lipiec kładą i zmrok

        C                                G

Nie śpię bo spotkać chcę w mieście

       F                                   a G

Tę ciszę co gęsta jak noc

      C            G           G7            a

Rozmawiać z krokami swoimi krokami         /x2

     C                         d

I oto idę nocy naprzeciw

         E          e                  a

Bo wokół cisza i noc

          A7                            F

Czekam aż neon przytłumi

             G                F         C

Rozmyta latarnia dnia

            E7

Odnajdą się cienie

            a   

Odnajdą się cienie

         F                          C

I ludźmi ulice zatłumią

              G                        C

Czekam na przyjście dnia

              G                        a

Czekam na przyjście dnia

        C                                G

W mieście jak ryby tramwaje

       C                                  G

A miasto jak studnia bez dna

      C                          G

A niebo jak żuraw a niebo jak żuraw         /x3

     C                        G

Schyla się nocą i świtem powstaje

         C                            G

Nad rybną studnią bez dna

Hawiarska Koliba

C                 G            C C7

Już księżyc na niebo wychodzi,                   

F           G            C C7

Zapłoną dookoła ogniska.                            

F             G              C                 a

I wkrótce popłynie z Hawiarskiej Koliby       

d                   G                      C C7 (G)

Melodia nam wszystkim tak bliska.   2x

 

C                 G            C C7

Usiadła już brać rozśpiewana

F           G            C C7

Dookoła złotego ogniska.

F             G              C                 a

Wiatr niesie melodię z Hawiarskiej Koliby

d                   G                      C C7 (G)

Nad pola, nad lasy, nad urwiska.

C                 G            C C7

Zaniesie wiatr naszą melodię,

F           G            C C7

Do domów Wołochów i Łemków

F             G              C                 a

Piosenkę rajdową Hawiarskiej Koliby,

d                   G                      C C7 (G)

Piosenkę krakowskich studentów.

 

C                 G            C C7

Już księżyc blednie na niebie

F           G            C C7

I promień słońca już błyska.

F             G              C                 a

Pogasły ogniska w Hawiarskiej Kolibie,

d                   G                      C C7 (G)

Do snu kładzie się cała izba.

Bądź gotowy dziś do drogi – IV

D

Bądź gotowy dziś do drogi

e

Drogi, którą dobrze znam

A7                                            D A7

Bądź gotowy poprowadzę Cię tam

D

Weź podróżny stary worek

e

I butelki coli dwie

A7                                       D A7

Jutro lub we wtorek wezmę Cię

Bieszczadzkie Anioły

a
Anioły są takie ciche
G
zwłaszcza te w Bieszczadach
a
gdy spotkasz takiego w górach
e
wiele z nim nie pogadasz
C                              G
Najwyżej na ucho ci powie
C                                F
gdy będzie w dobrym humorze
C                           G
że skrzydła nosi w plecaku
a                e         a
nawet przy dobrej pogodzie


a
Anioły są całe zielone
G
zwłaszcza te w Bieszczadach
a
łatwo w trawie się kryją
e
i w opuszczonych sadach
C                       G
W zielone grają ukradkiem
C                         F
nawet karty mają zielone
C                           G
zielone mają pojęcie
a                e         a
a nawet zielony kielonek

C        G                                             a
Anioły bieszczadzkie, bieszczadzkie anioły
C                             G           a
dużo w was radości i dobrej pogody
C                     G                   a
Bieszczadzkie anioły, anioły bieszczadzkie
C                             G           a
gdy skrzydłem cię dotkną już jesteś ich bratem



Anioły są całkiem samotne
G
zwłaszcza te w Bieszczadach

w kapliczkach zimą drzemią
e
choć może im nie wypada
C                              G 
Czasem taki anioł samotny
C                                F 
zapomni dokąd ma lecieć
C                 G 
i wtedy całe Bieszczady
a       e         a 
mają szaloną uciechę

C        G                                             a
Anioły bieszczadzkie, bieszczadzkie anioły
C                             G           a
dużo w was radości i dobrej pogody
C                     G                   a
Bieszczadzkie anioły, anioły bieszczadzkie
C                                      G                  a
gdy skrzydłem cię tronca już jesteś ich bratem



