Biesiada - Śpiewnik gitarowy - teksty i akordy piosenek

Ech, raz

d a
Gdzieś w Paryżu mieście jest
E E7 a A7
Małe, nocne bistro,
d a
Gdzie z napojów pija się
E E7 a A7
Tylko wódkę czystą.

d a

Zaś Francuzi bracia tam,
E E7 a A7

Kiedy chandrę czują,
d a

Powtarzają słowa dwa,
E E7 a A7

Język wyłamując:

d a

Ech, raz, jeszczo raz,
E E7 a A7

Jeszczo mnogo, mnogo raz!
d a

Ech, raz, jeszczo raz,
E E7 a A7

Jeszczo mnogo, mnogo raz!

d a

Stary romans można tu
E E7 a A7

Kupić za trzy franki,
d a

Potem sensu jego słów
E E7 a A7

Szukać na dnie szklanki.

d a

I jest taka dziwna moc
E E7 a A7

W skrzypcach u Cygana,
d a

Że sam nie wiesz, kiedy noc
E E7 a A7

Zbliża się do rana…

d a

Ech, raz, jeszczo raz,
E E7 a A7

Jeszczo mnogo, mnogo raz!
d a

Ech, raz, jeszczo raz,
E E7 a A7

Jeszczo mnogo, mnogo raz!

d a

Widzisz gdzieś daleko stąd
E E7 a A7

W poświacie księżyca
d a

Tłum niedźwiedzi białych, co
E E7 a A7

Chodzi po ulicach.

d a

Kapitalizm skoro świt
E E7 a A7

Jest już nie tak szary,
d a

Kiedy Francuz wspomni rytm
E E7 a A7

Cygańskiej gitary.

d a

Ech, raz, jeszczo raz,
E E7 a A7

Jeszczo mnogo, mnogo raz!
d a

Ech, raz, jeszczo raz,
E E7 a A7

Jeszczo mnogo, mnogo raz!

d a

Niechaj wzrusza się do łez,
E E7 a A7

Kto ma słabą głowę –
d a

– romans wprawdzie stary jest,
E E7 a A7

Ale franki nowe!

d a

Dzisiaj i każdego dnia
E E7 a A7

W bistrze za Operą
d a

Sztuczny Cygan czeka na
E E7 a A7

Prawdziwych frajerów!

d a

Ech, raz, jeszczo raz,
E E7 a A7

Jeszczo mnogo, mnogo raz!
d a

Ech, raz, jeszczo raz,
E E7 a A7

Jeszczo mnogo, mnogo raz!

W siną dal (Adela)

D G D

Adela już zakłada suknię cienką

h E7 A

Na wiosnę kwiatki rosną i kwitnie miesiąc maj

D D7 G D

Gdy spytasz ją dla kogo ta sukienka?

D A7 D

Dla kochasia, który odszedł w siną dal.

D G

W siną dal, w siną dal

D A7 D

To dla kochasia, który odszedł w siną dal

D G

W siną dal, w siną dal

D A7 D

To dla kochasia, który odszedł w siną dal.

D G D

Czerwone ma podwiązki pod tą suknią
h E7 A

Na wiosnę kwiatki rosną i kwitnie miesiąc maj
D D7 G D

Gdy spytasz ją dla kogo taki luksus?
D A7 D

To dla kochasia, który odszedł w siną dal.

D G D

U drzwi, u drzwi, jej tatuś czyści spluwę
h E7 A

Na wiosnę kwiatki rosną i kwitnie miesiąc maj
D D7 G D

Gdy spytasz ją na czyją to jest zgubę?
C G7 C

To na kochasia, który odszedł w siną dal.

D G

W siną dal, w siną dal

D A7 D

To dla kochasia, który odszedł w siną dal

D G

W siną dal, w siną dal

D A7 D

To dla kochasia, który odszedł w siną dal.

D G D

Nad łóżkiem ślub stwierdzony rejentalnie
h E7 A

Na wiosnę kwiatki rosną i kwitnie miesiąc maj
D D7 G D

Gdy spytasz ją z kim żyjesz tak moralnie?
D A7 D

Z kochasiem, który odszedł w siną dal.

D G

W siną dal, w siną dal

D A7 D

Pomaszerował lewa – prawa w siną dal…

D G

W siną dal, w siną dal

D A7 D

Pomaszerował lewa – prawa w siną dal…

Złamano już tyle serc

A E

Kawy łyk wina smak
E A

Czegoś żal i czegoś brak
D A

Chodzi ktoś po domu z kąta w kąt
E

Ale robi błąd

A E

Złamano już tyle serc
E A

Wspominać nawet żal
A D

Tak wiele spadło łez
E A

Lecz w nas jeszcze wciąż miłość trwa

A E

Czeka ktoś długą noc
E A

Wbija wzrok w kieliszka dno
D A

Wierzy i nadzieje wróży z gwiazd
E

Ale traci czas

A E

Złamano już tyle serc
E A

Wspominać nawet żal
A D

Tak wiele spadło łez
E A

Lecz w nas jeszcze wciąż miłość trwa

Dziewczyny, które mam na myśli

C
Jak bardzo nam się zmienił świat
d
Przybyło nam za wiele lat
G
Wspomnienia porwał wiatr i człowiek rad nie rad
C G
po uszy już w kompleksy wpadł.

