Spocząć – II

a G F…

U, u, u…

 

C                             e

O jak przybywa nam lat

           F                                 d7
Aż się czasem boję spojrzeć wstecz
C                             e

Dziś nie obudzi już nas
           F                                 d7
Najgłośniejszy nawet gitar dźwięk

 

                             C         d

Więc może by tak spocząć
C             d    C        d

Odejść w cień pobudować dom
  C         d

I dzieci mieć może
C     d      C           d

Spocząć odejść w cień
C         d                  G

Tak jak inni zapaść w wielki sen

 

a G F…

U, u, u…

C                                    e

Świat dał wykrzyczeć się nam
           F                                         d7
A sam bez nas poszedł tam gdzie chciał
C                        e

Następcy stoją u bram
        F                    d7
Ich gitary mają siłę dział

 

                             C         d

Więc może by tak spocząć
C             d    C        d

Odejść w cień pobudować dom
  C         d

I dzieci mieć może
C     d      C           d

Spocząć odejść w cień
C         d                  G

Tak jak inni zapaść w wielki sen

 

a G F…

U, u, u…

C                                e

Nim taśmy zmienią się w proch
           F                                 d7
Zanim plastik się rozsypie w pył

C                                  e

Odtworzyć można nasz głos
           F                                 d7
Głos heroldów niespokojnych dni

 

                             C         d

Więc może by tak spocząć
C             d    C        d

Odejść w cień pobudować dom
  C         d

I dzieci mieć może
C     d      C           d

Spocząć odejść w cień
C         d                  G

Tak jak inni zapaść w wielki sen

 

a G F…

U, u, u…

autor słów: Bogdan Olewicz

autor muzyki: Zbigniew Hołdys

Zapalniczka

G               e7                    a             D

Jest słowo czyste, mocno brzmiące
G             e7                 fis7  H7

W którym nadzieja nie utonie
e                H                             G     E7

Piękne jak wszystkie wschody słońca
              a7           D

Słowo – płomień

B          g       c7                  a7     D7
Dopóki płonę płomieniem –mam znaczenie
g         e7      c7              F7

Dopóki sobą rozpalam – jestem
B                g7                c7

Gdy jestem niesie mnie fal
            B     F        G                  e7         a7      D7

I w tym uniesieniu stać mnie na żar i na gesty

G                 e7        a      D

Ze mną jest ciepło i jasno
G                   e7                     fis7  H7

Przez chwilę, przez moment, teraz
e                H           G         E7

Bo gdy mi przyjdzie zgasnąć –

a7           D

umieram

B                  g                  c7
Gdy z każdą chwilą tracę siłę
     a7        D7

To nie jest miłe
g         e7               c7              F7

Gdy powolutku się oddalam, spalam
B          g7                   c7

Zostaje ze mnie tylko śmieć,

     F

bezużyteczny
G            e7

A ja bym chciał mieć
              a7      D7

W sobie ogień wieczny

G                 e7        

Lecz to marzenie
     a             D

To pragnienie
G                   e7                     fis7  H7

Jak wszystko moje, zniknie, spłonie
e            H                       G        E7

Zostanę własnym niespełnieniem
a7           D

koniec

Anna już tu nie mieszka

G             D               G

Krajobraz łasi się jak pies –

C                D                 G

To wieczór po nielekkim dniu,

C            E                      a            a7

Autobus stanął, Możesz wysiąść, wejść,

C                D                     G

Lecz Anna już nie mieszka tu,

C                D                     G

Lecz Anna już nie mieszka tu.

C                 D                 G

Za rzekę, w cień starych drzew

H            H7                       e

Pobiegła kiedyś środkiem dnia –

C           D                    G

Muzykę wzięła z sobą, jakiś wiersz,

C                 D               G

Drobiazgów parę, parę zdjęć,

C             D                  G     G7

Sukienkę lekką tak jak mgła.

C             D             G

Czy teraz jej łatwiej żyć,

H                 H7                      e

Czy nie tnie w twarz poranny chłód,

C                 D               G

Pomiędzy nami, odkąd nie ma jej,

C                 D               G

Zwykłego ciepła mniej i mniej,

C          D                 G

I gorzki bywa nawet miód.

C          D                 G

I gorzki bywa nawet miód.

 

F-F7 G

G           D                  G

Kochała kruche trawy źdźbło,

C                 D                        G

Wierzyła w dźwięk trącanych strun,

C              E                  a            a7

Nic więcej o niej Ci nie powiem, bo-

C            D                      G

Bo Anna już nie mieszka tu,

C            D                      G

Bo Anna już nie mieszka tu,

To już z górki

C                                    d7

Płynie czas, znów minął rok.
G                                  c

Idąc stawiasz mniejszy krok.
c7                               d

Z dala mijasz zgiełk i tłok.
D                                     G

Czujesz jakbyś mniej miał trosk.
C                                f

Dzieci już na swoim są.
B7                         c7   Gis

Żona, pies i pusty dom,
                             d

Będą przypominać Ci,
G                              c

Znaną prawdę nie od dziś.

C                             f7

Gdy podnietą darzą Cię,
B7          c7         Gis

Płynące chmurki.
                              d

Gdy Ci przykuwają wzrok,
G          c

Święte figurki.
                                 f7

I gdy wahasz się czy iść,
B7                   c7           Gis

Na spacer bez podpórki,
                                 d

Wszystko to ci mówi, że
G                        c

Masz już lekko z górki.

C                                    d7

Ktoś tam jeszcze powie Ci:
G                                  c

“Świetnie trzymasz się, aż dziw.
c7                               d

Powiedz jak to robisz, że
D                                     G

Świat się zmienia, a Ty nie”.
C                                f

Komplementy – miła rzecz,
B7                         c7           Gis

Lecz Ty sam najlepiej wiesz,
                                        d

Co Ci strzyka, gdzie Cię rwie,
G                              c

Co Ci drga, a co już nie.

C                             f7

Gdy kłopoty z kluczem masz,
B7          c7             Gis

Trafić nim do dziurki.
                               d

kiedy wnuka pytasz wciąż,
G                c
O PIN swej komórki.
                                     f7
I gdy przeliczasz każdy grosz,
B7                   c7   Gis

Ze swej emeryturki,
                              d

No to nie ma co tu kryć,
G                        c

To już jest lekko z górki.

C                                    d7

Nie tak łatwo życia bieg,
G                                  c

Sobie zwolnić jak się chce.
c7                               d

Gdy się wciąż wodziło rej,
D                                     G

Trudno stanąć w prawdzie tej.

C                             f7

Gdy w łazience nie masz sił,
B7          c7             Gis

by podokręcać kurki.
                               d

Gdy ci ciężko już u nóg,
G          c
Obciąć swe pazurki,
                                 f7

I gdy żonie głosisz wciąż,
B7                                   c7
Że sam miąższ jesz, bez skórki,
Gis                           d

Wszystko to ci mówi że,
G                        c
masz już lekko z górki.

C                             f7

Gdy górami zdają się,
B7          c7     Gis

Leśne pagórki.
                              d

Gdy ochotę ciągle masz,
G          c
Karmić wiewiórki.
                                 f7
I gdy dziewczyny tulisz już,
B7           c7     Gis
Jak ojciec córki,

                       d

No to szkoda słów,
G               c
To już jest z górki

Chłopcy z naszej ulicy

D
Znam ulicę niedługą nieładną
D                                    A
Która dla mnie została stworzona
Na podwórku piłkarski stadion
A                                   D
Przy śmietniku Reduta Ordona


           g                    D
Kto na lody w upał pożyczy
           g                    D
Da parasol gdy pada deszcz
D                                   A
Tylko chłopak z naszej ulicy
A                                 D
I dziewczyna czasami też


D
O te bruki potłukłeś kolana
D                                    A
Grając dzielnie na lewej obronie
Tu dłużyła się noc przepłakana
A                                   D
Gdy dozorca cię z pasem dogonił

       g                      D
I na kogo można tu liczyć
            g                            D
Gdy nieszczęście kłuje jak jeż
     D                              A
Na chłopaków z naszej ulicy
     A                               D
Na dziewczyny czasami też


D
Czas w pośpiechu figle nam płata
D                                    A
Piłka toczy się w bramkę pustą
Wyrósł  człowiek już z małolata
A                                   D
I do kina puszczają na ósmą


           g                         D
Głupia wiosna kwiatami krzyczy
           g                          D
Czyjeś włosy pachną jak bez
           D                         A
Patrzą chłopcy z naszej ulicy
A                                        D
I dziewczyny na chłopców też

D
Potem człowiek zdoroślał ze szczętem
D                                        A
Został kimś czyli zszedł na manowce
Już magistrem czy może docentem
A                             D
Albo nawet obcokrajowcem


               g                    D
Lecz gdy sprawy masz zasadnicze
           g                           D
Tak się składa że zajrzeć chcesz
D                                   A
Do chłopaków na naszą ulicę
A                                 D
I do dziewczyn czasami też


D
Czy ulica stoi jak stała
D                                    A
Czy gitary w zaroślach umilkły
Rozsypała się stara wiara
A                                   D
Ale przecież ludzie nie szpilki


           g                            D
I bez żadnych ubocznych przyczyn
           g                         D
Dopomoże ci w świecie gdzieś
D                                   A
Starszy pan niegdyś z naszej ulicy
A                                 D
Starsza pani czasami też

Piosenka na starość

   D                 fis        G                   Fis
O trzeciej nad ranem też może być pięknie
h                     E               e          A
Gdy masz już gotową na starość piosenkę
   D                 fis        G      Fis
O trzeciej nad ranem też może być pięknie
        e                  A          D
Gdy masz już na starość piosenkę.

    G                                A  
O trzeciej nad ranem, by sen mnie nie chwycił
   D
A dodam wracałem z Krynicy
        G                           A
Swe myśli skazałem na twórczą udrenkę
D
Pytając o nową piosenkę.
        h                                    fis
Sam nie wiem dlaczego lecz jakoś tak wyszło
     G                                    D
Że myśli wybiegły gdzieś w przyszłość
   e
A potem wróciły oznajmić w noc szarą
A
Potrzebna jest taka na starość

   G                                A
No cóż taka starość to rzecz raczej pewna
         D
Więc piosnka powinna być rzewna
   G                        A
A kiedy zalotnie kostucha już mruga
    D
Najlepsza jest taka niedługa
    h                             fis
Z talentu też wiele nie może mi zostać
G                                  D
Uznałem, że musi być prosta
  e  
I nagle postrzegam z radości pąsowy
     A
Że utwór na starość mam z głowy

   G                                    A
Ty też dziś już spróbuj coś z siebie wydusić
     D
Na starość piosenkę mieć musisz
     G                              A
Bo w radiu niestety, jak w lesie sarenek
D
Ubywa zwyczajnych piosenek
    h                      fis
O alternatywnej muzyczki dostatku
   G                              D
Ja wiem ale zanuć to dziadku
   e
niedługo piosenek, myślałem już w łóżku
  A
zabraknie dla przyszłych staruszków


    G                                A
A znów bladym świtem, często tak mniemam.
     D
Że cieszę się z tego czego nie mam
   G                            A
A nie mam cukrzycy, raka, podagry,
   D
a nawet nie trzeba mi Viagry
     h                                         fis
No może z tym wszystkim się trochę przechwalam
      G                             D
Lecz coś mi szepce do uszka
      e
Na śmiałą myśl nocą sobie pozwalam
A
Niech sprawdzi to jakaś staruszka


   D                 fis        G                   Fis
O trzeciej nad ranem też może być pięknie
h                       E         e          A
Gdy masz obok siebie gotową panienkę.


D                 fis        G                  Fis
O trzeciej nad ranem też może być pięknie
h                E          e          A
Gdy już na starość gotową trumienkę.

Dokąd się śpiewa – Dokud se zpívá

C e d7 G  | x2

C                e                  d7       F          C e d7 G7
Z Cieszyna co kwadrans pociągi ruszają w świat
C                     e             d7           F       C e d7 G7
Nie spałem od wczoraj i dziś nie będę się kładł
F                    G                  C            -e7      -a7-G
Medard – mój patron – postukał się w czoło i zbladł,
           F              G            F             G     C e d7 G
Lecz – dokąd się śpiewa – jeszcze się żyje i trwa.