Anioły są wiecznie ulotne
G
zwłaszcza te w Bieszczadach

nas też czasami nosi
e
po ich anielskich śladach
C                              G 
One nam przyzwalają
C                                F 
i skrzydłem wskazują drogę
C                           G 
i wtedy w nas się zapala
a                e         a 
wieczny bieszczadzki ogień


C        G                                             a
Anioły bieszczadzkie, bieszczadzkie anioły
C                             G           a
dużo w was radości i dobrej pogody
C                     G                   a
Bieszczadzkie anioły, anioły bieszczadzkie
C                             G           a
gdy skrzydłem cię musna już jesteś ich bratem

U studni

   E                                        A
Spotkamy się kiedyś u studni
                                E
Wkoło będzie zielono
      E
Nasze żony będą odświętne
      A                    H
Nawet wódkę wypić pozwolą


   E                                        A
Spotkamy się kiedyś u studni
                                E
Takiej zwykłej – z kołowrotem
      E
Woda w niej będzie chłodna
      A                    H
W świat uwierzymy z powrotem

    A
Spotkamy się kiedyś u studni
    H                                       E
Być może że na drugim świecie
    A
Bóg przecież jest łaskawy
  H                                E
I pewnie da nam tę pociechę


A H E 2x


   E                                        A
Spotkamy się kiedyś u studni
                                E
Z wiecznie żywą wodą
      E
Bellona też zaprosimy
      A                    H
On przecież będzie polewał

A
Spotkamy się kiedyś u studni
H E
I będziemy znów tacy młodzi
A
Nasze żony będą piękne
H E
Nam wódka nie będzie szkodzić


A H E 2x


A
Żony wódkę nam wypiją
H E
I będzie trzeba je dobić

Piosenka o Samotni

                                 C

Kiedy w Samotni się spotkamy,
                                   G

Włóczęga górski, ja, i ty,
                       F

To tradycyjnie zaśpiewamy –
                          C

Jak za dawnych dni.

 

                                 C

Będziem wspominać dawne czasy,
                                   G

Które tak szybko przeszły nam,
                       F

Wspominać okoliczne lasy
                          C

I dziwy się dziejące tam.

 

         F                                         C

Stary Karkonosz patrzy w dół ze Śnieżki
                     F                     C

Na srebrnym grzbiecie hula wiatr,
                  F                         C

W Samotni wiszą połamane deski,
                 F            G       C

Czym bez Samotni byłby świat?

                                 C

Pyzaty księżyc jest zdziwiony,
                                   G

Bo gdy tu był ostatni raz,
                       F

Uwodził wkoło cudze żony
                          C

A dziś mu ktoś w paradę wlazł.


C

Czwórkę do brydża zmontujemy,
                                   G

Będziemy grali dzień i noc,
                       F

A potem w mleczną mgłę zjedziemy,
                          C

By szaleństw białych doznać moc.

 

         F                                         C

Stary Karkonosz patrzy w dół ze Śnieżki
                     F                     C

Na srebrnym grzbiecie hula wiatr,
                  F                         C

W Samotni wiszą połamane deski,
                 F            G       C

Czym bez Samotni byłby świat?

                                 C

Dziś turniej w slalomowym Żlebie
                                   G

Głos dzwonu w dół roznosi wieść,
                       F

Puchar Samotni wita Ciebie,
                          C

Pamiętaj górom oddać cześć.

 

                                 C

Pucharu znicz więc rozpalmy,
                                   G

Włóczęga górski ja i ty,
                       F

I tradycyjnie zaśpiewamy
                          C

Jak za dawnych dni.


F                                         C

Stary Karkonosz patrzy w dół ze Śnieżki
                     F                     C

Na srebrnym grzbiecie hula wiatr,
                  F                         C

W Samotni wiszą połamane deski,
                 F            G       C

Czym bez Samotni byłby świat?