Rec. (mam to samo)

C
Na głowie już i włosów mniej
d
Wieczorem wcześniej spać się chce
G
I w kościach strzyka gdzieś
C G
i wzrok już też nie ten, i wolniej w żyłach krąży krew

C d
Dziewczyny które mam na myśli, powychodziły za mąż już
G C G
Jedynie my recydywiści trzymamy wciąż samotny kurs

Choć bywa w sercu drgnie nam coś
d

i czasem w oko wpadnie ktoś
G

Lecz przecież to nie to
C G

co kiedyś chata szkło i bez problemów jakoś szło

Dziś na to już nie starczy sił
d

zbyt szybko się urywa film
G

A potem nam się śni
C G

szał zmysłów pożar krwi, lecz w końcu się budzimy i…

C d
Dziewczyny które mam na myśli, powychodziły za mąż już
G C G
Jedynie my recydywiści trzymamy wciąż samotny kurs

A może by tak jeszcze raz
d

Już na to chyba nie stać nas
G

Nikt nam nie daje szans słomiany ogień zgasł
C

Bo nie te lata nie ten czas

Za mało sił za dużo słów
d

Przepraszam lecz za siebie mów
G
Ty umiesz łgać jak z nut, bo mnie się marzy cud

C G
Daremne żale próżny trud

C d
Dziewczyny które mam na myśli, powychodziły za mąż już
G C
Jedynie my recydywiści trzymamy wciąż samotny kurs

Marianna

Wczoraj, obiecałaś mi na pewno,

G7 C

że zastaniesz mą królewną, królewną mego snu.

Wczoraj obiecałaś mi być wierną

G7 C C7

i w miłości być niezmienną na długi życia kres.

Ref. O Maryjanno,

gdybyś była zakochana,

nie spałabyś w tę noc,

C C7

w tę jedną noc. (bis)

Dzisiaj, gdym do ciebie przyszedł z rana,

G7 C

by cię zbudzić, ukochana, z twego rannego snu.

Dzisiaj nie zastałem ciebie w domu,

G7 C C7

bo uciekłaś po kryjomu, z innym na randez-vous.

Ref. O Maryjanno,

gdybyś była zakochana,

nie spałabyś w tę noc,

C C7

w tę jedną noc. (bis)

Teraz, gdy już wszystko diabli wzięli,

G7 C

gdy do wojska mnie wciągnęli, karabin dali mi.

Teraz mam już inną ukochaną,

G7 C C7

karabinem nazywaną, tulę i pieszczę go…

Ref. O Maryjanno,

gdybyś była zakochana,

nie spałabyś w tę noc,

C C7

w tę jedną noc. (bis)

Kessera

C G C C7

Posłuchajcie opowieści mej

F G C C7

o dziewczynie, która nie kochała mnie,

F G

była piękna, lecz fałszywa,

C a

była śliczna, lecz zdradliwa,

d G C

a na imię miała właśnie Kessera

C e

Ref. Kessera, Kessera, Kessera.

F G C C7

ja bez ciebie dłużej już nie mogę żyć,

F G

tyś mnie sercem swym zdradziła

C a d G C

i na zawsze opuściła, Kessera, Kessera, Kessera.

C G C C7

Ja dla ciebie poświęciłem życie swe,

F G C C7

a ty nigdy nie kochałaś mnie,

F G

Lecz ja powiem wam kochani,

C a

że na zawsze pozostanie

d G C

w mej pamięci piękne imię Kessera.

C e

Ref. Kessera, Kessera, Kessera.

F G C C7

ja bez ciebie dłużej już nie mogę żyć,

F G

tyś mnie sercem swym zdradziła

C a d G C

i na zawsze opuściła, Kessera, Kessera, Kessera.

C G C C7

To już koniec opowieści mej

F G C C7

o dziewczynie, która nie kochała mnie,

F G

była piękna, lecz fałszywa,

C a

była śliczna, lecz zdradliwa,

d G C

a na imię miała właśnie Kessera.

C e

Ref. Kessera, Kessera, Kessera.

F G C C7

ja bez ciebie dłużej już nie mogę żyć,

F G

tyś mnie sercem swym zdradziła

C a d G C

i na zawsze opuściła, Kessera, Kessera, Kessera.

Biały miś – II

a d

Biały miś dla dziewczyny,
F E a

Którą kocham i kochał będę wciąż,
a d

Lecz dziewczyna jest już z innym
F E a

I pozostał mi tylko biały miś.

C G

Ref. Hej dziewczyno, spójrz na misia,
F G a

Niech przypomni twego chłopca ci,

C G

Nieszczęśliwego małego misia,
F E a

Który w oczach ma tylko białe łzy.

a d

Minął czas, naszych spotkań,
F E a

Minął dzień, zaginął biały miś
a d

I pozostał żal i smutek,
F E a

Po dziewczynie, po misiu i po snach.