C e d7 G

C              e        d7           F          C e d7 G7
Na drogę bułka i słone paluszki – jak lord
C                    e                    d7           F  C e d7 G7
W sercu mam miłość, a w głowie piosenek ze sto
F              G                  C            -e7        -a7-G
Ze szkoły wiem, co przystoi i co czynić mam,
       F              G            F             G       C e d7 G
Bo – dokąd się śpiewa – jeszcze się żyje i trwa.


C e d7 G

C            e              d7                F         C e d7 G7
Bilet z podróży w albumie przytwierdzam na klej,
C                        e               d7       F       C e d7 G7
Ruszyłem przed chwila, a gdzie dojadę – kto wie?
F            G              C            -e7           -a7-G
Mozaika świata za oknem się mieni jak kram
       F              G            F             G       C e d7 G
Bo – dokąd się śpiewa – jeszcze się żyje i trwa.


C e d7 G

C              e           d7            F          C e d7 G7
Drogo się płaci za błędy – a coś o tym wiem
C            e            d7             F         C e d7 G7
Buja nas życie, zakręty skrywają nam cel
F             G          C                    e7      -a7-G
I choćby sępy nade mną – gdy passa jest zła
       F              G            F             G       C e d7 G
To – dokąd się śpiewa – jeszcze się żyje i trwa


C e d7 G

C               e                  d7               F     C e d7 G7
Z Cieszyna co dziennie pociągi na skraj świata mkną
C           e                  d7         F             C e d7 G7
Halo! Jesteście tam, ludzie? – czy słyszy mnie kto?
F           G                C          -e7        -a7-G
A z dali chór głosów taką odpowiedź mi da,
       F              G            F             G       C e d7 G
Że – dokąd się śpiewa – jeszcze się żyje i trwa.


C e d7 G

Niech żyje bal – II (III)

d
Życie kochanie trwa tyle co taniec,
A
fandango, bolero, be-bop,
manna, hosanna, różaniec i szaniec,
d
i jazda, i basta, i stop.


F
Bal to najdłuższy na jaki nas proszą,
      C
nie grają na bis, chociaż żal.
B
Zanim więc serca upadłość ogłoszą
     F                    A7
na bal, marsz na bal.


d
Szalejcie aorty, ja idę na korty,
A
Roboto ty w rękach się pal.
Miasta nieczułe mijajcie jak porty,
d
Bo życie, bo życie to bal.


F
Bufet jak bufet jest zaopatrzony,
      C
Zależy czy tu, czy gdzieś tam.
B
Tańcz póki żyjesz i śmiej się do żony,
     F                    A7
I pij… zdrowie dam!

d
Niech żyje Bal!
                                           A
Bo to życie, to Bal jest nad Bale!
Niech żyje Bal!
                                            d
Drugi raz nie zaproszą nas wcale!
Orkiestra gra!
                                         A
Jeszcze tańczą i drzwi są otwarte!
Dzień warty dnia!
       A7                          d
A to życie zachodu jest warte!

d
Chłopo-robotnik i boa grzechotnik,
A
z niebytu wynurza się fal,
wiedzie swą mamę i tatę, i żonkę,
d
i rusza, wyrusza na bal.


F
Sucha kostucha – ta Miss Wykidajło,
      C
wyłączy nam prąd w środku dnia.
B
Pchajmy wiec taczki obłędu, jak Byron,
     F                    A7
bo raz mamy Bal!

Przyjaciel II

G D C D a D

 

              G                                               D

Czy dziś pamiętasz, przyjacielu, tamten czas,
            C                                               D

tę ufną radość naszych dziewiętnastu lat?
a

Wróble nam jadły z dłoni,
C

we włosach wiatr szalony,
G                            D

a życie proste i bez skaz.

 

              G                                            D

Ciut zwariowany, ale piękny był nasz świat
                    C                                D

Miał zapach fajek oraz ich upojny smak
a

I w kilku oka mgnieniach
C

spełniały się życzenia,
G                            D

nawet nie wiedzieć jak…

 

a

Gdzieżeś się zagubił?
C

Gdziem się sobie zagubił?
G                                    e

Gdzie, przyjacielu, kres podniebnej żeglugi?
a7                              D

Zniknąłeś w jednej z bram…

C7+                                    G
Sam, sam, sam – zostałem sam.

              G                                             D

Czy dziś pamiętasz, przyjacielu, tamtą noc
              C                                         D

Ich było pięciu, a tyś dał im nieźle w kość
a

Gdyby nie było ciebie
C

to z mych dwunastu żeber
G                            D

zostałoby niewiele co

 

                      G                                                      D

Dziś, gdybyś przybiegł, choć sam nie wiem – tyle lat –
                 C                                          D

miałbyś zapewne nieco wyższy ciepły alt
a

i krótsze, krótsze włosy,
C

a my jak dwa młokosy
G                                               D

no, sam już nie wiem – niech to czart!

 

a

Gdzieżeś się zagubił?
C

Gdziem się sobie zagubił?
G                                    e

Gdzie, przyjacielu, kres podniebnej żeglugi?
a7                              D

Zniknąłeś w jednej z bram…

C7+                                    G
Sam, sam, sam – dziś biję się sam.

              G                                           D

Czy dziś pamiętasz przyjacielu tamte dni,
              C                                      D

te długie pieśni przy gitarze aż po świt?
a

Jeden za drugim – murem,
C

zdolni przenosić góry,
G                                 D

Ze starej gwardii tylko my

 

                      G                                       D

Twój dziadek mawiał, że wypali się to w nas
                  C                                       D

Miał rację – szare dni zaćmiły dawny blask
a

A potem wielka woda
C

zabrała, co jej kto dał.
G                            D

Ciebie uniosła aż do gwiazd…

 

a

Gdzieżeś się zagubił?
C

Gdziem się sobie zagubił?
G                                    e

Gdzie, przyjacielu, kres podniebnej żeglugi?
a7                              D

Zniknąłeś w jednej z bram…

C7+                                    G
Sam, sam, sam – śpiewam dziś sam.

 

               G                                                D

Czy dziś pamiętasz, jaki byłeś w tamtych dniach?
                    C                                            D

Nie mów, że zmienia nas do końca życia gra
a

Bo człowiek nie walizka,
C

do której co chcesz wciskasz
G                            D

Dawno pojąłem co i jak

 

                   G                                                       D

Uśmiecham się do wspomnień, serca wzniecam żar
                    C                                 D

choć się zmieniłeś, a i ja już nie ten sam
a

Lecz szkoda, że czas przeszły
C

wkradł się do naszej pieśni
G                             D

Tego mi przyjacielu żal

 

a

Gdzieżeś się zagubił?
C

Gdziem się sobie zagubił?
G                                    e

Gdzie, przyjacielu, kres podniebnej żeglugi?
a7                              D

Zniknąłeś w jednej z bram…

C7+                                    G
Sam, sam, sam – dziś jestem sam.

Jeszcze w zielone gramy

cis

Przez kolejne grudnie, maje
Gis7

Człowiek goni jak szalony
fis

A za nami pozostaje
Gis7

Sto okazji przegapionych
E

Ktoś wytyka nam co chwilę
H7

W mróz czy w upał, w zimie, w lecie
cis

Szans nie dostrzeżonych tyle
A             Gis7

I ktoś rację ma, lecz przecież

 

cis                                     A

Jeszcze w zielone gramy, jeszcze nie umieramy
H7                                  E          Gis7

Jeszcze któregoś rana odbijemy się od ściany
cis                                        A

Jeszcze wiosenne deszcze obudzą ruń zieloną
H7                                  E          Gis7

Jeszcze zimowe śmiecie na ogniskach wiosny spłoną
cis                                        A

Jeszcze w zielone gramy, jeszcze wzrok nam się pali
H7                                  E          Gis7

Jeszcze się nam pokłonią ci, co palcem wygrażali
cis                                        A

My możemy być w kłopocie, ale na rozpaczy dnie
Gis7                       A7

Jeszcze nie, długo nie

cis

Więc nie martwmy się, bo w końcu
Gis7

Nie nam jednym się nie klei
fis

Ważne, by choć raz w miesiącu
Gis7

Mieć dyktando u nadziei
E

Żeby w serca kajeciku
H7

Po literkach zanotować
cis

I powtarzać sobie cicho
A             Gis7

Takie prościuteńkie słowa

 

cis                                     A
Jeszcze w zielone gramy, jeszcze nie umieramy
H7                                  E          Gis7

Jeszcze się spełnią nasze piękne dni, marzenia plany
cis                                     A

Tylko nie ulegajmy przedwczesnym niepokojom
H7                                  E          Gis7

Bądźmy jak stare wróble, które stracha się nie boją
cis                                     A

Jeszcze w zielone gramy, choć skroń niejedna siwa
H7                                  E          Gis7

Jeszcze sól będzie mądra a oliwa sprawiedliwa
cis                                     A

Różne drogi nas prowadzą, lecz ta, która w przepaść rwie
Gis7                       A7

Jeszcze nie, długo nie

cis                                     A

Jeszcze w zielone gramy, chęć życia nam nie zbrzydła
H7                                             E Gis7

Jeszcze na strychu każdy klei połamane skrzydła
cis                       A

I myśli sobie Ikar co nie raz już w dół runął
H7                                  E                      Gis

Jakby powiało zdrowo, to bym jeszcze raz pofrunął
cis                                     A

Jeszcze w zielone gramy, choć życie nam doskwiera
H7                                     E                   Gis

Gramy w nim swoje role naturszczycy bez suflera
cis                                                     A

W najróżniejszych sztukach gramy, lecz w tej, co się skończy źle
Gis7                       A7

Jeszcze nie, długo nie!

Sama chciała

G

Tak się urodzić
d

w niedzielę wieczór.
F6                                       a7

Nie chcieć, nie poczuć, nie przeczuć.
C

Być jak przesyłka,
G

jak paczka mała.
a7      D           a7  D  G

Sama chciała, sama chciała…

 

G

Tak chodzić do szkół,
d

wszędzie po troszku.
F6                           a7

Myśli i nerwy mieć w proszku.
C

Znaleźć i zgubić,
G

co matka dała.
a7      D           a7  D  G

Sama chciała, sama chciała…

G

Tak się niemądrze
d

w niemądrych kochać.
F6                                  a7

Nie trwać, nie czekać, nie szlochać.
C

Potem zazdrościć
G

tej, co płakała.
a7      D           a7  D  G

Sama chciała, sama chciała…

 

G

Tak się na dobre
d

rozlubić w tobie.
F6                a7

Z żalu za tobą wypłowieć.
C

Być nazbyt cicha
G

lub nazbyt śmiała.
a7      D           a7  D  G

Sama chciała, sama chciała…

G

Tak nagle ustać
d

w niedzielę wieczór.
F6                                  a7

Nie czuć, nie poczuć, nie przeczuć.
C

Wśród jasnych buków
G

zasnąć jak skała.
a7      D           a7  D  G

Sama chciała, sama chciała…

Hotel Kalifornia

h
Piło się tanie wino
Fis
Jadło się byle co
A
Kupowało się kwiaty dziewczynom
E
I do parku się szło
G
Czytało się Stachurę
D
I oglądało „Rejs”
e
Wyjeżdżało czasem się w góry
Fis
Szukając mniej szarych miejsc

h
Słuchało się ITR-u
Fis
A czasem RWE
A
W gazetach towarzysz Gierek
E
Nadawał sprawom bieg
G
Kolejka do mieszkania
D
Na talon mały Fiat
e
Zebrania, narady, zebrania
Fis
A za kurtyną świat

G                                           D
Aż ktoś przywiózł „ Hotel California”
             e                                Fis
I jakbyś ujrzał świt, a mrok ze wschodu znikł
G                                         D
Kiedy słuchałeś Hotelu California
                      e                                  Fis
Wchodziłeś w taki stan, jakbyś był z nimi tam

h
Na Wajdę się chodziło
Fis
Wystawało się po chleb
A
Przeżywało się pierwszą miłość
E
I dostawało się w łeb
G
Na górze rząd i partia
D
A w podziemiach KOR
e
Jeden kolega wariat
Fis
Drugi wysoko stąd

h
Nie możesz tego wiedzieć
Fis
Młodziku z radia FM
A
Kiedy za szybą studia siedzisz
E
Nadając utwór ten
G
Dla ciebie to tylko staroć
D
Dla nas to święty Grall
e
Daj zabrzmieć tym gitarom
Fis
I Orłom wznieść się daj

G                                        D
Nie przerywaj „Hotelu California „
                e                            Fis
Niech gitarzysta tnie tak aż uniesie cię
G                                    D
Do naszego Hotelu California
                      e                                  Fis
Tam gdzie będziemy żyć gdy już skończymy być

Stary Dziadek

                 e      H7      e
Po drodze idzie stary dziadek,
        G               D       G      H7

Taki naprawdę stary dziad.
                 e       H7 e

Oczka ma smutne i kaprawe,
  C                 H7       e   (C7/H7)

I osiemdziesiąt parę lat.