Połoniny niebieskie

C F C F

 

C                F                     C   F

Gdy nie zostanie po mnie nic

C              F             C       G G7

Oprócz pożółkłej fotografii

e            F             C     G

Błękitny mnie przywita świt

C                    F                   C       F

W miejscu co nie ma go na mapie

 

C                F                     C   F

I kiedy sypną na mnie piach

C              F             C       G G7

Gdy mnie okryją cztery deski

e            F             C     G

To pójdę tam gdzie wiedzie szlak

C                    F                   C       F

Na połoniny na niebieskie

C                F                     C   F

Podwiezie mnie błękitny wóz

C              F                    C       G G7

Ciągnięty przez błękitne konie

e                 F            C        G

Przez świat błękitny będzie wiózł

C            F                   C       F

Aż zaniebieszczy w dali błonie

 

C                F                     C   F

Od zmartwień wolny i od trosk

C              F             C       G G7

Pójdę wygrzewać się na trawie

e               F             C        G

A czasem gdy mi przyjdzie chęć

C              F                C       F

Z góry na ziemię się pogapię

C                F                     C   F

Popatrzę jak wśród smukłych malw

C                         F                    C     G G7

Wiatr w przedwieczornej ciszy kona

e               F        C      G

Trochę mi tylko będzie żal

C             F             C       F

Że trawa u was tak zielona

Jest już za późno, nie jest za późno

D e D

Jeszcze zdążymy w dżungli ludzkości siebie odnaleźć,    

G D e A

Tęskność zawrotna przybliża nas.                    

D e D

Zbiegną się wreszcie tory sieroce naszych dwóch planet,

G D e A

Cudnie spokrewnią się ciała nam.

 

fis
Jest już za późno!
G
Nie jest za późno!
fis
Jest już za późno!
G
Nie jest za późno!
fis
Jest już za późno!
G A
Nie jest za późno!

D e D

Jeszcze zdążymy tanio wynająć małą mansardę

G D e A

Z oknem na rzekę lub też na park;

D e D

Z łożem szerokim, piecem wysokim, ściennym zegarem;

G D e A

Schodzić będziemy codziennie w świat.

 

fis
Jest już za późno!
G
Nie jest za późno!
fis
Jest już za późno!
G
Nie jest za późno!
fis
Jest już za późno!
G A
Nie jest za późno!

D e D

Jeszcze zdążymy naszą miłością siebie zachwycić,

G D e A

Siebie zachwycić i wszystko w krąg.

D e D

Wojna to będzie straszna, bo czas nas będzie chciał zniszczyć,

G D e A

Lecz nam się uda zachwycić go.

 

fis
Jest już za późno!
G
Nie jest za późno!
fis
Jest już za późno!
G
Nie jest za późno!
fis
Jest już za późno!
G A
Nie jest za późno!

Gloria

C                               a

Chwała najsampierw komu
C        d      F          G      C C7

Komu gloria na wysokościach ?
F               G

Chwała najsampierw tobie
a

Trawo przychylna każdemu
F              G        F

Kraino na dół od Edenu
            G    C

Gloria! Gloria!

 

C          a

Chwała tobie, słońce
C           d               F

Odyńcu ty samotny,

                    G                          C C7

Co wstajesz rano z trzęsawisk nocnych
F           G           a

I w góry bieżych, w niebo sam się wzbijasz
F              G                           F

I chmury czarne białym kłem przebijasz
F              G                                    F

I to wszystko bezkrwawo – brawo, brawo
F              G                                   F

I to wszystko złociste i nikogo nie boli
            G                         C

Gloria! Gloria in excelsis soli!

C               a
Z słońcem pochwalonym

C       d

teraz pędźmy razem
F                G                            C C7

Na nim, na odyńcu, galopujmy dalej


F          G
Chwała tobie wietrze
a

Wieczny ty młodziku
F                G                     F

Sieroto świata, ulubieńcze losu
F               G                     F

Od złego ratuj i kąkoli w zbożu
F               G                              F

Łagodnie kołysz tych co są na morzu
            G                         C

Gloria! Gloria in excelsis seoli!
C               a
Z słońcem pochwalonym

C       d

teraz pędźmy razem
F                G                            C C7

Na nim, na koniku, galopujmy polem

F                      G        a

Chwała wam ptaszki śpiewające
F                    G                 F

Chwała wam ryby pluskające
F                    G                 F

Chwała wam zające na łące
F                    G             C C7

Zakochane w biedronce
F                     G                     a

Chwała wam: zimy, wiosny, lata i jesienie
F               G                            F

Chwała temu co bez gniewu idzie
F               G                                          F

Poprzez śniegi, deszcze, blaski oraz cienie
F               G                     F

W piersi pod koszulą – całe jego mienie
             G     C

Gloria! Gloria!