C G

Ref. Hej dziewczyno, spójrz na misia,
F G a

Niech przypomni twego chłopca ci,

C G

Nieszczęśliwego małego misia,
F E a

Który w oczach ma tylko białe łzy.

a d

Biały miś, nie kochany,
F E a

Porzucony już dawno w ciemny kąt,
a d

Już dziewczyna go nie weźmie,
F E a

Nie przytuli do swoich ciepłych rąk.

Głęboka studzienka

C A d

Głęboka studzienka, głęboko wkopana,

G C G C

a przy niej Kasieńka, jak wymalowana.

C A d

Stała przy studzience, wodę nabierała,

G C G C

o swoim kochaneczku, Jasieńku myślała.

C A d

Żebym Cię Jasieńku, choć raz zobaczyła,

G C G C

tobym do studzienki, za Tobą wskoczyła.

C A d

Najpierw bym rzuciła, ten biały wianuszek

G C G C

com Ci go uwiła, ze samych różyczek.

C A d

Głęboka studzienko, czy mam do Cię skoczyć,

G C G C

tęsknić za Jasieńkiem, życie sobie skrócić.

C A d

Nie skoczę do ciebie, studzienko głęboka

G C G C

za daleko do dna i zimna twa woda.

C A d

Ucałuję listekczek, szeroki dębowy,

G C G C

razem z pozdrowieniem, wrzucę go do wody.

C A d

Zanieś go studzienko, do Jasieńka mego

G C G C

powiedz mu ode mnie, że czekam na niego.

Beczka piwa

Pamiętał tylko tyle, że dziewczyna jego włosy miała blond.

D A

Pamiętał, że przyjechał skądś, lecz nie pamiętał – kiedy ani skąd

e A e A

Urodził się, ale nie wie gdzie, potrafi pisać i modlić się,

e A D

lecz czemu po bułgarsku – jeden Bóg naprawdę tylko wie.

Pewnego przedpołudnia gdy dostojnie wszedł do restauracji “Dryf”,

D7 G

Zamówił beczkę piwa, piwo i osiem piw, Usiadł, zmarszczył krzaczastą brew.

D H

W tętnicach mu zaszlochała krew,

e A D A

A duszą targnął płaczliwie tęskno-rzewny śpiew:

D e G A D

La, la, la…

Pamiętał wiatr bułgarskich gór, owieczek stado i ogniska swąd

D A

I Marię Konopnicką znał i ni cholery nie pamiętał skąd

e A e A

Tatuaż krył jego tors i bark, miał tłuste włosy i tłusty kark

e A D

I dres z nadrukiem klubu NKS “Podhale” Nowy Targ

W plecaku miał swój cały świat, kamieni kilka, chleb i wina dzban

D7 G

I płytę kompaktową z przebojami top-one

G D H

Wspomniał zapach ojczystych łąk, rodzinną wieś i przyjaciół krąg

e A D A

I znów w nim targnął płaczliwie tęskny protest-song

D e G A D

La, la, la…

Pamiętał, że miał braci dwóch, że jeden mieszkał w Soczi drugi w Lurt

D A

Ten młodszy miał na imię Zdzich, starszemu na cześć dziadka dali Kurt

e A e A

Ze szkolnych lat zapamiętał że wśród książek miał ulubione dwie

e A D

Z pamięci recytował “Cichy Don” i Statut ZHP

Po trzeciej nocy w barze “Dryf” dopełnił się wędrówki jego czas,

D7 G

Zamówił jeszcze piwo, zamknął oczy i zgasł…

G D H

Jak zwykle w podróż wyruszał sam, po chwili stał u niebieskich bram

e e A D A

Zapukał grzecznie i przekroczył próg…. rozejrzał się a tam.

D e G A D

La, la, la…

Beata z Albatrosa

a d
Siedem dziewcząt z Albatrosa, Tyś jedyna,
G C – E7
Dziś pozostał mi po Tobie smutek – żal,

a d

Miałaś wtedy siedemnaście lat dziewczyno,
G C – E7

W Augustowie pierwszy raz ujrzałem Cię.

a d
A na imię miałaś właśnie Beata,

G C – E7

Piękne imię musisz przyznać, miła ma.
a d

Zabierałem ją co dzień na fregatę,
G C – E7

By miłością swą upajała mnie.

a d

Minął dzionek, słońce zaszło za jeziorem,
G C – E7

I fregaty kontur ukrył się za mgłą,
a d

Na fregacie byliśmy wciąż sami,
G C – E7

A na brzegu ktoś nucił piosnkę tę.

a d

Już od dawna Ciebie nie widziałem,
G C – E7

Tak mi smutno jest bez Ciebie, tak mi źle,
a d

Lecz myślę, że kiedyś się spotkamy… acha,
G C – E7

W Augustowie, nad Neckiem, w białe dnie.

a d

Te wspomnienia w mej pamięci pozostaną,
G C – E7

I na zawsze schowam w sercu je,
a d

Jestem Beatko zakochany,
G C – E7

Pragnę z Tobą jeszcze spotkać się.