 

            e           H7           e

I tak co wieczór nad Starą Świną
                  G       D               G      H7

Włóczy się takich dziadków sto.
                 e     H7            e

I gdzie ja pójdę ze swoją dziewczyną,
                C   H7                  e    (C7/H7)

Co oczka ma jak kwiatuszki lnu.

e      H7          e

Smutne jest życie starego faceta,
                   G      D             G    H7

Smutne jest życie i smutny los.
                       e       H7                 e

Bo nikt go nie kocha i nikt go nie czeka,
             C        H7              e      (C7/H7)

No i przeważnie ma pusty trzos.

 

                     e                      H7                     e

A więc gdzie taki dziadziuś ma chodzić na spacery,
                G               D                      G    H7

Gdzie na spacery ma taki dziadziuś iść?
                        e       H7                    e

Więc wy zakochani idźcie do jasnej cholery,
                     C         H7                       e  (C7/H7)

Bo dziadziuś będzie się przechadzał dziś.

A jeśli nie wrócę/ Morowe panny/

G     
A jeśli nie wróci przed świtem
D                               C
Do pierwszej piosnki słowika
Powiedzcie Jankowi ode mnie
G
Że jego w sercu nosiła
Przeproście matule jedyną
D                        C
Że wyszł bez pożegnania
Zabrakło czasu na słowa
G     
Gdy wybił dzwon do Powstania
D                               G
Gdy wybił dzwon do Powstania…

C D G

G     
A jeśli nie wróci przed świtem
D                               C
Nie płaczcie po mnie dziewczęta
Bóg Dobry ma ją w Swej opiece
G
A wola Jego jest święta
I chociaż jej życie miłe
D                                     C
W noc biegnie czarną jak przepaść
W sukience strachem podszytej
G     
Z kostuchą goni się w berka
D                                          G
Z kostuchą dziś goni się w berka…

C D G

G     
A jeśli nie wróci przed świtem
D                               C
Wieść wszelka o niej zaginie
Zasadźcie krzak róży nad Wisła
G
I dajcie mu jej imię
Niech w wolnej Warszawie wiosną
D                                     C
Na biało dumnie się kwieci
Niech cieszy oczy niewinne
G     
Od kul ocalonych dzieci
D                          G
Od kul ocalonych dzieci…

C D G


G     
A jeśli nie wróci przed świtem
D                               C
Mgła siwa siądzie na łąkach
Wiatr w niebie chmury rozgoni
G
Wychylą się brzozy do słońca
I chociaż jej wtedy nie będzie
D                                     C
Na próżno stąd nie odejdzie
Powróci do was jak żywa
G     
Wspomnicie ją kiedyś w piosence
D                          G
Wspomnicie ją w tej piosence…

Pukam do nieba bram

D                   A                   e

Ta miedziana blacha parzy pierś
D                  A                       G

Nie chcę już bronić waszych prawd
D            A                             e

Zapada zmrok i nic nie widzę już
D      A                    G

Pora pukać do tych bram

 

D           A                        e

Puk puk pukam do nieba bram
D           A                        G

Puk puk pukam do nieba bram
D           A                        e

Puk puk pukam do nieba bram
D           A                        G

Puk puk pukam do nieba bram

D            A                  e

Zetrzyj z mojej twarzy krew
D             A                       G

Przez nią świat jest pełen plam
D                          A              e

Nie wiem skąd się wziął mój gniew
D         A                     G

I znów pukam do tych bram

 

D           A                        e

Puk puk pukam do nieba bram
D           A                        G

Puk puk pukam do nieba bram
D           A                        e

Puk puk pukam do nieba bram
D           A                        G

Puk puk pukam do nieba bram

D        A             e

Pistolety zabierz też
D           A                     G

Niech je skryje w sobie piach
D                A                  e

Ten czarny obłok spowił mnie
D             A                     G

I chcę już pukać do tych bram

 

D           A                        e

Puk puk pukam do nieba bram
D           A                        G

Puk puk pukam do nieba bram
D           A                        e

Puk puk pukam do nieba bram
D           A                        G

Puk puk pukam do nieba bram

tłumaczenie: Martyna Jakubowicz

D                   A                   e

Panie, sił mi dzisiaj brak
D                  A                       G

Dłużej tu nie mogę żyć
D            A                             e

Panie, proszę – daj mi znak
D      A                    G

Powiedz, kim mam teraz być

 

D           A                        e

Puk puk pukam do nieba bram
D           A                        G

Puk puk pukam do nieba bram
D           A                        e

Puk puk pukam do nieba bram
D           A                        G

Puk puk pukam do nieba bram

D            A                  e

Stoję karnie u Twych drzwi
D             A                       G

Tak przejrzysty – niby sen
D                          A              e

Błagam Panie, otwórz mi
D         A                     G

Zanim mrok pochłonie mnie

 

D           A                        e

Puk puk pukam do nieba bram
D           A                        G

Puk puk pukam do nieba bram
D           A                        e

Puk puk pukam do nieba bram
D           A                        G

Puk puk pukam do nieba bram

D        A             e

Wiem, że waży się mój los
D           A                     G

Szale dwie zrównały się
D                A                  e

Łzę uroni może ktoś?
D             A                     G

Jedna łza przechyli je

 

D           A                        e

Puk puk pukam do nieba bram
D           A                        G

Puk puk pukam do nieba bram
D           A                        e

Puk puk pukam do nieba bram
D           A                        G

Puk puk pukam do nieba bram

tłumaczenie: Makowiecki

Przeszłość / Minulost – II

D                                                 A
Niczym po nocy do drzwi kołata jakiś gość
e                                                 G                   A

Ciągle zza rogu wygląda Ciebie nigdy nie ma dość
D                                               A

Włosy, ubranie, buty skórzane ma tak jak Ty
e                                                     G          A

I chociaż kuleje w końcu dorówna krokom Twym
I powie:

 

D

Taką mnie masz
A

Przecież mnie znasz
e

Uchyl mi bram
A

Otwórz je sam
                     D

Przeszłością jestem Twą

 

D                                                       A
Nic nie przypomni węzeł, co nosisz po świecie
e                                                       G                     A

Już nie pamiętasz, co wtedy miałeś kupić w markecie
D                                                 A
To, co zgubiłeś znika jak pociąg w oddali
e                                                                  G             A

Dziewczyna to wszystko niesie w plecaku lecz się nie żali
I mówi:

D

Taką mnie masz
A

Przecież mnie znasz
e

Uchyl mi bram
A

Otwórz je sam
                     D

Przeszłością jestem Twą

 

D                                                         A
Przenigdy koron drzew nie dosięgnie łąkowy perz
e                                                      G                   A

Czerwony tramwaj świeci ślepiami niczym nocą zwierz
D                                                     A
Dumna Twa głowa w oknie opada na szyję
e                                               G               A

A motorniczy, który Cię wiezie dawno nie żyje

 

D

Taką mnie masz 
A

Przecież mnie znasz
e

Uchyl mi bram
A

Otwórz je sam
                     D

Przeszłością jestem Twą

 

D                                                          A
Nie ma na wierzbie grusz a pokrzywy to nie gaj
e                                                           G          A

Nie musisz kończyć tego, co jadłeś wczoraj…przedwczoraj
D                                                         A
Patrz, w miodzie winogrona, migdały solone
e                                                       G                     A

Siedzisz wygodnie a Ona stawia to wszystko na stole

I mówi:

D

Taką mnie masz
A

Przecież mnie znasz
e

Uchyl mi bram
A

Otwórz je sam
                     D

Przeszłością jestem Twą

 

D                                                    A
Leżysz przy ścianie a Ona obok – w pościeli
e                                                     G          A

Dziś Cię odwiedzą Ci, którzy byli, ale minęli
D                                                  A
Każdego poznasz, bo ich imiona pamiętasz
e                                                      G                    A

A rano ją ujrzysz, jak obok Ciebie w kłębek zwinięta
Szepnie Ci:

 

D

Taką mnie masz
A

Przecież mnie znasz
e

Uchyl mi bram
A

Otwórz je sam
                     D

Przeszłością jestem Twą

Boso

d                                    B

Nieużyty frak dziurawy płaszcz znoszony but

d                                              B

zapomniany szal zaszył się w kąt niemodny już

C                                      B

Każda rzecz o czymś śni odstawiona

C                                                 B                 A

jeszcze chce modna być zanim cicho skona

 

B                   a

I dopiero gdy zawoła Bóg
B                                         a

To pożegnam wszystkie te rzeczy i znów
g

Pójdę boso
g7

Pójdę boso
C

Pójdę boso
c C

Pójdę boso

d                                         B

Zagubiony gdzieś parasol, z nim czekam na deszcz

d                                            B

Zegar nie wie jak bez moich rąk ma życie wieść

C                                      B

W wielki stos piętrzą się odłożone

C                                             B                 A

każda chce żeby ją wziąć na druga stronę

 

B                   a

I dopiero gdy zawoła Bóg
B                                         a

To pożegnam wszystkie te rzeczy i znów
g

Pójdę boso
g7

Pójdę boso
C

Pójdę boso
c C

Pójdę boso

 

d C F g

Zamkną za mną drzwi (pójdę boso)
d C F g

Nie zabiorę nic (pójdę boso)
d C F g

Zamkną za mną drzwi (pójdę boso)
d C F g

Nie zabiorę nic

B                   a

I dopiero gdy zawoła Bóg
B                                         a

To pożegnam wszystkie te rzeczy i znów
g

Pójdę boso
g7

Pójdę boso
C

Pójdę boso
c C

Pójdę boso

 

d C F g

Zamkną za mną drzwi… (pójdę boso) ( x4

Piosenka na nowy rok – II

C                   G         a7

Siedzę, kiedy słońce lśni,

F7+                  G0                   d7

Będę siedział, gdy zapadnie zmrok.

G                       C F7+        C

Czekam nowych lepszych dni,

d                C            G             C F7+ C

Kiedy stary z nowym wznoszą toast.

C                   G         a7

Siedzę sobie, grzeję kości,

F7+         G0                 d7

Sam na sam ze samotnością.

G                            C F7+ C

I nie czekam wcale gości,

d                     C      G         C F7+ C

W purpurowej filiżance piję wino.

C7+      d7           g        F C

Nic do marzeń, nic do żalu,

d         C          G          C           F7+ C

Kiedy stary z nowym wznoszą toast.

 

C                   G         a7

Siedzę sobie, grzeję kości,

F7+                  G0                   d7

Sam na sam ze samotnością.

G                           C F7+        C

I nie czekam wcale gości,

d                    C      G                C F7+ C

W purpurowej filiżance czekam wiosny.

 

C7+      d7           g        F C

Nic do marzeń, nic do żalu,

d         C          G          C           F7+ C

Kiedy stary z nowym wznoszą toast.

Jesienna zaduma


   e

Nic nie mam,

F                                             e

Zdmuchnęła mnie ta jesień całkiem,

    e                    F                                e

Nawet nie wiem, jak tam sprawy za lasem.

  G         Fis       h

Rano wstaję, poemat chwalę,

   e               H7                   e

Biorę się za słowo jak za chleb.

 

                      e          H7          G

Ref.  Rzeczywiście, tak jak księżyc,

                        a                          e

Ludzie znają mnie tylko z jednej,       /x2

          D                a  e

Jesiennej strony.

 

e e G

a e

D a e 


   e

Nic nie mam,

F                                             e

Tylko z daszkiem nieba zamyślony kaszkiet,

    e                    F                                e

Nie zważam na mody byle jakie,

  G         Fis       h

Piszę wyłącznie, piszę wyłącznie

   e               H7                   e

Uczuć starym drapakiem.