Lato z ptakami odchodzi

   a              d             a        d                  a                   E  a

Lato z ptakami odchodzi, wiatr skręca liście w warkoczach.

   a               d               a           d           a                E   a

Dywanem pokrywa szlaki, szkarłaty wiesza na zboczach.

             d                           G                 C                        a

Przyoblekam myśli  w kolory, w liści złoto, buków purpurę

             d                              G               C                       E   –   E7

Palę w ogniu letnie wspomnienia, idę wymachując kosturem.

 

             d                           G      

Idę w górach cieszyć się życiem

               C                           a

Oddać dłoniom halnego włosy.

                  d                              G   

W szelest liści wsłuchać się pragnę

                 a                   A7

W odlatujących ptaków głosy.

             d                            G     

Idę w górach cieszyć się życiem

               C                           a

Oddać dłoniom halnego włosy.

                  d                              G           

W szelest liści wsłuchać się pragnę

                C                        E  – E7

W odlatujących ptaków głosy.

    a a       d           a             d                  a        E  a

Słony pot czuję w ustach, dzień spracowany ucieka.

 a a      d            a          d               a              E  a

Anioł zapala gwiazdy, oświetla drogę człowieka.

               d                     G              C                           a

Już niedługo ogień rozpalę na rozległej, górskiej polanie

               d                     G                      C                              E  – E7

Już niedługo szałas zielony, wśród dostojnych buków powstanie.

Ptakom na drzewach – II (0)

e                                a

Ptakom na drzewach pewnie zimno już,
D                              e

Wiatr trochę zsiniał i deszcz.
e                          a

Posępny ktoś w drzwiach przekręcił klucz,
D                         e

On padł na łóżko jak w śnieg.

 

D

Chciał jeszcze coś powiedzieć,
D7

Chciał jeszcze wytłumaczyć
G              A                D

W życiu o prawdę mu szło.
D

Nie okłamujmy siebie,
D7

Nie mamy skrzydeł ptaków,
G             A                        D (D7)

Klatką milczenia jest nasz dom.

e                                a

Ptakom na drzewach pewnie chłodno znów,
D                         e

Szronią się skrawki łąk.
e                                a

On zamiast drzwi odnalazł w domu mur,
D                         e

Krat w swoim oknie splot.

 

D

Chciał jeszcze coś powiedzieć,
D7

Chciał jeszcze wytłumaczyć
G              A                D

W życiu o prawdę mu szło.
D

Nie okłamujmy siebie,
D7

Nie mamy skrzydeł ptaków,
G             A                        D (D7)

Klatką milczenia jest nasz dom.

e                                a

Ptakom na drzewach pewnie zimno dziś,
D                         e

Od rana pada śnieg.
e                                a

Zakończył lot swój już ostatni liść,
D                         e

Zakończył lotem pieśń.

 

D

Chciał jeszcze coś powiedzieć,
D7

Chciał jeszcze wytłumaczyć
G              A                D

W życiu o prawdę mu szło.
D

Nie okłamujmy siebie,
D7

Nie mamy skrzydeł ptaków,
G             A                        D (D7)

Klatką milczenia jest nasz dom.

Sen znaleziony w lesie


D                                                           E7

Rąbkiem ciemności miasto zmęczoną otula twarz

g7                          A7                                       D (A7)

Życie w kolejkach czas nam przecieka przez palce dnia.

D                                                     E7

W snu labiryncie tworzysz o świcie nowy świat

g7                             A7                  D

Domy w nim proste, ulice z sosen okna z gwiazd.

 

h                               Gis     cis                     fis

Tutaj drogą w swoją stronę można wreszcie iść,

e                        A7                 D

Wtedy chce się żyć, chce się żyć.

h                               Gis     cis                     fis

Tu wolnością wiatr pijany na twych włosach gra,

e                        A7                 D

Liście nie szczędzą mu wielkich braw.