W Polskę idziemy

a d
W tygodniu to jesteśmy cisi jak ta ćma
d a

W tygodniu to nam wszystko wisi aż do dna

C H7

A jak się człowiek przejmie rolą, sam pan wisz

E7 a

To zaraz plecy go rozbolą albo krzyż

a d

W tygodniu to jesteśmy szarzy jak ten dym

d a

W tygodniu nic się nie przydarzy, bo i z kim?

(g) A7 d

I życie jak koszula ciasna pije nas

a F E7

Aż poczujemy mus i raz na jakiś czas

a (E7) d7

W Polskę idziemy drodzy panowie,

G7 (e7) A7

W Polskę idziemy

d a

Nim pierwsza seta zaszumi w głowie

H7 E7

Drugą pijemy

a (E7) d7

Do dna, jak leci, za fart, za dzieci

G7 (e7) A7

Za zdrowie żony

d a

Było nie było, w to głupie ryło,

H7 E7 a

W ten dziób spragniony

d
Świat jak nam wisiał – tak teraz nie jest
a7
Nam wszystko jedno
B G7

Śledziem się przeje kumpel się śmieje,

C E7

Dziewczyny bledną

a (E7) d7

Świerzbią nas dłonie i oko płonie,

G7 (e7) A7

Lśni jak pochodnia

d a

Aż w nowy tydzień świt nas wygoni,

H7 E7

No, a w tygodniu

a                                                 d
W tygodniu, bracie, wolno goisz kaca fest
d                                          a
Bo czy się leży, czy się stoi jakoś jest
C                                           H7
W tygodniu kleją ci się oczy, boli krzyż
E7                                            a
A wyżej nerek nie podskoczysz, sam pan wisz

a d
W tygodniu żony barchanowe chrapią w noc
d a

A ty otulasz ciężką głowę ciasno w koc

A7 d

I rano gapisz się na ludzi okiem złym

a F E7

I nagle coś się w tobie budzi i jak w dym

a d7

W Polskę idziemy drodzy panowie,

G7 A7

W Polskę idziemy

d a

Nim pierwsza seta zaszumi w głowie

H7 E7

Do ludzi lgniemy

a E7 d7

Słuchaj… rodaku… czerwone maki…

G7 A7

Serce… Ojczyzna

d a

Trzaska koszula – tu szwabska kula…

H7 a

Tu, popatrz blizna

Potem wyśnimy sen kolorowy,

Sen malowany

B G7

Z twarzą wtuloną w kotlet schabowy

C E7

Panierowany

a d7

My – pełni wiary, choć łeb nam ciąży,

G7 (e7) A7

Ciąży jak ołów

d a

że żadna siła nas nie pogrąży,

H7 E7

Orłów, sokołów

a d

A potem znow się przystopuje i znow gaz

d a

I społeczeństwo nas szanuje, lubią nas

C H7

Uśmiecha do nas się najmilej ten i ów

E7 a

Tak rośnie, rośnie nasz przywilej świętych krow

a d

Niejeden to się nami wzrusza, słow mu brak

d a

Rubaszny czerep, ale dusza znany fakt

A7 d

Nas też coś wtedy w dołku ściska, wilgnie wzrok

a F E7

Bracia rodacy… dajcie pyska… rownać krok

a d7

W Polskę idziemy, w Polskę idziemy,

G7 A7

Bracia rodacy

d a

Tu się, psia nędza, nikt nie oszczędza,

H7 E7

Odpoczniesz w pracy

a E7 d7

W pracy jest mikro… mikro i przykro,

G7 A7

Tu gołdą spływa

d a

Cham lub bohater – polska sobotnia

H7 a

Alternatywa

Gdy dzień się zbudzi i skacowani

Wstaną tytani

B G7

I znowu w Polskę, bracia kochani,

C E7

Nikt nas nie zgani

a d7

Nikt złego słowa, Łomża czy Nakło,

G7 (e7) A7

Nam nie bałaknie

d a

Jak by nam kiedyś tego zabrakło…

H7 E7

Nie… nie zabraknie

Sto lat

C G

Sto lat, sto lat niech żyje, żyje nam

G C

Sto lat, sto lat niech żyje, żyje nam

C F

Jeszcze raz, jeszcze raz nich żyje, żyje nam

G C

Niech żyje nam

Niech mu gwiazdka pomyślności

F C

nigdy nie zgaśnie

F C

Nigdy nie zagaśnie

F C G C

Jak się z nami nie napije niech się pod stół skryje

F C G7 C

Jak się z nami nie napije niech się pod stół skryje

C F G C

Sto lat, sto lat niech żyje, żyje nam
C F G C

Sto lat, sto lat niech żyje, żyje nam

C F G C

Niech żyje nam, niech żyje nam

C F G C

W zdrowi szczęściu, pomyślności, niechaj żyje nam
C F G C

Niech żyje nam, niech żyje nam

C F G C

W zdrowi szczęściu, pomyślności, niechaj żyje nam

C G C

I jeszcze jeden jeszcze raz, sto lat, sto lat niech żyje nam.