 

                      e          H7          G

Ref.  Rzeczywiście, tak jak księżyc,

                        a                          e

Ludzie znają mnie tylko z jednej,       /x2

          D                a  e

Jesiennej strony.

 

e e G

a e

D a e 



Gdzie są kwiaty

C                             a                   F              G

Gdzie są kwiaty z tamtych lat ? piękne kwiaty,

C                             a                  F                  G

Gdzie są kwiaty z tamtych lat ? czas zatarł ślad.

C                             a

Gdzie są kwiaty z tamtych lat ?

F                               G

Każda z dziewcząt wzięła kwiat…

F                   C           F                     G    C

Kto wie czy było tak ? Kto wie czy było tak ?

 

C                             a                   F              G

Gdzie dziewczęta z tamtych lat ? jak te kwiaty…

C                             a                   F              G

Gdzie dziewczęta z tamtych lat ? – czas zatarł ślad.

C                             a

Gdzie dziewczęta z tamtych lat ?

F                               G

Za chłopcami poszły w świat.

F                   C           F                     G    C

Kto wie czy było tak ? Kto wie czy było tak ?

C                             a                   F              G

Gdzie są chłopcy z tamtych lat ? – dzielne chwaty…

C                             a                   F              G

Gdzie są chłopcy z tamtych lat ? – czas zatarł ślad.

C                             a

Gdzie są chłopcy z tamtych lat ?

F                               G

Na żołnierski poszli szlak.

F                   C           F                     G    C

Kto wie czy było tak ? Kto wie czy było tak ?

 

C                             a                   F              G

Gdzie żołnierzy naszych kwiat ? – tych sprzed laty…

C                             a                   F              G

Gdzie żołnierzy naszych kwiat ? – czas zatarł ślad.

C                             a

Gdzie żołnierze z tamtych lat ?

F                               G

Tam gdzie w polu krzyża znak.

F                   C           F                     G    C

Kto wie czy było tak ? Kto wie czy było tak ?

C                             a                   F              G

Gdzie mogiły z tamtych lat ? – tam gdzie kwiaty…

C                             a                   F              G

Gdzie mogiły z tamtych lat ? – czas zatarł ślad.

C                             a

Gdzie mogiły z tamtych lat ?

F                               G

Tam gdzie kwiaty posiał wiatr.

F                   C           F                     G    C

Kto wie czy było tak ? Kto wie czy było tak ?

Koniaczek

a                               d

Facet w moim wieku już coś ma

G                              F          E

Facet w moim wieku już coś wie

a                             d

Jakieś mieszkanie, furę, psa

E

Poważny błąd nie wchodzi w grę

 

a                               d

Po prostu facet taki jak ja

G                              F          E

Nie musi walczyć o coś wciąż

a                               d

Dojrzały kwiat – tylko go rwać

E

Nic to, że czyjś tam jestem mąż

 

a                               d

Po prostu facet taki jak ja

G                              F          E

Co nie ma włosów – albo siwe

a                               d

Zna już kobiety, dobrze zna

E

Tak jak to tylko jest możliwe

 

a                d    E F     E

Koniaczek, lansik i dystansik

 

a                               d

Po prostu facet taki jak ja

G                              F          E

Doceń, że możesz mieć go blisko

a                               d

Opowie co w swych widzi snach

E

A z oczu ci wyczyta wszystko

a                               d

Po prostu facet taki jak ja

G                              F          E

Wie o czym marzy płeć przeciwna

a                               d

Dojrzały jest, ale nie wrak

E

Kochanie rwij mnie, nie bądź dziwna

 

a                d    E F     E

Koniaczek, lansik i dystansik

 

a                               d

Po prostu facet taki jak ja

G                              F          E

Weźmie cię w piękny nocny rejs

a                               d

I wciągnie brzuch – ile się da

E

A twarz – klasyczna pokerface

a                               d

Po prostu facet taki jak ja

G                              F          E

Wysłucha i otuli ręce

a                               d

Od tych gówniarzy więcej da

E

Kochana, tysiąckrotnie więcej!

 

a                d    E F     E

Koniaczek, lansik i dystansik

 

a                               d

Po prostu facet taki jak ja

G                              F          E

Kupi ci broszkę i korale

a                               d

Śpiesz się kochana żeby mnie rwać

E

Bo ja już bliżej mam niż dalej

a                               d

Powiedzmy facet taki jak ja

G                              F          E

Powiedzie cię cudowna drogą

a                               d

Wszak pisał z Czarnolasu Jan

E

Że im kot starszy – twardszy ogon

 

a                d    E F     E

Koniaczek, lansik i dystansik

 

a                               d

No i faceta takiego jak ja

G                              F          E

Do domu ciągnie jakaś siła

a                               d

Ech, żeby żona nie była zła

E

By się broń Boże nie złościła

 

a                               d

Jak było – spyta – a nudnawo

G                              F          E

Był Piotrek, Krzysiek, mój robaczku

a                               d

Posiedzieliśmy, wypiłem kawę

E

Łyk koniaczku

 

a                               d

Wiesz, muszę jutro rano wstać

G                              F          E

Położę już się mój okruszku

a                               d

Dojrzały kwiat – tylko go rwać

E

Ceni swą kołdrę i poduszkę

 

a                d    E F     E

I koniaczek,

Nie liczę godzin i lat – IV

G

Wschodami gwiazd i zachodami,
e

Odmierzam czas liści kolorami
     a7                   D7                 G 

Odmierzam czas nie używając dat
G

Czekaniem na niespodziewane,
e

Straconych szans rozpamiętywaniem
     a7                   D7                 G 

Odmierzam czas nie używając dat

 

e            a7               e            a7

Nie liczę godzin i lat, to życie mija nie ja
         G                                       A7                                 D C (h a H7)

Bliżej gwiazd, bliżej dna jestem wciąż taki sam, wciąż ten sam
e            a7               e            a7

Nie liczę godzin i lat, to życie mija nie ja
         G                                       A7                                 D C (h a H7)

Z kilku dni w morzu dat własny swój znaczę ślad własny ślad

G

Zużytych słów przesypywaniem,
e

Gubieniem dróg i odnajdywaniem
     a7                   D7                 G 

Odmierzam czas, nie używając dat
G

Bez godzin i bez kalendarzy,
e

Długością dni i zmiennością zdarzeń
     a7                   D7                 G 

Odmierzam czas, nie używając dat

Gdzieś tam – IV

            C                           h           E7
Gdzieś tam, na krańcach Wielkiej Wody,
            a                        B          C7
Gdzieś tam, gdzie giną ludzkie drogi,
            F                          e
Gdzieś tam, gdzie siedzi stary, dobry Bóg,
        d                    G7              C
Jest dom naszych wszystkich dusz.


            C                       h              E7
Gdzieś tam, w syntezie wszelkich Światów,
            a                       B    C7
Gdzieś tam, bez wiary, bez dogmatów,
F                e
Wśród naturalnych praw,
           d                    G7   C          G
Do załatwienia mam parę spraw.

      E7                          a                                       D7
Po pierwsze, po drugie, po trzecie, po czwarte…
D7                       G7        G
I co to życie było warte?


            C                            h       E7
Gdzieś tam, gdzie nieśmiertelne żyje,
            a                           B         C7
Gdzieś tam, gdzie źródło prawdy bije,
          F                e
Gdzie zło i dobro traci sens,
           d      G7     C       G
W ostatni popłynę rejs.


C                     h       E7
Gdzieś tam, na drugą stronę cienia,
            a                           B         C7
Gdzieś tam, gdzie duch materię zmienia,
F                e
Przejmę ostatnią z wacht,
      d      G7     C        G
Do kei przytulę jacht.


      E7                          a                                       D7
Po pierwsze, po drugie, po trzecie, po czwarte…
D7                       G7        G
I co to życie było warte?


            C                           h           E7
Gdzieś tam, na krańcach Wielkiej Wody,
            a                        B          C7
Gdzieś tam, gdzie giną ludzkie drogi,
            F                          e
Gdzieś tam, gdzie siedzi stary, dobry Bóg,
        d                    G7              C       G
Jest dom naszych wszystkich dusz.

Ale to już było

            C               G      C
Z wielu pieców się jadło chleb
          F                            G
Bo od lat przyglądam się światu
               C     G         C
Czasem rano zabolał łeb
  F                      G
I mówili zmiana klimatu
              e                     d
Czasem trafił się wielki raut
        F               G
Albo feta proletariatu
               e                                   d
Czasem podróż w najlepszym z aut
               F                G
Częściej szare drogi powiatu

                 F    G
Ale to już było
                 C
i nie wróci więcej
          e                                 F
I choć tyle się zdarzyło to do przodu
                                  C
Wciąż wyrywa głupie serce

                 F    G
Ale to już było
                     C
znikło gdzieś za nami
           e                                            F

Choć w papierach lat przybyło to naprawdę
                                C

Wciąż jesteśmy tacy sami

     C         G           C
Na regale kolekcja płyt
    F                       G
I wywiadów pełne gazety
     C          G         C
Za oknami kolejny świt
      F                     G
I w sypialni dzieci oddechy
       e                     d
One lecą droga do gwiazd
          F                        G
Przez niebieski ocean nieba
      e                          d
Ale przecież za jakiś czas
         F                         G
Będą mogły same zaśpiewać

 

                 F    G
Ale to już było
                 C

i nie wróci więcej
          e                                 F

I choć tyle się zdarzyło to do przodu
                                  C

Wciąż wyrywa głupie serce
                 F    G
Ale to już było

                     C

znikło gdzieś za nami
           e                                            F

Choć w papierach lat przybyło to naprawdę
                                C

Wciąż jesteśmy tacy sami

Mr. Lenon – II

a                               C
Żyłeś przez tyle dni, autograf dałeś mu by,

d              a               E
odjechać i znów sie spotkać z nim.

a                                      C
Dosięgło cię aż pięć kul, by zadać śmiertelny ból.

     d           a           E                         F
By zdławić głos, co jeszcze śpiewać mógł,

         a                      F                       a
Mógł brzmieć, mógł ludziom radość dać

      F           a         G                         E

Kto wie, kto wie co jeszcze mógłbyś grać.

 

a                               C
Miliony zranionych serc, Żałobą pokryły się,

d              a               E
Pytając kto odważył się.

a                                      C
Twa Yoko nie będzie już, Wsłuchiwać się w sens twych słów,

     d           a           E                         F
Od dzisiaj nie zaśpiewasz jej już nic.

         a                      F                       a
Lecz mit, mit Johna wciąż trwa.

      F           a         G                         E
Twój głos , twój styl pozostał w wielu z nas.

a E                    C                         G H E

Johny, woła cię świat, wołam cię ja

a E                           C                         G H E

Johny, czy taki miał być koniec twych dni,
d E

aaa…

 

a                               C

Idolu wrażliwych serc, twój fan oddaje ci cześć,
d              a               E

czakając, kiedy spotkasz się
a                                      C

Nie płaczę, bo szkoda łez, że świat tak okrutny jest
     d           a           E                         F

Zabija bezlitośnie, szerzy śmierć,
         a                      F                       a

Kto wie, kto wie, czy warto dalej żyć.
      F           a         G                         E
Johny, Johny czy mam zostać tu sam, nie…
Johny, Johny czy to ma jeszcze sens, aaa…

Trzymaj się wiatru kochana

           C

To był dobry dzień-
                                         F

wiatr rozwiał chmury nad lasem
        C

i w powietrzu
                                  F

zamigotał srebrny pył.
           C

To był dobry dzień-
                              F

taki, co zdarza się czasem,
         C

kiedy myślisz, że
                                   F

dziś nie starczy ci już sił.

 

            e

Jak wiosenny deszcz,
                              F

tęcza w powietrzu rozwiana
e

pojawiłaś się
                F                          C

w środku miasta, w środku dnia.

 

           e

Gdy zabraknie mnie-
                                 F

trzymaj się wiatru, kochana.
        e

Gdy zabraknie mnie-
            F                        C

wiatr poniesie cię znów tam.

C

To był dobry dzień-
                              F

taki, co zdarza się wszystkim
             C

jeden w życiu raz,
                               F

żeby zmienić życia bieg.