D                                                           E7

Sopran budzika rankiem odpycha twój nowy świat

g7                          A7                                       D (A7)

Znowu do nieba, znowu do piekła – wyścig trwa.

D                                                     E7

Czasem w niedzielę pociąg cię wiezie w ocean drzew

g7                             A7                  D (fis Cis7)

Nagle spostrzegasz, ze sen za tobą przybiegł tu też.

 

h                               Gis     cis                     fis

Tutaj drogą w swoją stronę można wreszcie iść,

e                        A7                 D (fis Cis7)

Wtedy chce się żyć, chce się żyć.

h                               Gis     cis                     fis

Tu wolnością wiatr pijany na twych włosach gra,

e                        A7                 D (fis Cis7)

Liście nie szczędzą mu wielkich braw.



We wtorek po sezonie

           D               G                    D

Złotym kobiercem wymoszczone góry
fis                    G                           e7 A

Jesień w doliny przyszła dziś nad ranem
        D              G              Fis h

Buki czerwienią zabarwiły chmury
                  G         A           D

Z latem się złotym właśnie pożegnałem…

D                                    G    A    D

We wtorek w schronisku po sezonie
h                         E                     A

W doliny wczoraj zszedł ostatni gość…
                 D            G                      Fis h

Za oknem plucha, a kubek parzy w dłonie
      G                    A            D

I tej herbaty i tych gór mam dość…

              D        G           D

Szaruga niebo powoli zasnuwa,
fis                       G                 e7 A

Wiatr już gałęzie pootrząsał z liści.
                        D      G                    Fis h

Pod wiatr, pod górę znowu sam zasuwam
             G               A                         D

Może w schronisku spotkam kogoś z bliskich

D                                    G    A    D

We wtorek w schronisku po sezonie
h                         E                     A

W doliny wczoraj zszedł ostatni gość…
                 D            G                      Fis h

Za oknem plucha, a kubek parzy w dłonie
      G                    A            D

I tej herbaty i tych gór mam dość…

                 D       G                    D

Ludzie tak wiele spraw muszą załatwić
fis                  G                 e7 A

A czas płynie wolno panta rhei…
               D            G              Fis h

Do siebie tylko już nie umiem trafić
                  G           A                      D

Kochać, to więcej z siebie dać, czy mniej…

 

D                                    G    A    D

We wtorek w schronisku po sezonie
h                         E                     A

W doliny wczoraj zszedł ostatni gość…
                 D            G                      Fis h

Za oknem plucha, a kubek parzy w dłonie
      G                    A            D

I tej herbaty i tych gór mam dość…

muzyka: Ryszard Pomorski

słowa: Wiesław Buchcic

Nuta z Ponidzia

a           F          G                    C

Polami, polami, po miedzach, po miedzach

d               G                        C

Po błocku skisłym w mgłę i wiatr

h7                            E

Nie za szybko kroki drobiąc

a                    G     F     E

Idzie wiosna, idzie nam

a              GFE       a

Idzie wiosna, idzie nam

 