C G C

Sto lat, sto lat, sto lat niech żyje nam.

C G C

I jeszcze jeden jeszcze raz, sto lat, sto lat niech żyje nam.

C G C

Sto lat, sto lat, sto lat niech żyje nam.

Bubliczki

d
Zapadła noc głucha,

W latarnie wiatr dmucha.

Ktoś pieśni mej słucha,

Czart chyba sam!

Idę gdzie los gna mnie,

Choć miasta pól zna mnie,

Nie patrzy nikt na mnie

Ni na mój kram.

Ach, kupcie bubliczki,

Gorące bubliczki,

Gdy dacie rubliczki,

Nakarmię was!

Tę prośbę mam jedną:

Gdy gwiazdy w krąg zbledną,

Wspomóżcie mnie biedną

Choć jeden raz.

Kto papa mój, mama,

Ja nie wiem dziś sama,

Dziewczyna, nie dama,

Mam od was mniej!

Lecz żal mój jest krótki,

Dwóch chłopców, trzy wódki

I idą precz smutki

Przy pieśni tej:

Ach, kupcie bubliczki,

Gorące bubliczki,

Gdy dacie rubliczki,

Nakarmię was!

Tę prośbę mam jedną:

Gdy gwiazdy w krąg zbledną,

Wspomóżcie mnie biedną

Choć jeden raz.

A jak w tej złej dobie

Zarobię coś sobie,

To wielki bal zrobię,

A ze mną wy!

Noc całą, bez zmiany,

Od ściany do ściany,

Harmonia i tany

Wciąż będą szły!

Ach, kupcie bubliczki,

Gorące bubliczki,

Gdy dacie rubliczki,

Nakarmię was!

Tę prośbę mam jedną:

Gdy gwiazdy w krąg zbledną,

Wspomóżcie mnie biedną

Choć jeden raz.

Jeśli chcecie gdzieś przenosić to w Bieszczady

G
Warszawiacy śpiewają o Wiśle
C
Ci z Olsztyna śpiewają o Łynie
a
Ci z Katowic o, ciężkim przemyśle
G C D
My śpiewamy o tamie w Solinie

G
Tutaj wszystko ładniejsze i lepsze
C
W porównaniu na przykład z Krakowem
a
Czysta woda i czyste powietrze
G C D
Choć pod Jasłem są pola naftowe

C          G        D       G
Wielkie nieba, co za wrzawa
C                 D               G
Chcą przenosić, ale gdzie?
              C                  G               C
Olsztyn, Kraków, czy Warszawa
       G         C        D
A ja jednak myślę że

        a                       D                     G
Jeśli chcecie gdzieś przenosić to w Bieszczady
         C          D                G        G7
Bo to idealne miejsce dla stolicy
C                  E                         a                  c
Komuniści z ludowcami mogą wchodzić tu w układy
             G                 D             G
W razie czego maja blisko do granicy

a                       D                         G
Tu najlepszy, najżyczliwszy żyje naród
C                           D                   G      G7
I nie prawda, że tu bieda, głód i nędza
C                               E                        a       c
Na mieszkańca nam przypada samej ziemi 6 hektarów
G                                      D       G
Tona drewna, niedźwiedź i 2/3 księdza

G
Spoglądają krakowscy poeci
C
Na warszawskich poetów z wysoka
a
Lecz przypomnę panowie, że przecież
G C D
Już przed wami był Grzegorz z Sanoka

G
Po tych scieżkach pan Szwejk spacerował
C
Był Jagiełło z małżonka i świtą
a
Przebywała tu Bona królowa
G C D
Oraz Gierek z Josipem Broz Tito

C          G        D       G
Wiatr się tłucze po Tarnicy
C          D               G
Otulonej płaszczem gwiazd
      C                G        C
Ale wróćmy do stolicy
       G         C            D
I powtórzmy jeszcze raz

        a                       D                     G
Jeśli przenieść to w Bieszczady, bo panowie
         C          D                G        G7
Każdy z was odnajdzie tutaj cos swojskiego
C                  E                         a                  c
Jak przed laty w gęstym lesie stoją dacze w Arłamowie

             G                 D             G
A w Jabłonkach stoi pomnik Świerczewskiego
a                       D                         G
Tu najlepszy, najżyczliwszy żyje naród
C                           D                   G      G7
I nie prawda, że tu bieda, głód i nędza
C                               E                        a       c
Na mieszkańca nam przypada samej ziemi 6 hektarów

G                                      D       G
Tona drewna, niedźwiedź i 2/3 księdza
a                       D                         G
Wiec przenieście te stolice pod Tarnice
C                           D                   G      G7
Gdzie nocami diabeł z lichem w karty rżnie
C                               E                        a       c
Prosi o to Małgorzata – dziecko Łodzi robotniczej
G                                      D       G
I stoczniowiec z Gdańska – Aleksander G.