           C

To był dobry dzień-
                                 F

życie jak drzewo ma listki.
              C

Niech zielenią się,
                                    F

nim je zetrze pierwszy śnieg.

 

           e
Gdy zawołasz mnie-
                           F

pójdę tam i na kolanach,
         e

by odnaleźć to,
            F              C

co zgubiłem dawno już.

 

           e

Gdy zabraknie mnie-
                                 F

trzymaj się wiatru, kochana.
           e

Gdy zabraknie mnie-
          F                         C

wiatr poniesie cię znów tu.

            e

Jak wiosenny deszcz,
                                 F

tęcza w powietrzu rozlana
         e

pojawiłaś się
               F                          C

w środku miasta, w środku dnia.

 

           e

Gdy zabraknie mnie-
                                 F

trzymaj się wiatru, kochana.
           e

Gdy zabraknie mnie-
          F                         C

wiatr poniesie cię…

 

           e

Gdy zawołasz mnie-
                           F

pójdę tam i na kolanach,
         e

by odnaleźć to,
         F                    C

co zgubiłem dawno już.

 

           e

Gdy zabraknie mnie-
                                 F

trzymaj się wiatru, kochana.
           e

Gdy zabraknie mnie-
          F                         C

wiatr poniesie cię znów.

Wspomnienia 2

C a F G

Kanada, lata 50-te. Brudna, przepocona sala gimnastyczna w jakiejś Kanadyjskiej szkole.

Dziewczęta tańczą ze sobą, chłopcy trochę pijani podpierają drabinki gimnastyczne.

W kieszeniach butelki taniego, owocowego wina po dwadzieścia jeden centów, a może nawet po dziewiętnaście.

 

C                                a             F         G

Frankie Lane właśnie śpiewał „mmm, Jesabel”

C                                a             F         G

Przypiąłem więc Żelazny Krzyż do piersi swej

C                        E                                   a

Podszedłem, do najwyższej z dziewcząt i najbardziej blond

C                        E                                   a

Powiedziałem: Jeszcze nie znasz mnie i to twój wielki błąd

          F                    C

A wię czy pokażesz mi

                F                   C

Powiedz, czy pokażesz mi

           F

Gadaj, czy pokażesz mi

                  C       a F G

Swe nagie ciało?

 

C a F G

C a F G

John sing, a ja w tym, czasie skoncentruję się na czekającym mnie w następnej zwrotce niełatwym zadaniu aktorskim.

Otóż z tekstu wynika, że będę musiał wcielić się w postać niewinnej jasnowłosej kanadyjskiej nastolatki…

 

C            a             F         G

Chodź, odtańczymy w najciemniejszy kąt.

C               a             F         G

Tam może nie odepchnę twoich rąk.

C                        E                                   a

Wyraźnie czuję w twoim głosie wielki głód:

C                        E                                   a

Wszystko, czego dotknąć zechcesz będziesz mógł,

 

          F                    C

Lecz nie pokażę ci

          F                    C

Nigdy, nie pokażę ci

           F

Nie, ja nie pokażę ci

                  C       a F G

Nagiego ciała…

 

C a F G

C               a           F                            G

Tańczymy blisko – zespół zagrał starą pieśń.

C            a                F                   G

Konfetti, serpentyny lecą prosto w nas.

C                        E          a

Szepnęła: Masz minutę by zakochać się

C        E                        a

W tak uroczystej chwili muszę wierzyć, że

 

          F                    C

Pokażesz jednak mi

          F                    C

Że pokażesz w końcu mi

           F

Że pokażesz dzisiaj mi

                  C       a F G

Swe nagie ciało…

Podanie o… (Prośba do Boga)

D A A E4 E

 

                   A        E      A                     D         E A

Pociemniał blask i moc truchleje, radio nadaje o pokoju.
                   D        Fis h                          E4          E

Znak to, że musi – idą święta – kiermasz dobroci i nastroju.
               A          E      A                    D        E             A

Niebieski Panie, Dyrektorze, nim się pojawi pierwsze danie –
           D        Fis       h                              E4                    E

na wigilijnym, białym stole – znajdziesz coroczne moje podanie.

 

                   D

Zamień mój żal na bal, na bal,

                                  fis

a sny pozamieniaj na dni.
                 D                           E

Dla Ciebie to kwestia zmiany liter,

                   A      E

dla mnie to życie.

 

                 A          E      A                    D        E          A

Być może po mnie pozostanie tak popularne dziś “niewiele”,
                  D        Fis       h                               E4               E

nie jest tak trudno trafić z życiem między UNESCO a skup butelek.
                     A       E  A                           D       E A

Więc nie ma sensu ni powodu, abym cię prosił o ratunek,
            D      Fis    h                              E4                E

to tylko moje małe sprawy, ty masz na głowie ten gatunek.

                   D

Zamień mój żal na bal, na bal,

                                  fis

a sny pozamieniaj na dni.
                 D                           E

Dla Ciebie to kwestia zmiany liter,

                   A      E

dla mnie to życie.

               A          E      A                               D        E             A

Niebieski Panie, Dyrektorze, gdzieś między karp, a śledź w śmietanie
                  D     Fis       h                              E4                    E

składam co roku, mimo wszystko, to podniszczone już podanie.

                   D

Zamień mój żal na bal, na bal,

                                  fis

a sny pozamieniaj na dni.
                 D                           E

Dla Ciebie to kwestia zmiany liter,

                   A      E

dla mnie to życie.

Autobiografia- I

              a

Miałem dziesięć lat Gdy usłyszał o nim świat

           F                         G

W mej piwnicy był nasz klub

              a

Kumpel radio znoił Usłyszałem blue suede shoes

        F                        G

I nie mogłem w nocy spać

          a

Wiatr odnowy wiał Darowano reszty kar

                F                G

Znów się można było śmiać

              a

W kawiarniany gwar Jak tornado jazz się wdarł

     F     G             a

I ja też chciałem grać

 

            a

Ojciec, bóg wie gdzie Martenowski stawiał piec

         F                           G

Mnie paznokieć z palca zszedł

            a

Z gryfu został wiór Grałem milion różnych bzdur

      F                  G

I poznałem co to sex

              a

Pocztówkowy szał Każdy z nas ich pięćset miał

              F                G

Zamiast nowej pary jeans

          a 

A w sobotnią noc Był Luxemburg, chata, szkło

          F    G         a

Jakże się chciało żyć!

F                                         G 

Było nas trzech W każdym z nas inna krew

      C                                   F 

Ale jeden przyświecał nam cel

d                         B 

Za kilka lat Mieć u stóp cały świat

Wszystkiego w bród

F                G 

Alpagi łyk I dyskusje po świt

       C                                    F 

Niecierpliwy w nas ciskał się duch

d                                B 

Ktoś dostał w nos To popłakał się ktoś

F

Coś działo się

 

       a

Poróżniła nas Za jej Poli Raksy twarz

           F                 G

Każdy by się zabić dał

                a

W pewną letnią noc Gdzieś na dach wyniosłem koc

      F                      G

I dostałem to, com chciał

          a

Powiedziała mi że kłopoty mogą być

          F                 G

Ja jej, że egzamin mam

          a

Odkręciła gaz Nie zapukał nikt na czas

F      G        A

Znów jak pies, byłem sam

F                                 G

Stu różnych ról Czym ugasić mój ból

       C                             F

Nauczyło mnie życie jak nikt

d                                       B

W wyrku na wznak Przechlapałem swój czas

F

Najlepszy czas

 

F                                           G

W knajpie dla braw Klezmer kazał mi grać

         C                                F

Takie rzeczy że jeszcze mi wstyd

d                              B

Pewnego dnia Zrozumiałem, że ja

F

Nie umiem nic

 

F                                    G

Słuchaj mnie tam! Pokonałem się sam

       C                              F

Oto wyśnił się wielki mój sen

d                                B          

Tysięczny tłum Spija słowa z mych ust

F

Kochają mnie

 

F                              G

W hotelu fan Mówi: “na taśmie mam

          C                                    F

To jak w gardłach im rodzi się śpiew”

d                               B

Otwieram drzwi I nie mówił już nic

F

Do czterech ścian

 

C F C F

Na krawędzi dnia

a                      E

To co było wszystkim / dzisiaj jest już niczym

to co było wszystkim – nic

 

To co pozostało / twoje obce ciało

jakby się nie stało nic

 

Noc wycięta z szyby / każdy dzień na niby

jakby tak musiało być

 

Wszystko zawsze mija / pozostaje chwila

pozostaje nigdy nic

h7/5-                E

Na krawędzi szkła

a                      F

pęka pierwsza łza

h7/5-                E             F

może właśnie tak traci się

h7/5-                E

Na krawędzi dnia

a              F

pęka cały świat

h7/5-      E                   a

może właśnie tylko tak

a                 E

Zamieniłem ciebie / na kawałek cienia

tak jak gdyby nigdy nic

 

Zamieniłem sprzeciw / jak się zmienia rzeczy

zamieniłem całe nic

 

Nie ma nas przy stole / więdną aureole

wokół naszych pustych głów

 

Sobą wciąż zajęci / własnej nudy święci

jakby nam zabrakło słów

Połoniny niebieskie

C F C F

 

C                F                     C   F

Gdy nie zostanie po mnie nic

C              F             C       G G7

Oprócz pożółkłej fotografii

e            F             C     G

Błękitny mnie przywita świt

C                    F                   C       F

W miejscu co nie ma go na mapie

 

C                F                     C   F

I kiedy sypną na mnie piach

C              F             C       G G7

Gdy mnie okryją cztery deski

e            F             C     G

To pójdę tam gdzie wiedzie szlak

C                    F                   C       F

Na połoniny na niebieskie

C                F                     C   F

Podwiezie mnie błękitny wóz

C              F                    C       G G7

Ciągnięty przez błękitne konie

e                 F            C        G

Przez świat błękitny będzie wiózł

C            F                   C       F

Aż zaniebieszczy w dali błonie

 

C                F                     C   F

Od zmartwień wolny i od trosk

C              F             C       G G7

Pójdę wygrzewać się na trawie

e               F             C        G

A czasem gdy mi przyjdzie chęć

C              F                C       F

Z góry na ziemię się pogapię

C                F                     C   F

Popatrzę jak wśród smukłych malw

C                         F                    C     G G7

Wiatr w przedwieczornej ciszy kona

e               F        C      G

Trochę mi tylko będzie żal

C             F             C       F

Że trawa u was tak zielona

Tęsknij za kolejnym dniem

d                                           a

Tańczmy, jak zagrają / nuty losu, krople dni
d                                               a

Sny niech w Tobie tęsknią do niedawnej szczęścia łzy
d                                               a

Ty, nim skrzydło nocy czarnej rzuci szary cień –
E7                              a         E7                              a

Tęsknij, za kolejnym dniem, Tęsknij, za kolejnym dniem

 

d                                               a

Niech zielony płomień / wiosny wiolinowo drży
d                                               a

W popielatym tangu tulą się jesienne mgły
d                                               a

Póki serce, tak taktowne służy rytmu tłem –
E7                              a         E7                              a

Tęsknij, za kolejnym dniem, Tęsknij, za kolejnym dniem

d                                               a

Płoną w nas zachodem wiecznym całe stada słońc
d                                               a

Śpią ławice gwiazd wygasłych – ciężkie chmury wron
d                                               a

Dotknij nieba myślą senną, ale każdym z tchnień
E7                              a         E7                              a

Tęsknij, za kolejnym dniem, Tęsknij, za kolejnym dniem


d                                               a

Tęsknij – tylko z Tobą minie cały świat
d                                               a

Dźwięczmy struną potrąconą przez różaniec lat
d                                               a

Podaj duszy łyk nadziei i marzenia tlen –
E7                              a         E7                              a

Tęsknij, za kolejnym dniem, Tęsknij, za kolejnym dniem

Tańcz mnie po miłości kres – (II)