a               F         G             C

Rozłożyła wiosna spódnicę zieloną

d             G              C

Przykryła błota bury błam

h7                                 E

Pachnie ziemia ciałem młodym

a                    G     F     E

Póki wiosna, póki trwa

a              GFE       a

Póki wiosna, póki trwa

a                 F         G              C

Rozpuściła wiosna warkocze kwieciste

d            G                 C

Zbarwiła łąki niczym kram

h7                           E

Będzie odpust pod Wiślicą

a                    G     F     E

Póki wiosna, póki trwa

a              GFE       a

Póki wiosna, póki trwa

a             F              G             C

Ponidzie wiosenne, Ponidzie leniwe

d                  G                  C

Prężysz się jak do słońca kot

h7                              E

Rozciągnięte po tych polach

h7                                  E

Lichych lasach, pstrych łozinach

h7                          E

Skałkach w słońcu rozognionych

h7                   E

Nidą w łąkach roziskrzoną

a                    G     F     E

Na Ponidziu wiosna trwa

a                    G     F     E

Na Ponidziu wiosna trwa

a              GFE       a

Na Ponidziu wiosna trwa

Mrok na schodach – IV

C            F               C         G
Mrok na schodach. Pustka w domu
e            a    e      F
Nie pomoże nikt nikomu.
        C                  G
Ślady twoje śnieg zaprószył,
                a                  F
Żal się w śniegu zawieruszył.
               C         G           C
Żal się w śniegu zawieruszył.
C            F               C         G
Trzeba teraz w śnieg uwierzyć
e            a    e      F
I tym śniegiem się ośnieżyć –
        C                  G
I ocienić się tym cieniem
                a                  F
I pomilczeć tym milczeniem
               C         G           C
I pomilczeć tym milczeniem

 

 

 

Piosenka dla Wojtka Bellona – (II)

A            D                  A

Powiedz dokąd znów wędrujesz?            

A         D                   A

Czy daleko jest twój sad?                        

                G D          A

Hen w krainy buczynowe                        

             G         D                A

Ze mną tam układa pieśni wiatr               

                h D          A

Hen w krainy buczynowe                        

             h     D                  A

Ze mną tam nikogo tylko wiatr

 

h D A

A               D                 A

Zmierzchy grają a przestrzenie

A           D              A

Własny mi podają dźwięk

          G         D                  A

Takie śpiewy z nimi lub milczenie

                G       D                    A

W którym znika każdy dawny lęk

               h             D     A

W takich śpiewach lub milczeniu

                 h             D                   A

W szumie świętych buków zginął lęk

 

h D A

A        D                A

Zaszumiały cię powietrza

A   D                     A

I ruszyłeś sam na szlak

       G         D           A

Ten ostatni, ten najlepszy –

                 G     D                A

Przyszedł czas, Pan dał ci znak

         h       D           A

Ten ostatni, ten najlepszy –

                 H     D                 A

Przyszedł czas, Pan dał ci znak

 

h D A

Jak Stare

D                                A                   G               D
jak po nocnym niebie sunące białe obłoki nad lasem
e                                 G            D D
jak na szyi wędrowca apaszka szamotana wiatrem
D                        A                  G                              D
jak wyciągnięte tam powyżej gwieździste ramiona wasze
e          G         D D
a tu są nasze, a tu są nasze,


D                                 A
jak suchy szloch w te dżdżystą noc
G                                   D
jak winny – li – niewinny sumienia wyrzut
e                        G          D D
że się żyje, gdy umarło tylu tylu tylu
D                                 A
jak suchy szloch w te dżdżystą noc
G D
jak lizać rany celnie zadane
e G D D
jak lepić serce w proch potrzaskane

D A
jak suchy szloch w te dżdżystą noc
G D
pudowy kamień, pudowy kamień
e G
ja na nim stanę, on na mnie stanie
D D
on na mnie stanie, spod niego wstanę

 


D A
jak suchy szloch w te dżdżystą noc
G D
jak złota kula nad wodami
e G D D
jak świt pod spuchniętymi powiekami
D A
jak zorze miłe, śliczne polany
G
jak słońca pierś

D
jak garb swój nieść
e G
jak do was, siostry mgławicowe
D D
ten zawodzący śpiew
D A G D
jak biec do końca, potem odpoczniesz, potem odpoczniesz, cudne manowce
e G D D
cudne manowce, cudne manowce, cudne, cudne manowce

Na na na…

D A G D
jak biec do końca, potem odpoczniesz, potem odpoczniesz, cudne manowce
e G D D
cudne manowce, cudne manowce, cudne, cudne manowce

Sielanka o domu

A        h7             cis7

A jeśli dom będę miał,

D              E7         A

To będzie bukowy koniecznie,

h7           E7 cis7  A7

Pachnący i słoneczny.