Trzej wodzowie – II

             C
Być raz gdzieś trzej wodzowie
F
Oni mieć wielkie zdrowie
C                                         G
I ognista woda lubić, kochać pić
C
Oni mieć wielki humor
F
I bez przerwy robić rumor
C               G                          C
I z rozkoszy jak bawoły dzikie wyć

             F
My być tam, my być tu
C
Wielki nasz Manitou
C                                      G
Ty nam dać, ognista woda, woda dać!
C
My ją pić, pić do rana,
F
Nasza woda ukochana
C              G                  C
My ją pić, my ją pić, a potem paść.

             C
Wielki wodz Inczuczuna
F
Mieć nad lbem wielka łuna
C                                         G
Taki wielki umysłowy z niego, z niego być
C
On wciąż knuć lawirować
F
I bez przerwy kombinować
C               G                          C
Jakby w dzikiej prerii lepiej sobie żyć

             F
My być tam, my być tu
C
Wielki nasz Manitou
C                                      G
Ty nam dać, ognista woda, woda dać!
C
My ją pić, pić do rana,
F
Nasza woda ukochana
C              G                  C
My ją pić, my ją pić, a potem paść.

Wielki wódz Mała Kopa
F

On mieć być kawał chłopa
C G

Jak być młody to z mustanga na skalp spaść
C F

On wesoła mieć gęba i świergotać jak zięba
C G C

Gdy ognista woda ciurkiem w niego lać

Wielki wódz Orle Pióro
F

Ten chcieć zawsze być gorą
C G

On chcieć mieć zawsze dużo białych squaw
C F

On mieć skalp mało wlosa do ognistej wody nosa
C G C

On się w prerię swego życia rzucać wplaw

C
Ledwo świt blady wstanie
F
Już na ścieżkach są Indianie
C                                              G
Oni swoja scieżka zdrowia dobrze znać
C                         F
Pić ognistą na kaca i wesoła mieć glaca
C                   G                         C
Oni sama radość z życia swego brać

Banda na mera

G A D A

Bandanamera, napadła banda na mera
D G A D G A

u jubilera, napadła banda na mera.
G A D A

Bandanamera, napadła banda na mera
D G A D G A

u jubilera, napadła banda na mera.

A
Wzburzeni, wzruszeni szczerze,
D A

wam kablujemy po drutach
A

depeszę o naszym merze,
G A

który się kochał w biżutach.
D G A

I kiedy w ubiegły wtorek
D G A

do jubilera niósł worek:

G A D A

Bandanamera, napadła banda na mera
D G A D G A

u jubilera, napadła banda na mera.
G A D A

Bandanamera, napadła banda na mera
D G A D G A

u jubilera, napadła banda na mera.

A
Interpol ręce umywa,
D A

“Herbapol” biedny mer łyka,
A

gangsterów banda złośliwa
G A

wciąż przed pościgiem umyka,
D G A

mer nam podupadł ze zdrowiem,
D G A

miasto jest w strachu, albowiem:

G A D A

Bandanamera, napadła banda na mera
D G A D G A

u jubilera, napadła banda na mera.
G A D A

Bandanamera, napadła banda na mera
D G A D G A

u jubilera, napadła banda na mera.

G A D A

Bandanamera, napadła banda na mera
D G A D G A

Łapta ją tera, panowie łapta ją tera
G A D A

Bandanamera, napadła banda na mera
D G A D G A

Łapta ją tera, panowie łapta ją tera

Cicha woda – I

a d a

Płynął strumyk przez zielony las,

E7 a

a przy brzegu leżał stukilowy głaz.

d a

Płynął strumyk, minął jakiś czas,

H7 E7

stukilowy głaz gdzieś zginął, strumyk płynie tak jak płynął.

a d E7 a

Cicha woda brzegi rwie, nie wiem nawet jak i gdzie.

A d

Nie zdążysz nawet zabezpieczyć się.

H7 E7

Bo nie zna nikt metody, by się ustrzec cichej wody.

a d E7 a

Cicha woda brzegi rwie. W jaki sposób – któż to wie?

A d

Ma rację, że tak powiem, to przysłowie –

E7 a

„cicha woda brzegi rwie”!

a d a

Szła dziewczyna przez zielony las,

E7 a

popatrzyła na mnie tylko jeden raz.

d a

Popatrzyła – minął jakiś czas,

H7 E7

lecz wiadomo – jej uroda, była jak ta cicha woda.

a d E7 a

Cicha woda brzegi rwie, nie wiem nawet jak i gdzie.

A d

Nie zdążysz nawet zabezpieczyć się.

H7 E7

Bo nie zna nikt metody, by się ustrzec cichej wody.

a d E7 a

Cicha woda brzegi rwie. W jaki sposób – któż to wie?

A d

Ma rację, że tak powiem, to przysłowie –

E7 a

„cicha woda brzegi rwie”!

a d a

Płynie strumyk przez zielony las,

E7 a

skończył się już dla mnie kawalerski czas.

d a

Dzisiaj tylko czasem – proszę was,

H7 E7

jeśli żonka mnie nie słyszy, śpiewam sobie jak najciszej.

a d E7 a

Cicha woda brzegi rwie, nie wiem nawet jak i gdzie.