Ballada o walizce

D G x8

 

e A             D    e A               D

   Pewnego razu rozstać się przyszło

A                 e          A                h

   Na jakimś dworcu, może nad Wisłą

G                    D     h                 A

  Komuś kto w życiu widział już wszystko

    e     B A    D    D

Z własną walizką

A                     D

Zjechali razem chyba pół świata       

A                         D

Siekły ich mrozy, grzały ich lata     

e                     D

On na walizce rany wciąż łatał        

    e   B A   D

Za łatą łata                          

e A             D    e A               D

Nosił w niej rady jeszcze od matki

A                 e          A                h

Były tam wiersze i polne kwiatki

G                    D     h                 A

Lecz nie pojadą w swój rejs ostatni

    e     B A    D    D

Takie manatki

 

A                              D

Bo przyszedł pociąg prosto do nieba

A                        D

Powiedział stary kochana przebacz

e                             D

Po co wam w niebie chodzić z walizką

    e   B A   D

Tam mają wszystko

Czterdzieści lat minęło

C                       e7       d7            A7

Czterdzieści lat minęło jak jeden dzień

d7                        G7               C

Już bliżej jest, niż dalej, o tym wiesz

C                       e7       d7            A7

Czterdzieści lat minęło, odeszło w cień

d7                  G7                 C

I nigdy już nie wróci, rob co chcesz

 

F                          A7                   d

A świat w krąg ci roztacza uroki swe

/B        A7    D7 G7

I prosi, żeby brać

C                e7      d7            e7

Na karuzeli życia pokręcisz się,

d7                  G7                     C7 (H7)

Byle by tylko nie za wcześnie spaść

d7                    B           C                        e7

I chociaż czas pogania, śmiej się z tego drania

d7                     G7        C

Ciebie na wiele jeszcze stać

C                      C7+         d7                    G7

Bo tak mówiąc szczerze, w życiu, jak w pokerze

C                   e7     d7

Jest zasada: karta-stoł

d                           A7       d                A7

Więc nie wbijaj w głowę, żeś przeżył połowę

D7                    G7

Ale, że dopiero pół

 

C                       e7        d7            A7

Czterdzieści lat minęło, to piękny wiek

d7                       G7               C

Czterdzieści lat i nawet jeden dzień

C                    e7      d7           A7

Na drugie tyle teraz przygotuj się

d7               G7                    C     C7

A może i na trzecie, ktoś to wie?

F                      A7           d

Bo świat tak ci podsuwa uroki swe,

B            A7        D7 G7

że pełną garścią brać

C                e7         d7         e7

Na karuzeli Życia pokręcisz się,

d7                   G7                      C7

Byle byś tylko nie za wcześnie spadł

d7                     B            C                           e7

A gdy cię czas pogania, przodem puszczaj drania

d7                               G7

Bo masz czterdzieści nowych,

d7                               G7

Bo masz czterdzieści nowych

d7                               G7        C

Bo masz czterdzieści nowych lat

Tak musi być – II

D                 A
Przez szum drzew,
G                D
Przez cień chmur,
e                         h
Jesień chłodem z gniazd wygania
G                  A
Dzikich gęsi sznur.
D         A
I znów deszcz,
G        D
I znów wiatr,
e                  h
Zawstydzają zieleń liści
G                      A
Tęczą ciepłych barw.

(A)           D
Tak musi być,
          A             h
Choć trochę mi żal,
G                     D
Znów po zimie przyjdzie wiosna,
e                     A
Znowu będzie maj…
(A)               D
Bo tak musi być,
      A            h
Po nocy jest dzień,
G                D
Każda zła i dobra chwila
e                      A
Kiedyś kończy się…

D           A
Jest jak jest,
G               D
Los dał, ile chciał
e                  h
Obym tylko wiarę w cuda
G                  A
Aż do końca miał.
D        A
Któryś wiatr
G             D
Zabierze i mnie,
e                            h
Chciałbym godnie świat zostawić,
G                   A
Chociaż boję się.

(A)           D
Tak musi być,
          A             h
Choć trochę mi żal,
G                     D
Znów po zimie przyjdzie wiosna,
e                     A
Znowu będzie maj…
(A)               D
Bo tak musi być,
      A            h
Po nocy jest dzień,
G                D
Każda zła i dobra chwila
e                      A
Kiedyś kończy się…

(A)           D
Tak musi być,
          A             h
Choć trochę mi żal,

Pogoda na szczęście

D   cis7                 h7
Na kraniec siedmiu mórz,
D   cis7                 h7
na kraniec siedmiu zórz,
D               E               cis7                      Fis7
przypłynął raz kapitan, z Księżycem się przywitał
h7             D     E
i zapadł w sen i śnił:

 

A7+ D                  A7+
Mija młodość jak woda,
f6      Gis7             cis7
czoło chmurzy się częściej,
e6   Fis7   h7
a tu nagle pogoda,
        d          E7            A7+
taka dobra pogoda na szczęście.
       E                                    A7+
Nikt otuchy nie doda, cienie kłębią się gęściej,
         D7+   cis7          D7+           cis7
aż tu nagle pogoda, taka dobra pogoda,
h7                     E            A7+
odpowiednia pogoda na szczęście.
          E                                            A7+
Coraz trudniej po schodach, coraz puściej w kredensie,
         D7+   cis7          D7+           cis7
aż tu nagle pogoda, taka dobra pogoda,
h7                     E            A7+            D/A7+
odpowiednia pogoda na szczęście.

D   cis7                 h7
Z tysiąca szarych biur,
D   cis7                 h7
zmęczony wyszedł chór,
D               E               cis7                      Fis7
odstawił w kąt liczydła, wykąpał się w powidłach
h7             D     E
i zapadł w sen i śnił:

A7+ D                  A7+
Mija młodość jak woda,
f6      Gis7             cis7
czoło chmurzy się częściej,
e6   Fis7   h7
a tu nagle pogoda,
        d          E7            A7+
taka dobra pogoda na szczęście.
       E                                    A7+
Nikt otuchy nie doda, cienie kłębią się gęściej,
         D7+   cis7          D7+           cis7
aż tu nagle pogoda, taka dobra pogoda,
h7                     E            A7+
odpowiednia pogoda na szczęście.
          E                                            A7+
Coraz trudniej po schodach, coraz puściej w kredensie,
         D7+   cis7          D7+           cis7
aż tu nagle pogoda, taka dobra pogoda,
h7                     E            A7+            D/A7+
odpowiednia pogoda na szczęście.

    

Gdzie się podziały tamte prywatki

G e a D7
bum

 

                  G                   h                 C    a7

Gdzie się podzialy tamte prywatki niezapomniane

              A7                   A7                   D       D7

Elvis, Sedaka, Speedy Gonazles albo Diana

G                         h

Pod paltem wino a w ręku kwiaty

  C                              a7

Wiczór z Bambiono i Ty,

A7                     A7

Same przeboje Czerwonych Gitar

 A7                              D7

Tak bardzo chciało się życ…

 

                 G                   e

Gdzie się podziały tamte prywatki,

                      C          D7                  h      E7

Gdzie te dziewczyny, gdzie tamten świat,

                a7          c         G                   e

Gdzie się podziały nasze wspomnienia

              a7             D7                G     D

tamtych szalonych, wspaniałych lat?

               G                          h                               C    a7

Rodzina w kinie na drugim seansie już z nudów ziewa

                 A7                     A7                              D       D7

Tutaj Paul Anka, Stonesi, Beatelsi, Cliff Richard śpiewa

G                         h

Tuż przed maturą kwitły kasztany

C                           a7

Żyło sie tak, ja we śnie

A7                     A7

Gdzie te prywatki niezapomniane

A7                              D7

Czy jeszcze pamiętasz mnie?

 

                 G                   e

Gdzie się podziały tamte prywatki,

                      C          D7                  h      E7

Gdzie te dziewczyny, gdzie tamten świat,

                a7          c         G                   e

Gdzie się podziały nasze wspomnienia

              a7             D7                G     D

tamtych szalonych, wspaniałych lat?

Dwadzieścia lat

                               A                              h

Nie miałem prawie nic, a chciałem jej darować świat
                      E                       A

I czarno białe dni rozłożyć na palecie barw
                        A                              h

Mówiłem, jeśli chcesz, zabiorę cię daleko stąd
                      E                            A

Ze sobą tylko weź gorące serce, dwoje rąk

 

                     h                E                        A                     Fis7

Dwadzieścia lat, a może mniej wirował w oczach słońca pył
                     h                E                                     A                    

Dwadzieścia lat, a może mniej, świat brałem taki jaki był
                     h                E                        A               Fis7

Dwadzieścia lat, a może mniej, uczyłem się dopiero żyć
                     h                E                          A                    

Dwadzieścia lat, a może mniej nie miałem prawie nic

A                              h

Nie miałem prawie nic, a chciałem jej darować świat
                      E                       A

Rozmienić każdą myśl na cienie nocy, światła dnia
                               A                              h

Ściemniała listów biel, kto inny zabrał ją gdzieś stąd
                      E                            A

To było dawno, wiem, i wiem już nawet gdzie tkwił błąd

 

                     h                E                        A                     Fis7

Dwadzieścia lat, a może mniej wirował w oczach słońca pył
                     h                E                                     A                    

Dwadzieścia lat, a może mniej, świat brałem taki jaki był
                     h                E                        A               Fis7

Dwadzieścia lat, a może mniej, uczyłem się dopiero żyć
                     h                E                          A                    

Dwadzieścia lat, a może mniej nie miałem prawie nic

Za młodzi, za starzy – II

h
Nie pytam panią o lata

                                e
I Pana nie pytam też

e
Zresztą jakie to ma znaczenie

            Fis                       h
Każdy będzie miał nowy wiek

 

h
Najlepsze dopiero przed nami

                                    e
Świat dobry jak dobry sen

e
Więc śpieszmy się z toastami

       Fis                    h
Ten toast odmłodzi Cię

h                   e   Fis               h
Za młodzi na sen za starzy na grzech

                        e                  Fis                           h
Wypijmy przy stole by tu na dole źle nie działo się

h                   e   Fis               h
Za młodzi na sen za starzy na grzech

                        e                  Fis                           h
Wypijmy przy stole za błędy na dole by ich było mniej

 

h
Wypijmy za błędy na górze
                                e
Tam nie zmienia się nic mimo lat
e
Znasz prawdę o głowie i murze
            Fis                       h
Daj spokój za piękny świat

h
Nie dajmy się też zwariować
                                e
A gdy jest naprawdę źle
e
Pod dach przyjaciół się schowaj
            Fis                       h
I ten toast z nami wznieś

 

h                   e   Fis               h
Za młodzi na sen za starzy na grzech

                        e                  Fis                           h
Wypijmy przy stole by tu na dole źle nie działo się

h                   e   Fis               h
Za młodzi na sen za starzy na grzech

                        e                  Fis                           h
Wypijmy przy stole za błędy na dole by ich było mniej

Tamte panienki

                      D

Z wiekiem się zmienia

                  G

swój punkt widzenia

                    D

Dystans się łapie,

Człowiek wyrasta

                   G                        

Z nosnego hasła

                    D

I znaczka w klapie

 

                     A

Dziś kiedy w piersi

Serce mnie kłuje

                     h

Na stromych schodach

              G

To ja nie wierszy

                e

dawnych żałuję

               G        A

Tylko mi szkoda

 

            D                                               

Tamtej panienki, której nie tknąłem

                G                       e

choć było wino i świece w krąg

           D                              

I tylko struny gniotłem z mozołem

                G                      e

śpiewając smętny Dylana song

 

            D                        

Tamtej panienki co rozpalona

            G                        e

próżno czekała na jakiś gest

              D            

Gdy katowałem Poula Saimona

            G                       e

i Garfunkela męczyłem też

                      G                           e           

Dziś gdy bez czapki marznie mi głowa,

                 D    G

bo włosów brak

                      e                    A

Wiem bardzo dobrze czego żałować

                      D     A

z tych głupich lat

 

                       D

Z wiekiem się ściera

          G

każda kariera

                        D

Jak marchew z chrzanem.

                                                G

Niech dzieci męczy Maciej Maleńczuk

                 D

z Jackiem Cyganem

                     A

Niech tam rozkwita w całym narodzie

                 h

na sukces moda

                    G                        e

Mnie już z tą modą iść nie po drodze

               G        A

Tylko mi szkoda

 

            D

Tamtej panienki co była chętna,

                 G                        e

gdy nocny pociąg pędził na Hel

       D

A ja spiewałem Cata Stevensa

                 G                                e

I już w zanadrzu czekał Jacques Brel

           D

Tamtej panienki, co w gęstej trawie

           G                          e

Miała ochotę na wstępną grę.