D                             E

Wieczorem usiądę- wiatr gra,

A                D          E

A zegar na ścianie gwarzy:

A                h7             cis7

Dobrze się idzie, panie zegarze? –

h7           E7          cis7

Tik, tak… tik, tak… tik, tak…

h7           E7          A

Tik, tak… tik, tak… tik, tak…

D                                        E7

Świeca skwierczy i mruga przewrotnie,

A                       h7        cis7

Więc puszczam oko do niej

h7                  E7          cis7

Dobry humor dziś pani ma

h7                  E7           A

Dobry humor dziś pani ma

A                  E

Szukam, szukania mi trzeba

G        D         A

Domu gitarą i piórem,

A             E

A góry nade mną jak niebo,

G                         D d  A

A niebo nade mną jak góry

A               h7           cis7

Gdy głosy usłyszę u drzwi

D                  E7          A

czyjekolwiek wejdźcie poproszę

h7           E7            cis7  A7

Jestem zbieraczem głosów

D                           E

a dom mój bardzo lubi gdy

A                     D     E

Śmiech ściany mu rozjaśnia

A            h7  cis7

I gędźby lubi i pieśni

h7           E7          cis7

Wpadnijcie na parę chwil

h7           E7          A

Wpadnijcie na parę chwil

D                                        E7

Kiedy los was zawiedzie w te strony

A                   h7         cis7

Bo dom mój otworem stoi

h7       E7     cis7

dla takich jak wy

h7       E7      A

Dla takich jak wy

A              h7      cis7

Zaproszę dzień i noc

D             E7       A

zaproszę cztery wiatry

h7                     E7     cis7  A7

Dla wszystkich drzwi otwarte

D               E

ktoś poda pierwszy ton

A                  D     E

Zagramy na góry koncert

A            h7  cis7

Buków porą pachnącą

h7           E7          A

Nasiąkną ściany grą

D                                        E7

A zmęczonym wędrownikom

A                   h7         cis7

Odpocząć pozwolą muzyką

h7       E7              cis7

bo taki będzie mój dom

h7       E7              A

bo taki będzie mój dom

Majster Bieda

D G fis e A D

 

D G

Skąd przychodził kto go znał

D G A

Kto mu rękę podał kiedy

D A

nad rowem siadał wyjmował chleb

fis h 

serem przekładał i dzielił się z psem

A                        G                   fis e A         D

tyle wszystkiego co z sobą miał  –  Majster Bieda

 

D G

Czapkę z głowy ściągał gdy

D G A

wiatr gałęzie chylił drzewom

D A

śmiał się do słońca i śpiewał do gwiazd

fis h 

drogę bez końca co przed nim szła

A                        G                   fis e A         D

znał jak pięć palców jak szeląg zły – Majster Bieda

D G

Nikt nie pytał skąd się wziął

D G A

gdy do ognia się przysiadał

D A

wtulał się w krąg ciepła jak w kożuch

fis h 

znużony drogą wędrowiec boży

A                        G                   fis e A         D

zasypiał długo gapiąc się w noc – Majster Bieda

D G

Aż nastąpił taki rok

D D7 G A

smutny rok tak widać trzeba

D A

Nie przyszedł Bieda zieloną wiosną

fis h

miejsce gdzie siadał zielskiem zarosło

A G

i choć niejeden wytężał wzrok

A G

choć lato pustym gościńcem przeszło

A G

z rudymi liśćmi jesieni schedą

A G

wiatrem niesiony popłynął w przeszłość

A G

wiatrem niesiony popłynął w przeszłość

A G A D G fis e A D

wiatrem niesiony popłynął w przeszłość – Majster Bieda

Jesień idzie – II

a                     D7                   a      D7

Raz staruszek, spacerując w lesie,

a                 D7              E7

Ujrzał listek przywiędły i blady

a                     D7                   a      D7

I pomyślał: – Znowu idzie jesień,

F                   e                     a       D7 a D7

Jesień idzie, nie ma na to rady!

 

F     G             C          a

I podreptał do chaty po dróżce,

F     G             C          a

I oznajmił, stanąwszy przed chata

F     G             C          a

Swojej zonie, tak samo staruszce

F                   e                     a       D7 a D7

Jesień idzie, nie ma rady na to!

a                     D7                   a      D7

A staruszka zmartwiła sie szczerze,

a                 D7              E7

Zamachała rekami obiema:

a                     D7                   a      D7

– Musisz zacząć chodzić w pulowerze.