A d

Nie zdążysz nawet zabezpieczyć się.

H7 E7

Bo nie zna nikt metody, by się ustrzec cichej wody.

a d E7 a

Cicha woda brzegi rwie. W jaki sposób – któż to wie?

A d

Ma rację, że tak powiem, to przysłowie –

E7 a

„cicha woda brzegi rwie”!

Pieski małe dwa

C a F G

Pieski małe dwa chciały przejść się chwilkę
C a F G

Nie wiedziały jak, przeszły jedną milkę
C a F G

I znalazły coś, taką dużą białą kość

Si bon, si bon tralalalala
Si bon, si bon tralalalala

C a F G

Pieski małe dwa chciały przejść przez rzeczkę
C a F G

Nie wiedziały jak, znalazły kładeczkę
C a F G

I choć była zła, przeszły po niej pieski dwa

Si bon, si bon tralalalala
Si bon, si bon tralalalala

C a F G

Pieski małe dwa poszły więc na łąkę
C a F G

Zobaczyły tam czerwoną biedronkę
C a F G

A biedronka ta dużo czarnych kropek ma

Si bon, si bon tralalalala
Si bon, si bon tralalalala

C a F G

Pieski małe dwa bardzo się zdziwiły
C a F G

O biedronkę tę omal się nie biły
C a F G

Bo każdy z nich chciał, żeby ją dla siebie miał

Si bon, si bon tralalalala
Si bon, si bon tralalalala

C a F G

Pieski małe dwa wróciły do domu
C a F G

O przygodzie swej nie mówiąc nikomu
C a F G

Wlazły w budę swą, teraz sobie smacznie śpią

Si bon, si bon tralalalala
Si bon, si bon tralalalala

Gdybym miał gitarę – II

a E a

Gdybym miał gitarę, to bym na niej grał,

d a E a

Opowiedziałbym o swej miłości, którą przeżyłem sam. / 2x

A wszystko te czarne oczy,

E a

Gdybym ja je miał.

d a

Za te czarne, cudne oczęta

E a

Serce, duszę bym dał. 2x

a E a

Fajki ja nie palę, wódki nie piję,

d a E a

Ale z żalu, żalu wielkiego ledwie co żyję. / 2x

A wszystko te czarne oczy,

E a

Gdybym ja je miał.

d a

Za te czarne, cudne oczęta

E a

Serce, duszę bym dał. 2x

a E a

Ludzie mówią – głupi, po co on ją brał,

d a E a

Po co to dziewczę czarne, figlarne szczerze pokochał? 2x

A wszystko te czarne oczy,

E a

Gdybym ja je miał.

d a

Za te czarne, cudne oczęta

E a

Serce, duszę bym dał. 2x

Góralu czy ci nie żal

C d G C

Góralu, czy ci nie żal, odchodzić od stron ojczystych,

a d G C

Świerkowych lasów i hal i tych potoków srebrzystych ?

e F

Ref. Góralu, czy ci nie żal ?

G C

Góralu, wracaj do hal !

C d G C

Góral na góry spoziera i łzy rękawem ociera.

a d G C

„I góry porzucić trzeba… Dla chleba, panie dla chleba !”

C d G C

Góralu, wróć się do hal ! w chatach zostali ojcowie.

a d G C

Gdy pójdziesz od nich hen w dal, cóż z nimi będzie ? ach, kto wie ?

C d G C

A góral jak dziecko płacze, może ich już nie zobaczę ?

a d G C

I ojców porzucić trzeba, dla chleba, Panie, dla chleba.

C d G C

Góralu, nie odchodź, nie, na wzgórku u Męki Boskiej,

a d G C

Tam matka twa płacze cię, uschnie z tęsknoty i troski.

C d G C

On głowę zwiesił i wzdycha: „Oj, dolaż moja”, rzekł z cicha.

a d G C

I matkę porzucić trzeba, dla chleba, Panie, dla chleba.

C d G C

I poszedł, z grabiami, z kosą, w guńce starganej szedł boso.

a d G C

I poszedł z gór swoich w dal. Góralu, żal mi cię żal.

Słowa: Michał Bałucki.

Wiersz z 1865 roku autorstwa Michała Bałuckiego zamieszczony

Po raz pierwszy w „Tygodniku Ilustrowanym” (1866):”Za Chlebem”

Hej sokoły

Tam gdzie Dniepru czarne wody

siada na koń kozak młody.

Czuło żegna się z dziewczyną,

E7 a G

jeszcze czulej z Ukrainą.

Hej, hej, hej sokoły

G (E7)

Omijajcie góry, lasy, pola, doły.

Dzwoń, dzwoń, dzwoń dzwoneczku

E7 a G

mój stepowy skowroneczku.

Hej, hej, hej sokoły

G (E7)

Omijajcie góry, lasy, pola, doły.

Dzwoń, dzwoń, dzwoń dzwoneczku

E7 a E7 a

mój stepowy dzwoń, dzwoń, dzwoń.