           D

Lecz serwowałem jej Okudżawę

               G                       e

Aż pękła struna, a nawet dwie

               D

Tamtych panienek, których nie miałem

                      G                      e

Choć w nich ukryta drzemała chęć

                 D

Zamiast je tulić ja im śpiewałem

              G                                e

Wiersze Cohena przez godzin pięć

 

               D

Tamtych panienek, których nie gryzłem

               G                     e

Gdy było na to miejsce i czas

                        D                  h

Zamiast z nich zrywać białą bieliznę

              G                        e

Ja Wysockiego wyłem do gwiazd

 

              G                             e

Gdy pod schroniskiem na Maciejowej

              D   h

Proszę o tlen

                e                        A

Wy mi nie mówcie, czego żałować

                 D      h

Bo ja sam wiem

                e                        A

Wy mi nie mówcie, czego żałować

                 D

Bo ja sam wiem

autor: Andrzej Brzeski

Piosenka dla Wojtka Bellona – (II)

A            D                  A

Powiedz dokąd znów wędrujesz?            

A         D                   A

Czy daleko jest twój sad?                        

                G D          A

Hen w krainy buczynowe                        

             G         D                A

Ze mną tam układa pieśni wiatr               

                h D          A

Hen w krainy buczynowe                        

             h     D                  A

Ze mną tam nikogo tylko wiatr

 

h D A

A               D                 A

Zmierzchy grają a przestrzenie

A           D              A

Własny mi podają dźwięk

          G         D                  A

Takie śpiewy z nimi lub milczenie

                G       D                    A

W którym znika każdy dawny lęk

               h             D     A

W takich śpiewach lub milczeniu

                 h             D                   A

W szumie świętych buków zginął lęk

 

h D A

A        D                A

Zaszumiały cię powietrza

A   D                     A

I ruszyłeś sam na szlak

       G         D           A

Ten ostatni, ten najlepszy –

                 G     D                A

Przyszedł czas, Pan dał ci znak

         h       D           A

Ten ostatni, ten najlepszy –

                 H     D                 A

Przyszedł czas, Pan dał ci znak

 

h D A

Kiedy mnie już nie będzie

a7                                         D
Siądź z tamtym mężczyzną, twarzą w twarz,
C               G    a
kiedy mnie już nie będzie.
d               G
Spalcie w kominie
C               a
moje buty i płaszcz,
F               E
zróbcie sobie miejsce…

 

            d           G
A mnie oszukuj mile
C                                a
uśmiechem, słowem, gestem,
           d           E         a
dopóki jestem, dopóki jestem
            d           G
A mnie oszukuj mile
C                                a
uśmiechem, słowem, gestem,
           d           E         a
dopóki jestem, dopóki jestem

a7                                                  D
Płyń z tamtym mężczyzną w górę rzek,
C               G         a
kiedy mnie już nie będzie,
d              G                      C          a
znajdźcie polanę, smukłą sosnę i brzeg,
F                    E
zróbcie sobie miejsce…

 

d                G
A mnie wspominaj czule,
C                      a
że mało tak się śniłem,
                 d         E                  a
a przecież byłem, no przecież byłem…

a7                                                     D
Dziel z tamtym mężczyzną chleb na pół,
C               G          a
kiedy mnie już nie będzie,
d         G                  C          a
kupcie firanki, jakąś lampę i stół,
F                    E
zróbcie sobie miejsce…

 

            d                G
A mnie bezczelnie kochaj,
C                                a
choć smutne śpiewki przędę,
                   d        E                 a
bo przecież będę, no przecież będę.

Do kołyski

e                       C

Żyj z całych sił i uśmiechaj się do ludzi

a D                e

Bo nie jesteś sam

e

Śpij, nocą śnij

C                                                    a

Niech zły sen Cię nigdy więcej nie obudzi

D        e

Teraz śpij

e                       C

Niech dobry Bóg zawsze Cię za rękę trzyma
a D                e

Kiedy ciemny wiatr
e

Porywa spokój
C                              a

Siejąc smutek i zwątpienie
D        e

Pamiętaj, że

           a            D

Jak na deszczu łza

e                                       C  h C

Cały ten świat nie znaczy nic a nic…

           a        D   e                                              C

Chwila która trwa może być najlepszą z Twoich chwil…

        D

Najlepszą z Twoich chwil.

e                       C

Idź własną drogą, bo w tym cały sens istnienia
a D                e

Żeby umieć żyć
e

Bez znieczulenia
C                                         a

Bez niepotrzebnych niespełnienia
D      e

Myśli złych

Rozmowa z Jędrkiem

D                                   G          D

Pamiętasz Jędrek taką trasę w CSR
D                                                 A

gdy złote piwo wciąż płynęło jak Wełtawa
G                                                           D

a każdy z nas piękniejszy był niż walet kier
E                                                 A

i na panienki nikt nie musiał nas namawiać

 

D                                   G          D

Pamiętasz Jędrek taką trasę w NRD
D                                                   A

gdzie po sukcesy nas unosił złoty Robur
G                                                    D

a po kieszeniach szeleściły marki dwie
E                                              A

i do zachodu było bliżej niż do wschodu
G D            A D

Pamiętam, pamiętam

D                          G                          D

Za nami warkocz migotliwy wielkich miast
D                                                   A

i sal za nami nieogrzanych zimny dotyk
G                                                     D

małych porażek które dawno zatarł czas
E                                                A

i niby zwycięstw fetowanych po północy
D                                 G                      D

I chociaż wokół wciąż wybucha nowy bal
D                                              A

I nowe gwiazdy zapalają się w niebiosach
G                                                  D

to jednak jakby odrobinę czegoś żal
E                                                           A

przez delikatność już nie mówiąc nic o włosach

 

G D h                               E                             A

żal, żal sentymentów się zachciało starszym gościom
G                       A                          G

ale teraz trzeba będzie przetrwać biedę

G                 A                     D

aż się zrobi dookoła wielki Eden
e fis e A D

a w tym raju my ze swoją publicznością

Dziewczyny, które mam na myśli

                                C
Jak bardzo nam się zmienił świat
                           d
Przybyło nam za wiele lat
                                  G
Wspomnienia porwał wiatr i człowiek rad nie rad
                      C                              G
po uszy już w kompleksy wpadł.

Rec. (mam to samo)

 

                        C
Na głowie już i włosów mniej
                                   d
Wieczorem wcześniej spać się chce
                                  G
I w kościach strzyka gdzieś
                                                                 C                       G
i wzrok już też nie ten, i wolniej w żyłach krąży krew

 

                                           C                                           d
Dziewczyny które mam na myśli, powychodziły za mąż już
                            G                                                  C          G
Jedynie my recydywiści trzymamy wciąż samotny kurs

 

                                C

Choć bywa w sercu drgnie nam coś
                          d

i czasem w oko wpadnie ktoś
                                  G

Lecz przecież to nie to
                                                               C                  G

co kiedyś chata szkło i bez problemów jakoś szło

C

Dziś na to już nie starczy sił
                         d

zbyt szybko się urywa film
                           G

A potem nam się śni
                                                                   C                       G

szał zmysłów pożar krwi, lecz w końcu się budzimy i…

 

                                           C                                           d
Dziewczyny które mam na myśli, powychodziły za mąż już
                            G                                                  C            G
Jedynie my recydywiści trzymamy wciąż samotny kurs

 

                        C

A może by tak jeszcze raz
                         d

Już na to chyba nie stać nas
                           G

Nikt nam nie daje szans słomiany ogień zgasł
                      C

Bo nie te lata nie ten czas

                       C

Za mało sił za dużo słów
                                  d

Przepraszam lecz za siebie mów
                                G
Ty umiesz łgać jak z nut, bo mnie się marzy cud

                       C                    G
Daremne żale próżny trud

 

                                           C                                           d
Dziewczyny które mam na myśli, powychodziły za mąż już
                            G                                                  C
Jedynie my recydywiści trzymamy wciąż samotny kurs

W żółtych płomieniach liści – II

G                 e               a      G             e             H7 E7

W żółtych płomieniach liści brzoza dopala się ślicznie

a             G              C      a       F                C            E7 a

Grudzień ucieka za grudniem, styczeń mi stuka za styczniem

G                     e                 a          G        e            H7 E7

Wśród ptaków wielkie poruszenie, ci odlatują, ci zostają

a           G                  C a      F                G                 a G7

Na łące stoją jak na scenie, czy też przeżyją, czy dotrwają

 

C                              C7    F          e                    d7

I ja żegnałam nieraz kogo i powracałam już nie taka

B                   E7             a        F             D7                 G G7

Choć na mej ręce lśniła srogo obrączka srebrna jak u ptaka

C                              C7      F                 e                d7

I ja żegnałam nieraz kogo, za chmurą, za górą, za drogą

B        E7                  a       F              G7   a

I ja żegnałam nieraz kogo, i ja żegnałam nieraz

 

G                 e               a      G             e             H7 E7

Gęsi już wszystkie po wyroku, nie doczekają się kolędy

a             G              C      a       F                C            E7 a

Ucięte głowy ze łzą w oku zwiędną jak kwiaty, które zwiędły

G                     e                 a          G        e            H7 E7

Dziś jeszcze gęsi kroczą dumnie w ostatnim sennym kontredansie

a           G                  C a      F                G                 a G7

Jak tłuste księżne, które dumnie witały przewrót, kiedy stał się

C                              C7    F          e                    d7

I ja witałam nieraz kogo, chociaż paliły wstydem skronie

B                   E7             a        F             D7                 G G7

I powierzałam Panu Bogu to, co w pamięci jeszcze płonie

C                              C7      F                 e                d7

I ja witałam nieraz kogo, za chmurą, za górą, za drogą

B        E7                  a       F              G7   a

I ja witałam nieraz kogo, i ja witałam nieraz

 

G                 e               a      G             e             H7 E7

Ognisko palą na polanie, w nim liszka przez pomyłkę gore

a             G              C      a       F                C            E7 a

A razem z liszką, drogi Panie, me serce biedne, ciężko chore

G                     e                 a          G        e            H7 E7

Lecz nie rozczulaj się nad sercem, na cóż mi kwiaty, pomarańcze

a           G                  C a      F                G                 a G7

Ja jeszcze z wiosną się rozkręcę, ja jeszcze z wiosną się roztańczę

 

C                              C7    F          e                    d7

I ja żegnałam nieraz kogo i powracałam już nie taka

B                   E7             a        F             D7                 G G7

Choć na mej ręce lśniła srogo obrączka srebrna jak u ptaka

C                              C7      F                 e                d7

I ja żegnałam nieraz kogo, za chmurą, za górą, za drogą

B        E7                  a       F              G7   a

I ja żegnałam nieraz kogo, i ja żegnałam nieraz

Czas jak rzeka – II

e                             D                  G

Gdzie modra rzeka niesie wody swe,
e                          D                          G

tam słońca blask ujrzałem pierwszy raz,
e                             D                  G

nad brzegiem jej spędziłem tyle chwil,
C                                      D7

że dziś bez rzeki smutno mi,
e                            h

tam każdy dzień to skarb
C            D7      G

dziś mój jedyny skarb.

a                    D              G       e

Choć czas jak rzeka jak rzeka płynie,
a               D7                        G

unosząc w przeszłość tamte dni,
a                    D              G       e

Choć czas jak rzeka jak rzeka płynie,
a               D7                        G

unosząc w przeszłość tamte dni,

e                             D                  G

Do dni dzieciństwa wraca moja myśl,
e                             D                  G

w marzeniach moich żyje rzeka ta,
e                             D                  G

tak bardzo chciałbym być nad brzegiem jej
C                                      D7

więc niech wspomnienie dalej trwa
e                            h

tam każdy dzień to skarb
C            D7      G

dziś mój jedyny skarb.