F                   e                     a       D7 a D7

Jesień idzie, rady na to nie ma!

 

F     G             C          a

Może zrobić sie chłodno juz jutro

F     G             C          a

Lub pojutrze, a może za tydzień?

F     G             C          a

Trzeba będzie wyjąć z kufra futro,

F                   e                     a       D7 a D7

Nie ma rady, jesień, jesień idzie!

a                     D7                   a      D7

A był sierpień. Pogoda prześliczna.

a                         D7              E7

Wszystko w złocie trwało i w zieleni.

a                         D7                     a      D7

Prócz staruszków nikt chyba nie myślał

F              e             a       D7 a D7

O mającej nastąpić jesieni.

 

F     G             C          a

Ale cóż, oni żyli najdłużej,

F     G             C          a

Mieli swoje staruszkowe zasady

F     G             C          a

I wiedzieli, ze wcześniej czy później –

F                      e                     a       D7 a D7

Jesień przyjdzie. Nie ma na to rady.

Zbieg okoliczności łagodzących

h.G.A.D.G.e.Fis.Fis

 

h                                e

szliśmy do siebie ty i ja

            A                                 D

a drogi nasze wciąż mroczne były

G                               e

lecz znalazł się ktoś i pomógł nam się spotkać

           Fis                   h

wśród zielonej naszej równiny                            .

Fis                            h                                       

wyszliśmy piękni dla siebie

A             D

i tacy zadziwieni

e                                    h

nasze serca gorące bić równo zaczęły

         G                             Fis Fis

jakby same tylko były na ziemi

                 e                   A                D G

a przecież mogłem być przed twoją erą

                 e                 Fis              h h

a przecież mogłaś być przed moją erą

                 e                   A                D G

a przecież mogłem być przed twoją erą

                 e                 Fis              h h

a przecież mogłaś być przed moją erą

h                                e

zbiegliśmy razem ty i ja

         A                                D

z gór ośnieżonych w ciepłą dolinę

G                          e

kto tak dobry był i pomógł nam się spotkać

Fis                  h

w tej oszalałej gęstwinie

Fis                            h

wyszliśmy nadzy dla siebie

A                         D

z nocy na światło dzienne

e                                            h

nasze zegarki ślepe chodzić nagle zaczęły

G                            Fis Fis

o jednej i tej samej godzinie

 

                 e                   A                D G

a przecież mogłem być przed twoją erą

                 e                 Fis              h h

a przecież mogłaś być przed moją erą

                 e                   A                D G

a przecież mogłem być przed twoją erą

                 e                 Fis              h h

a przecież mogłaś być przed moją erą

Rzeka – (II)

C                           F       C            F

Wsłuchany w twą cichą piosenkę                     

C                       F                       e a

Wyszedłem na brzeg pierwszy raz.                  

F                                      e                  a

Wiedziałem już rzeko, że kocham cię rzeko,    

F            e            d G

Że odtąd pójdę z tobą.                                       

 

C F        C        C F        e a

O dobra rzeko, o mądra wodo              

F                                    e                a

Wiedziałaś gdzie stopy znużone prowadzić 

F           e          d     G   C F C

Gdy sił już było brak. (było brak)

C                 F        C F

Wieże miast, łuny świateł,

C              F             e a

Ich oczy zszarzałe nieraz

F                                 e            a

Witały mnie pustką, żegnały milczeniem

F                  e            d G

Gdym stał się twoim nurtem.

 

C F        C        C F        e a

O dobra rzeko, o mądra wodo              

F                                    e                a

Wiedziałaś gdzie stopy znużone prowadzić 

F           e          d     G   C F C

Gdy sił już było brak. (było brak)

C                   F           C F

Po dziś dzień z tobą rzeko

C                        F                        e a

Gdzież począł, gdzie kres dał ci Bóg?

F                                      e              a

Ach, życia mi braknie by szlak twój przemierzyć,

F               e         d G

By poznać twą melodię.

 

C F        C      F C F        e a

O dobra rzeko, o mądra wodo              

F                                    e                a

Wiedziałaś gdzie stopy znużone prowadzić 

F           e          d     G   C F C

Gdy sił już było brak. (było brak)

Skip to content