Ona biedna tam została,

przepióreczka moja mała.

A ja tutaj w obcej stronie,

E7 a G

dniem i nocą tęsknię do niej.

Ref. Hej, hej, hej…

Żal, żal za dziewczyną,

za zieloną Ukrainą,

żal, żal serce boli,

E7 a G

z tej tęsknoty, z tej niedoli.

Hej, hej, hej sokoły

G (E7)

Omijajcie góry, lasy, pola, doły.

Dzwoń, dzwoń, dzwoń dzwoneczku

E7 a G

mój stepowy skowroneczku.

Hej, hej, hej sokoły

G (E7)

Omijajcie góry, lasy, pola, doły.

Dzwoń, dzwoń, dzwoń dzwoneczku

E7 a E7 a

mój stepowy dzwoń, dzwoń, dzwoń.

Wiele dziewcząt jest na świecie,

lecz najwięcej w Ukrainie.

Tam me serce pozostanie,

E7 a G

przy kochanej mej dziewczynie.

Ref. Hej, hej, hej…

Wina, wina, wina, wina dajcie,

a jak umrę pochowajcie.

Na zielonej Ukrainie,

E7 a G

przy kochanej mej dziewczynie.

Hej, hej, hej sokoły

G (E7)

Omijajcie góry, lasy, pola, doły.

Dzwoń, dzwoń, dzwoń dzwoneczku

E7 a G

mój stepowy skowroneczku.

Hej, hej, hej sokoły

G (E7)

Omijajcie góry, lasy, pola, doły.

Dzwoń, dzwoń, dzwoń dzwoneczku

E7 a E7 a

mój stepowy dzwoń, dzwoń, dzwoń.

Morskie opowieści

Kiedy rum zaszumi w głowie

Cały świat nabiera treści,

Wtedy chętnie słucha człowiek

G a

Morskich opowieści.

Ref. Hej, ha, kolejkę nalej !

Hej, ha, kielichy wznieśmy !

To zrobi doskonale

G a

Morskim opowieściom.

Niech drżą gitary struny,

Niech wiatr grzywacze pieści,

Niech znów popłyną dalej

G a

Morskie opowieści.

Ref. Hej, ha, kolejkę nalej !

Hej, ha, kielichy wznieśmy !

To zrobi doskonale

G a

Morskim opowieściom.

Kto chce, ten niechaj słucha,

Kto nie chce, niech nie słucha,

Jak balsam są dla ucha

G a

Morskie opowieści.

Ref. Hej, ha, kolejkę nalej !

Hej, ha, kielichy wznieśmy !

To zrobi doskonale

G a

Morskim opowieściom.

Łajba to jest morski statek,

Sztorm to wiatr co dmucha z gestem.

Cierpi kraj na niedostatek

G a

Morskich opowieści.

Ref. Hej, ha, kolejkę nalej !

Hej, ha, kielichy wznieśmy !

To zrobi doskonale

G a

Morskim opowieściom.

Pływał raz marynarz, który

Żywił się wyłącznie pieprzem,

Sypał pieprz do konfitury

G a

I do zupy mlecznej.

Ref. Hej, ha, kolejkę nalej !

Hej, ha, kielichy wznieśmy !

To zrobi doskonale

G a

Morskim opowieściom.

Jak pod Helem raz dmuchnęło,

Żagle zdarła moc nadludzka,

Patrzę – w koję mi przywiało

G a

Nagą babkę z Pucka.

Ref. Hej, ha, kolejkę nalej !

Hej, ha, kielichy wznieśmy !

To zrobi doskonale

G a

Morskim opowieściom.

Może ktoś się będzie zżymał

Mówiąc, że to zdrożne wieści,

Ale to jest właśnie klimat

G a

Morskich opowieści.

Kolorowe jarmarki – I (0)

Kiedy patrzę hen za siebie

d
W tamte lata co minęły

G
Czasem myślę co przegrałam
C E7

Ile diabli wzięli
d G

Co straciłam z własnej woli
C a

Ile przeciw sobie
E

Co wyliczę to wyliczę
E7 a

Ale zawsze wtedy powiem ,ze najbardziej mi żal:

A7 d G C

Kolorowych jarmarków, blaszanych zegarków
a d E7 a A7

Pierzastych kogucików, baloników na druciku
A7 d G C

Motyli drewnianych, koników bujanych
a d E7 a

Cukrowej waty i z piernika chaty

Gdy w dzieciństwa wracam strony
d
Dobre chwile przypominam
G
Mego miasta słyszę strony
C E7

Czy ktoś czas zatrzymał
d G

I gdy pytam cicho siebie
C a

Czego żal dziś tobie
E

Co wyliczę to wyliczę
E7 a

Ale zawsze wtedy powiem, ze najbardziej mi żal:

A7 d G C

Kolorowych jarmarków, blaszanych zegarków
a d E7 a A7

Pierzastych kogucików, baloników na druciku
A7 d G C

Motyli drewnianych, koników bujanych
a d E7 a

Cukrowej waty i z piernika chaty