Kołysanka

C                        a
Już nie mów nic, daj nocy sen,
d                              G
Milczeniem śpiewaj kołysanki,
     C                 a
Spokojną falą, falą pieść,
d                                   G
Bo słów ci przecież nie wystarczy,
E7               a
nie wystarczy słów


                                  F
By morzu podarować wiersz,
                                   G
By morzu podarować wiersz,
                        C
Ostatni wiersz, ostatni…
F                                 d
Bo to jest nasz ostatni rejs,
                                    E7
Bo to jest nasz ostatni rejs,
a         G
Ostatni…

      C                        a
Już nie mów nic, daj usnąć już,
d                              G
Los światła swoje też pogasił
     C                 a
I tylko księżyc blaski wzniósł,
d                               G
Aby z wysoka uśpić wanty,
     E7          a
aby wanty uśpić


                                  F
By morzu podarować wiersz,
                                   G
By morzu podarować wiersz,
                        C
Ostatni wiersz, ostatni…
F                                 d
Bo to jest nasz ostatni rejs,
                                    E7
Bo to jest nasz ostatni rejs,
a         G
Ostatni…

      C                        a
Już nie mów nic, ty stary wiesz,
d                                         G
Że sen zbyt długo trwał nie będzie,
     C                 a
A droga, którą trzeba przejść,
d                                           G
Przez najtrudniejsze ścieżki wiedzie.
E7                a
Najtrudniejsze ścieżki.


                                  F
By morzu podarować wiersz,
                                   G
By morzu podarować wiersz,
                        C
Ostatni wiersz, ostatni…
F                                 d
Bo to jest nasz ostatni rejs,
                                    E7
Bo to jest nasz ostatni rejs,
a         G
Ostatni…

Łódki – II

a d E7 a

a                       d 

Siedzi w niebie siwy anioł,
E7                a

ostry ma scyzoryk
a               d

I tak sobie w ciszy struga,
G                   C

struga łódki z kory.
d

I sam nie pamięta
d            a

ile to już lat
a                 d

wystrugane z kory łódki
E7                  a

puszcza anioł w świat.

a                       d 

W łódce miejsca nie za wiele,
E7                a

ot, dla jednej duszy,
a                  d

co ją z ziemi do anioła
G                       C

łódka przewieźć musi.
d

Lecz gdy miłość wielka
d                     a

trudno rozstać się,
a                     d

w jednej łódce hen do nieba
E7                  a

płyną dusze dwie.

a                  d 

I nam może też już anioł
E7                a

takie łódki struga.
a                  d

Gdy je puści niech ich droga
G                   C

do nas będzie długa.
d

I niech błądzą w chmurach
d                   a

cieszy każdy dzień,
a                   d

nim z błękitu spłynie ku nam
E7                  a

małej łódki cień.

Kolorowe jarmarki – I (0)

a

Kiedy patrzę hen za siebie

d
W tamte lata co minęły

G
Czasem myślę co przegrałam
C            E7

Ile diabli wzięli
d                                  G

Co straciłam z własnej woli
C               a

Ile przeciw sobie
E

Co wyliczę to wyliczę
E7                                                                   a

Ale zawsze wtedy powiem ,ze najbardziej mi żal:

 

A7               d                 G                C

Kolorowych jarmarków, blaszanych zegarków
a                 d                  E7                  a A7

Pierzastych kogucików, baloników na druciku
A7           d                   G            C

Motyli drewnianych, koników bujanych
a              d        E7           a

Cukrowej waty i z piernika chaty

a

Gdy w dzieciństwa wracam strony
d
Dobre chwile przypominam
G
Mego miasta słyszę strony
C                     E7

Czy ktoś czas zatrzymał
d                           G

I gdy pytam cicho siebie
C                      a

Czego żal dziś tobie
E

Co wyliczę to wyliczę
E7                                                                    a

Ale zawsze wtedy powiem, ze najbardziej mi żal:

 

A7               d                 G                C

Kolorowych jarmarków, blaszanych zegarków
a                 d                  E7                  a A7

Pierzastych kogucików, baloników na druciku
A7           d                   G            C

Motyli drewnianych, koników bujanych
a              d        E7           a

Cukrowej waty i z piernika chaty

Wypijmy za błędy – II

a                  E7                                           a7
Czego może chcieć od Życia taki gość jak ja?
F                      d                        E7                a
Nikt już z tego, co ktoś zrobił, nie wymyśli szkła.
a                      E7                                    a7
Może w niebie zrobią błąd i w natłoku spraw
F                     d                   E7                     a
To, co szło do innych stron, raz przypadnie nam.

 

                  E7 a                    E7 a
Wypijmy za błędy, za błędy na górze
                         E7 a                    E7 a
Niech wyjdą na dobre zmęczonej naturze
                   d  a                        d    a
Wypijmy za błędy, za błędy na górze
                   d  a                        E7 a
Niech wyjdą na dobre zmęczonej naturze

a                  E7                                           a7

Czego może chcieć i kto może nam coś dać

F                      d               E7                 a

Czasem rzucą parę lat, a sklep pęka w szwach.

a                     E7                                           a7

Kupić chcesz, gotówka jest, nie masz czasu stać,

F              d                  E7                  a

Złapie je emeryt, choć swoich dosyć ma.

 

                  E7 a                    E7 a

Wypijmy za błędy, za błędy na górze

                         E7 a                    E7 a

Niech wyjdą na dobre zmęczonej naturze

                   d  a                        d    a

Wypijmy za błędy, za błędy na górze

                   d  a                        E7 a

Niech wyjdą na dobre zmęczonej naturze

 

g g g g g c c d e d e g e e d d A d d c c d c

g g g g g f e f e d e g e e d d A d d c c d c

F                   f                        a                   C

Czego może chcieć od życia taki gość jak ja?

d                             E7                   a

Ludzi, których sam ciągle w sercu mam

F                        f                   a                 C

Czasem w nocy kilka godzin kręci osiem cyfr,

d                                a                  E7

Głos przez setki mil – nie to już nie ty!

 

                  E7 a                    E7 a

Wypijmy za błędy, za błędy na górze

                         E7 a                    E7 a

Niech wyjdą na dobre zmęczonej naturze

                   d  a                        d    a

Wypijmy za błędy, za błędy na górze

                   d  a                        E7 a

Niech wyjdą na dobre zmęczonej naturze

Za szybą

A7+                            3-a
Na spacer pójdę z psem na smyczy
h7                                      5-a
Na ławce w parku zakurzę fajkę
cis7            Fis7           h7                      E7
Nie kupię kwiatów na wyczekanym skwerze
fis7                            D7+               A7+
Więc nie, nie dzwoń do mnie, kiedy będę stary.
cis7            Fis7           h7                      E7
Nie kupię kwiatów na wyczekanym skwerze
fis7                            D7+               A7+
Więc nie, nie dzwoń do mnie, kiedy będę stary.

A7+                           3-a
Dokończę swą najlepszą książkę
h7                                      5-a
Na chandrę znów będę za twardy
cis7            Fis7           h7             E7
Całkiem spokojnie wypiję trzecią kawę
fis7                            D7+               A7+
Więc nie, nie dzwoń do mnie, kiedy będę stary.
cis7            Fis7           h7             E7
Całkiem spokojnie wypiję trzecią kawę
fis7                            D7+               A7+
Więc nie, nie dzwoń do mnie, kiedy będę stary.

Patrz na mnie
cis7              Fis7
Spieszyć się nie należy
h7             E7      h7                     E7          A7+
I ze wszystkiego otrząsać się jak pies, jak pies.
cis7            Fis7           h7             E7
Całkiem spokojnie wypiję trzecią kawę
fis7                            D7+               A7+
Więc nie, nie dzwoń do mnie, kiedy będę stary.


cis7            Fis7           h7             E7
Całkiem spokojnie wypiję trzecią kawę
fis7                            D7+               A7+
Więc nie, nie dzwoń do mnie, kiedy będę stary.


3-a – akord „a” grany na 3 progu
5-a – akord „a” grany na 5 progu

Łatwopalni – II

a                   e            F     G                     a
Znam ludzi z kamienia, co będą wiecznie trwać.
                     e          F G                        a

Znam ludzi z papieru, co rzucają się na wiatr.

 

d G                   a              d

A my, tak łatwopalni, biegniemy w ogień,
F   G           a

By mocniej żyć
d G                 a                 d

A my, tak łatwopalni, tak śmiesznie mali,
F G         C

Dosłowni zbyt.

a                          e                F     G                a
Wiem, że można inaczej żyć, oszukać, okpić czas
                           e                F     G                        a

Wiem, jak zimno potrafi być, gdy wszystko jest ze szkła.

 

d G                   a              d

A my, tak łatwopalni, biegniemy w ogień,
F   G           a

By mocniej żyć

d G                 a                 d

A my, tak łatwopalni, tak śmiesznie mali,
F G         C

Dosłowni zbyt.

a                           e       F     G                  a
Świat między wierszami największy ukrył skarb.
                                e            F G                        a

Wiesz, w to miejsce czasami odchodzi któryś z nas.
F G                        a

Odchodzi któryś z nas…

Ballada o wilku

            C                               F7+                            C   F7+

Tamtą zimę wciąż pamiętam, już nie ważne który rok
             C                                F7+                              G

Tak jak złapał mróz na święta, trzymał aż po Wielką Noc
          F                      G                                       C          a

Śnieg zasypał okolicę, wiatr przeszywał dom na wskroś
                d                                G                              F   G C

Głodnych wilków smętne wycie słychać było dzień i noc

 

            C                               F7+                            C   F7+

Wyjeżdżałem gdzieś o świcie, zimny silnik ciągle gasł
             C                         F7+                      G

Przeklinałem świat i życie, żeby grata trafił szlag
           F                                      G                              C       a

Wtedy z zaspy gdzieś wyskoczył, prosto mi pod koła wpadł
             d                                G                                   F   G

Patrząc śmierci prosto w oczy, wilk, co dość już życia miał

 

F           G    C                     a

Każdy z nas pisany ma ten dzień
       d                            G                  C            C7

Gdy kończy się już czas, gdy trzeba odejść w cień
            F                                   G                                 C a

Trzeba iść przez życie twardo, nie żałować własnych sił
             d                                    G                               F G C

Śmierci w oczy spojrzeć hardo, ze spokojem, jak ten wilk

          C                          F7+                        C   F7+

Stary Janek nas opuścił, ciężko było kopać grób
             C                             F7+                        G

Dom zostawił całkiem pusty, nie dla niego taki mróz
          F                             G                                      C   a

Janek życie miał nielekkie, przeżył wojny wszystkie trzy
              d                      G                                      F   G C

Odszedł cicho i bez lęku, odszedł z dumą jak ten wilk

 

            C                               F7+                     C   F7+

Tamtą zimę wciąż zapamiętam, zasypało cały las
             C                          F7+                               G

Głodne wilki wyły smętnie, ktoś nie wracał raz po raz
       F                                G                                       C    a

Ale często śnię po nocach, jak przed maską dumnie stał
             d                                G                                   F   G C

Patrząc śmierci prosto w oczy, wilk, co dość już życia miał

 

F           G    C                     a

Każdy z nas pisany ma ten dzień
       d                            G                  C            C7

Gdy kończy się już czas, gdy trzeba odejść w cień
            F                                   G                                 C a

Trzeba iść przez życie twardo, nie żałować własnych sił
             d                                    G                               F G C

Śmierci w oczy spojrzeć hardo, ze spokojem, jak ten wilk

 

              F                              G                                               C    a

Z głową dumnie podniesioną, jednym krokiem przejść przez próg
               d                            G                               F G C

Z drugiej strony, za zasłoną, czeka na nas Dobry Bóg.

Zegarmistrz światła

kap.II

 

a                                   G
A kiedy przyjdzie także po mnie
D                             a
zegarmistrz światła purpurowy
C                                   G
By mi zabełtać błękit w głowie
D                      a
to będę jasny i gotowy

 

a                                         G
Spłyną przeze mnie dni na przestrzał
D                        a
zgasną podłogi i powietrza
C                                     G
Na wszystko jeszcze raz popatrzę
D                                       a
i pójdę, nie wiem gdzie na zawsze

ver.2

 

h                                   A
A kiedy przyjdzie także po mnie
E                             h
zegarmistrz światła purpurowy
D                                   A
By mi zabełtać błękit w głowie
E                      h
to będę jasny i gotowy

 

h                                         A
Spłyną przeze mnie dni na przestrzał
E                        h
zgasną podłogi i powietrza
D                                     A
Na wszystko jeszcze raz popatrzę
E                                       h
i pójdę, nie wiem gdzie na zawsze

 

 

 

Skip to content